ผมได้อ่านเรื่อง มิสวิลแชร์ (ชมพู่ ภัทราวรรณ) ปี 2012 นานมาแล้ว แต่เพิ่งได้อ่าน 555 เพื่อนส่งมาครับ
ได้เห็นแง่มุมของน้องเขาหลายๆ ด้าน มีด้านนึงที่ผมประทับใจมากขึ้น ไม่ว่าใครจะมองว่าสงสารหรือว่าอย่างไร แต่น้องไม่ต้องการ น้องต้องการความเท่าเทียมและการให้โอกาสมากกว่า
ที่นี่ ผมได้มาอ่านตอนท้ายๆ เขาได้ให้คำนิยามว่า ความรักสำหรับเขาคงเป็นไปได้ยาก เพราะคงไม่มีใครที่อยากจะมาให้เราเป็นภาระ
ผมอยากทราบว่าในมุมมองของท่าน หากท่านเป็นคนพิการหรือสมมุติว่าเป็นคนพิการ ท่านคิดว่าความรักเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ยากและมีอุปสรรค หรือไม่ครับ
ปล...1.ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้หลายๆ ท่านรู้สึกคับค้องใจนะครับ อยากได้มุมมองความรักในอีกแง่มุมนึงครับ
...2.ผมว่า น้องคนนี้ มีมุมมองชีวิตที่ดีมากนะครับ ทำใจและลุกขึ้นสู้ต่อไป มีมุมมองชีวิตที่ดี ถ้าผมได้เจอ ผญ แบบนี้ ถึงแม้จะมีอุปสรรคบ้าง ผมคงมีความสุขที่อยู่กับคนแบบนี้นะครับ
การที่เราเป็นคนพิการ ทำให้ความรักเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ยากและมีอุปสรรค หรือไม่ครับ
ได้เห็นแง่มุมของน้องเขาหลายๆ ด้าน มีด้านนึงที่ผมประทับใจมากขึ้น ไม่ว่าใครจะมองว่าสงสารหรือว่าอย่างไร แต่น้องไม่ต้องการ น้องต้องการความเท่าเทียมและการให้โอกาสมากกว่า
ที่นี่ ผมได้มาอ่านตอนท้ายๆ เขาได้ให้คำนิยามว่า ความรักสำหรับเขาคงเป็นไปได้ยาก เพราะคงไม่มีใครที่อยากจะมาให้เราเป็นภาระ
ผมอยากทราบว่าในมุมมองของท่าน หากท่านเป็นคนพิการหรือสมมุติว่าเป็นคนพิการ ท่านคิดว่าความรักเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ยากและมีอุปสรรค หรือไม่ครับ
ปล...1.ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้หลายๆ ท่านรู้สึกคับค้องใจนะครับ อยากได้มุมมองความรักในอีกแง่มุมนึงครับ
...2.ผมว่า น้องคนนี้ มีมุมมองชีวิตที่ดีมากนะครับ ทำใจและลุกขึ้นสู้ต่อไป มีมุมมองชีวิตที่ดี ถ้าผมได้เจอ ผญ แบบนี้ ถึงแม้จะมีอุปสรรคบ้าง ผมคงมีความสุขที่อยู่กับคนแบบนี้นะครับ