คิดว่าฮอร์โมนมันก็ไม่ได้สมจริงอย่างที่ใครว่ากันนะ
คือไม่ได้ตรงตามสภาพชีวิตจริงของเด็กนักเรียนไทย 7-80%
ออกจะดราม่าเกินจริงไปด้วยซ้ำ

ตีว่าม.5 มี 12 ห้องละ 40 คน รวมๆกันก็เกือบ 500 คน
ลองนึกภาพ นักเรียนหัวขบถแบบวิน นักเรียนที่พบว่าตัวเองเป็นลูกเมียน้อยแบบของขวัญ
จะมีถึง 10หรือ20คน คนไหม ดีไม่ดีห้าคนก็จะไม่ถึง

พวกหนัง-ละครที่อ้างว่าสะท้อนชีวิต วัยรุ่นเนี่ย
น้อยนะที่จะทำออกมาเหมือนชีวิตวัยรุ่นส่วนใหญ่จริงๆ

ง่ายๆ เด็กที่ติดยาในโรงเรียน มีน้อยกว่าที่ไม่ติดหลายเท่าแน่นอน
เด็กที่ท้องในขณะเรียน ก็น้อยกว่าที่เรียนจบตามปกติแน่นอน

ไม่ได้บอกว่าตัวละครต้องดีงามล้ำเลิศนะ แต่อยากเห็นละคร
ที่มันเรียลตรงตามชีวิตวัยรุ่นจริงๆมากกว่านี้ ถ้าจะบอกว่าสะท้อนควาามจริง
(ส่วนละครพาฝัน นั่นเขาก็ไม่ได้ออกตัวว่าตีแผ่อะไร)

เรียนกลางๆ ฐานะกลางๆ ไม่ได้รวยเลิศฟ้า
แต่ก็ไม่ได้ปากกัดตีนถีบขนาดเด็กหญิงวัลลี
เถียงพ่อแม่บ้างแต่ไม่ถึงขั้นหนีออกจากบ้าน
(ถามเลย คนที่ผ่านวัยรุ่นมา เคยหนีออกจากบ้านกันกี่คนเขียว???
ว่วนใหญ่เถียงกับพ่อแม่แล้วก็หนีเข้าห้องตัวเองซะล่ะมากกว่า)
แอบกินเหล้าบ้าง แต่ไม่ถึงขั้นติดยา เรียนจบ ทำงาน แต่งงาน

คิดว่าอันนี้ คือตรงกับชีวิตวัยรุ่นในประเทศไทย
มากกว่าที่เห็นในฮอร์โมนนะ
ไม่เห็นมีใครเอาเด็ก 7-80%ในไทยมาเขียนบทละคร
ไมได้ให้บอกเอาด้านบวกด้านดีมานนำเสนอนะ
แต่อยากให้เอาด้านที่เป็นค่าเฉลี่ย ค่ามาตรฐานของสังคมจริงๆมานำเสนอ

แม้แต่สารคดีอย่าง Finale Score ยังเลือกแต่เด็กบุคลิกแปลกๆมาเลย