หลายปีที่ผ่านมา โรงพยาบาลของประเทศไทย ได้เติบโตอย่างรวดเร็วจนได้ชื่อว่าดีมาก มิใช่เฉพาะคนไทยเท่านั้น แต่ยังเป็นที่ยอมรับจากประเทศต่างๆ ผมเองก็ยังแอบภูมิใจเล็กๆเมื่อได้ยินเพื่อนต่างชาติกล่าวชมโรงพยาบาลในประเทศไทย และก็เห็นด้วยกับคำชมต่างๆและยิ้มรับด้วยความเต็มใจ

ผมเองเป็นคนที่มิได้เข้าโรงพยาบาลบ่อยเท่าไหร่นัก ภาพที่ผมเข้าใจจึงเป็นภาพที่เกิดจาก ภาพลักษณ์ภายนอก เป็นต้นว่า โรงพยาบาลขนาดใหญ่ เฟอร์นิเจอร์ที่ใช้สวยงาม เป็นต้น

เข้าประเด็นเลยนะครับ ผมเพิ่งจะเข้าใจว่า สิ่งที่เห็นเป็นเพียงภาพลวงตา ให้เราเชื่อว่า เขาดีไปหมดทุกอย่าง แต่ความจริงที่ประสพกลับตรงกันข้าม ความเจริญทางจริยธรรม มิได้เติบโตไปพร้อมกลับความสวยงามจากสถานที่หรือวัตถุที่ใช้ เมื่อเกิดปัญหาขึ้น โรงพยาบาลกลับนิ่งเฉย ไม่ยอมรับความผิดพลาด สิทธิผู้ป่วยที่ได้ประกาศ เป็นเพียงกระดาษประกาศความขลัง แต่เอาเข้าจริง โรงพยาบาลกับไม่ได้ให้สิทธิผู้ป่วย ตามที่ได่ประกาศไว้ และคิดว่าคนไข้ตัวเล็กๆคนหนึ่งคงมิได้มีปัญญาเอาความ กับโรงพยาบาลขนาดใหญ่ได้

น้องสาวผมเข้ารับการรักษาและค้างที่โรงพยาบาลกรุงเทพเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคมจากลมพิษ (เป็นผื่นทั้งตัว แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร) คุณหมอได้สั่งตรวจเลือด วันที่ 18 คุณหมอมาบอกเธอว่ามี Thyroglobilin antibody (อ้างอิงเอกสารที่แพทย์แจ้งมานะครับ) สูง และพยาบาลได้เข้ามาฉีดยาตอนเที่ยงคืนเพิ่มอีกหนึ่งเข็ม

คืนนั้นเธอนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย เธอไม่เข้าใจว่า เกิดอะไรขึ้นกับเธอ มันปวดเมื่อยและรู้สึกปวดร้าวไปถึงกระดูก “เสมือนว่าได้วิ่งรอบโลกมาโดยไม่ได้หยุดพัก” เธอกล่าว เธอตื่นกลางดึก นอนไม่ได้ แต่ไม่รู้จะอธิบายกับสามีเธอที่นอนเฝ้าอยู่อย่างไร ตอนเช้าคุณหมอได้มาพบ เธอจึงอธิบาย ความรู้สึกให้คุณหมอฟัง คุณหมอบอกเธอว่า “ผมสั่งให้พยาบาลฉีด solumedrol (เป็นยา steroid) เข็มที่สอง 50 mg แต่พยาบาลฉีดผิดเป็น 500 mg ”

เมื่อผมกลับจากต่างประเทศ น้องสาวผมได้กลับบ้านและได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ฟัง ผมจึงโทรนัดขอพบผู้บริหารโรงพยาบาล และขอพบแพทย์เพราะอยากเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น ผู้ช่วย CEO ของโรงพยาบาลได้มาพบผม และบอกว่าเสียใจในสิ่งเกิดขึ้น แต่ไม่ต้องห่วง ยาsteroid จะอยู่ในร่างกายเพียงแค่ 15ชั่วโมง แล้วก็จะหมดไป ผมบอกว่า "ผมเคยได้ฟังมาว่า steroid มีผลข้างเคียง (side effect) ไม่ใช่หรือครับ? แต่ไม่เป็นไรครับ ถ้ามันจะหมดไปจริงใน 15 ชม. ช่วยเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรให้ผมหน่อยนะครับ รวมถึงผมขอรายงานที่โรงพยาบาล ฉีดยาเกิน dose จากที่คุณหมอสั่งด้วยนะครับ"

จากนั้นเราทั้งหมดก็ไปพบคุฌหมอ ผมถามคุณหมอว่า "จริงๆแล้วสาเหตุเกิดจากอะไรครับ" คุณหมอตอบว่า “คงจะแพ้อะไรสักอย่าง แต่ไม่รู้ว่าอะไร” ผมงงและถามต่อว่า “เราจะไม่รับรู้หรือไม่สนใจถึงสาเหตุหรือครับ” คุฌหมอตอบว่า “สาเหตุเป็นไปได้เยอะมาก แต่ไม่เป็นไร เราได้รักษาแล้ว” ผมแปลกใจที่คุณหมอไม่สนใจถึงที่มาของเหตุและถามต่อว่า ถ้าไม่รู้ถึงสาเหตุการแพ้ แล้วคราวหน้าคนไข้จะระวัง ป้องกันตัวเองได้อย่างไร คนหมอนิ่งไม่ตอบ ผมถามต่อว่า "แล้วเรื่องsteroidที่ฉีดเกิน dose ล่ะครับ" คุณหมอตอบว่า “เรืองบางเรื่องผมพูดไม่ได้” แต่คุณหมออธิบายต่อว่า “steroid เป็นยาที่ดีมากนะ คนค้นพบก็ได้รางวัล nobel ร่างกายมนุษย์ก็ผลิต steroid” ผมบอกคุณหมอว่า ยามีทั้งคุณและโทษ ผมเข้าใจครับ แต่คุณหมอไม่ได้บอกถึงโทษหรือผลกระทบ (side effect)ให้คนไข้ฟังเลยนะครับ คนไข้นะที่จะมีสิทธิที่จะรับทราบข้อดีและข้อเสีย และสิทธิในการตัดสินใจรับการรักษาตามที่ประกาศในสิทธิผู้ป่วยนะครับ คุณหมอและเจ้าหน้าที่เงียบไม่ตอบใดๆ

ผมได้ขอให้โรงพยาบาลสรุปความจริงที่เกิดขึ้นเป็นลายลักษณ์อักษรให้ผม3ข้อ
1.    คุณหมอสั่งฉีด 50 mg แต่โรงพยาบาลฉีด500 mg
2.    คุณหมอไม่ได้บอกถึงผลกระทบของ steroid ก่อนการรักษา
3.    คุณหมอและเจ้าหน้าที่บอกว่า จะอยู่ในร่างกายเพียงแค่ 15 ชมและจะขับออกหมดหลังจากนั้น
4.    โรงพยาบาลจะรับผิดชอบอย่างไร

หลังจากออกจากโรงพยาบาล น้องสาวผมยังมีอาการข้างเคียงตามมาบ้างเช่น หน้าบวม และร่างกายบวม ปวดร้าวกระดูก ปากสั่น ผมได้ทวงถามโรงพยาบาล แต่ท่านผู้อ่านคงเดาได้ครับ ไม่มีคำตอบตามที่ผมร้องขอ ผมส่งemailตาม อีก2ฉบับในหัวข้อ “Quality of Bangkok Hospital” ผมได้บอกว่าสิ่งที่ผมขอคือ “ความจริงที่เกิดขึ้น” รวมถึง สิทธิผู้ป่วย จรรยาบรรณทางแพทย์และคุณภาพของโรงพยาบาล

แน่นอนครับ เรื่องราวทุกอย่างจบลงอย่างเงียบ ไม่มีคำตอบใดๆทั้งสิ้นจากโรงพยาบาล

หากทางผู้อ่านมีความคิดเห็นหรือคำแนะนำใดๆได้โปรดกรุณาแชร์ด้วยนะครับว่าผู้ป่วยมีสิทธิอะไรบ้าง สิทธิผู้ป่วย มีจริงไหมครับ?  

( ป.ล. โรงพยาบาลนี้มีชื่อเสียงอันดับต้นๆของประเทศเลยนะครับ ค่าใช้จ่ายที่รักษาไปนั้น 5 วัน 4 คืน แสนกว่าบาทนะครับ แต่คำตอบที่ได้คือ ไม่รู้สาเหตุอันนี้ยังพอเข้าใจนะครับ แต่ไม่คิดจะหาสาเหตุ หรือให้คำแนะนำเพื่อป้องกันในอนาคตเนี่ย อันนี้ผมเชื่อว่า มันน่าจะไม่เกินกำลังที่จะแนะนำคนไข้ไม่ใช่เหรอครับ)