ท่านที่ศึกษาศาสนาพุทธ  มาอย่างดี หลายท่าน คงได้สัมผัส

           สถาวะที่จิตว่าง จากความคิด
           สภาวะที่จิตว่าง จากความฟุ้งซ่าน
           สภาวะที่จิตว่าง จากความโมโห
           สภาวะที่จิตว่าง จากความอยากจัดการผู้อื่น ด้วยถ้อยคำหรือกำลัง  
           สภาวะที่จิตว่าง จากความอยากโต้แย้ง ทุ่มเถียงผู้อื่น
           สภาวะที่จิตว่าง จากอกุศล
           สภาวะที่จิตว่าง ไม่เกิดอกุศล อกุศลทำงานไม่ได้    จิตเกิดกุศล
           สภาวะที่จิตว่าง ไม่เกิดอกุศล อกุศลทำงานไม่ได้    จิตเกิดกุศล ในปัจจุบันขณะ  ก็ไม่พลาดไปตกอบาย
                                                                                                                           (ไม่ไปตกภพ เปรต สัตว์นรก อสูรกาย เดรัจฉาน)
           สภาวะที่จิดว่าง ไม่เกิดอกุศล  อกุศลทำงานไม่ได้   จิตเกิดกุศล เพราะเกิดสติ สัมปชัญญะ  

ไม่ว่าจะผ่านการนั่งสมาธิ  หรือการเดินจงกรม ตามหลักการเจริญสติปัฐฐานสี่  ตามคำสอนพระพุทธองค์
จิตเป็นกุศลอย่างไร  และเมื่อทราบว่าจิตได้เกิดกุศล เกิดสติ เกิดสัมปชัญญะ (ความรู้สึกตัว) ชีวิตท่านเปลี่ยนแปลง ไปอย่างไรบ้าง

         หากท่านใดสนใจการเจริญสติสัมปชัญญะ  สามารถศึกษาได้ที่ สัมปชัญญะบรรพ ในหมวดกายานุปัสสนา
                                                                              หรือที่เรียกกันว่า "ความรู้สึกตัว "

                                                                               สัมปชัญญะ แปลว่า "ความรู้สีกตัว"   ,บรรพ (บับพะ) คือ ปัจจุบัน
                                                                               สัมปชัญญะบรรพ จึงหมายถึง เกิดความรู้สึกต้วเนื่องในปัจจุบันขณะ