หัวอกเด็กซิ่ว (กระทู้ระบาย) ใครซิ่วปีนี้หรือว่าใครเคยซิ่วมาแล้ว ช่วยเราที (ใครไม่เคยซิ่วหรือเป็นน้องปีนี้ก็เข้ามาได้นะ)

สวัสดีค่ะ เราเป็นคนที่ตั้งกระทู้ที่เต็มไปด้วยปัญหาอันมากมายของเราค่ะ (ช่วยอ่านให้เราหน่อยนึงนะจ๊ะ)

กระทู้นี้เป็นกระทู้ระบายจริงๆ...

เมื่อวานเป็นวันที่เราต้องไปสอบสัมภาษณ์ เจอผู้คนมากมาย... เเต่...

ไม่ยักจะเจอเด็กซิ่วเหมือนตัวเองเลย เมื่อวานเปิดเผยตัวเองมาก ใส่ชุด นศ ไปสอบเลย เเต่... (อีกครั้ง)

เรารู้สึกเหมือนน้องๆไม่อยากคุยกับเราเลย ไอ้เราเองก็อายไม่รู้ว่าจะเรื่มต้นไงดี จะเเทนตัวเองว่าไงดีนะ เราอยากคุยกับน้องเค้า เเต่ไอ้เราก็ไม่กล้า เราเป็นคนที่มนุษยสัมพันธ์ห่วยขั้นเทพมากค่ะ ไม่หยิ่งนะ เเต่ขี้อาย(มาก)

ยิ่งเค้าเเค่ยิ้มแหย่ๆให้เรา เรายิ่งรู้สึกเครียดค่ะบอกตามตรง เด็กซิ่วต้องเจออะไรหลายๆอย่างค่ะในชีวิต ทั้งคนรอบข้าง เเละสาระพัดข้อกล่าวหา เราเองไม่คิดว่าจะซิ่วเลย เพราะเกลียดการเริ่มต้นใหม่ มันเหมือนนับหนึ่งใหม่หมดเลย เเต่ถ้าไม่เอา เราก็คิดว่ามันเป็นโอกาสที่ไม่รู้ว่าเราจะได้เจอมันอีกเมื่อไหร่ เราพยายามคิดเสมอค่ะ ว่า เเค่ปีเดียวเองที่เสียไป ดีกว่าหลายปี หรือหลายครั้งที่เราจะต้องเริ่มต้นใหม่

เราไม่ถือเรื่องอายุนะ เเต่มันก็อายอยุ่ดี ถ้ามีคนเข้ามาคุยด้วยบ้างมันก็จะเป็นการเริ่มต้นที่ดี...

กระทู้นี้อยากเจอเด็กที่ซิ่วมาคณะวิทย์สักคนจังเลย (มีเเต่คนซิ่วออกอ่ะนะคณะนี้อ่ะ 555)(มช)

อยากบอกน้องๆจังเลยว่า(พวก)พี่ อยากคุยด้วย เเต่อาย... คุยกับเราหน่อยจิ เราติ่งต๊อง ปรึกษาได้เเค่บ้างเรื่อง(ซะงั้น)

เด็กซิ่วก็คน ไม่ใช่ว่าเก่งกาจ ฉันผ่านโลกมาเเล้วทุกเรื่อง เรื่องที่ไม่รู้(อะไร)เลยก็มีอีกเยอะ เหมือนๆกับคนทั่วไป ซิ่วไปก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นที่หนึ่ง เผลอๆเกรดอุบาทว์กว่าน้องๆอีกนะ

คุยกับเราเถอะ ช่วยเราเถอะ อะไรที่เราไม่รู้ก็ช่วยบอกหน่อย พ่อเราบอกว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข เราทุกคนสามารถเป็นเพื่อนกันได้ (ถ้าไม่แก่จนเกร็งอะนะ)

เราเองก็เคยมีเพื่อนเป็นเด็กซิ่วนะ เราชอบเค้ามากเลย ปรึกษาได้ทุกเรื่อง เฮฮาปาร์ตี้ เเต่ไอ้เรานี้สิ... ตรงกันข้ามเลย เราไม่มีความเป็นผู้นำ เราพูดไม่ค่อยเก่ง เรียนก็ไม่เก่ง ให้คำปรึกษาอะไรใครก็ไม่ได้ เผลอๆอาจจะต้องให้น้องช่วย เรากังวลเรื่องนี้อีกด้วยค่ะ ก็เพราะเราไม่ใช่คนเก่งเราเลยกังวลมาก น้องเค้าจะคิดว่าเราเป็นไงอ่ะ

สภาวะเมื่อวานมันทำให้เราท้อมากค่ะ เราจำได้ตอนที่เราเคยรับน้อง สิ่งหนึ่งที่ทำให้เราคิดถึงบ้านที่สุดคือการรับน้องค่ะ เมื่อผ่านช่วงนั้นมาได้ เราก็อาการโอเคขึ้น เรานอยด์มากช่วงนั้น ไม่มีวันไหนไม่ร้องไห้ เราทำกิจกรรมได้ค่ะ เเต่พอทำมากไปเรายิ่งอาการหนัก เพื่อนไม่สนิท ทำอะไรด้วยกันก็ไม่สนุกหรอกค่ะ

เฮ้อ!!! เราพลามเยอะมากเลย ปัญหาเราสาระพัดอย่างค่ะ

ยังไงก็ช่วยเข้ามาพูดคุย เเนะนำ เเละให้คำปรึกษาเราด้วยนะคะ

ขอบคุณทุกคนล่วงหน้าค่ะ...

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่