คือเพื่อนเราเขาฝากให้มาช่วยแชร์เรื่องนี้ไว้เป็นข้อคิดถึงผู้หญิงทุกๆคน
ลองอ่านกันดูนะคะ

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า...
เราคบกับแฟนเรามาได้ 2 ปีกว่าๆ เขาดูแลเทคแคร์เราดีมาก มารับมาส่งถึงที่บ้านทุกวัน
ที่บ้านเราทั้งพ่อและแม่รักเขาเหมือนเป็นลูกคนหนึ่ง
ด้วยความที่เราเป็นที่ จะว่าป๊อปนิดหน่อยก็ได้จึงทำให้มีคนเข้ามาอยู่บ้างแต่เราไม่เคยสนใจใครเลย
และด้วยความที่เขาก็จัดว่าเป็นคนหน้าตาใช้ได้ อาจจะไม่ได้หล่อมากแต่เขาเป็นคนที่มีเสน่ห์
ก็อาจจะมีผู้หญิงเข้ามาบ้างแต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้สนใจอะไรใครสักเท่าไหร่
เราถึงไว้ใจเขามาก
จนวันนึง วันที่เรารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป เรารู้สึกว่าเขาไม่เหมือนเดิม
เวลาที่เคยมีให้กันตลอด เขากลับบอกเราว่าไม่ว่าง
คุยกันมีทะเลาะกันมากขึ้น
เราเสียใจ ร้องไห้อยู่หลายครั้ง เราถามเขาว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา เขาก็บอกเราว่าไม่มีอะไร เขายังรักเราเหมือนเดิม
แต่วันนึงวันที่เราคุยโทรศัพท์กัน เขาบอกกับเราว่า
ตอนนี้เขาคุยกับผู้หญิงอีกคนนึงอยู่ ตอนที่เราได้ยิน เราอึ้งและช็อคมาก เราทำอะไรไม่ถูกมือไม้สั่นไปหมดแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
เรากลั้นใจถามเขาไปว่า นานรึยัง เขาตอบกลับมาว่าสักพัก เราถามเขาต่อไปอีกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เขานิ่งและไม่ตอบเรา
วันนั้นเราเสียใจมาก นอนร้องไห้อยู่หลายคืน แต่เราก็ยังอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร
เราตัดสินใจถามคนๆนึงไปแอบหวังไว้ลึกๆว่าเขาคงจะรู้และเห็นใจเรา
มันได้ผลนะ เขาบอกเรามาว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร ผู้หญิงคนนั้นคือน้องที่ทำงานของแฟนเราเอง
เราส่งรูปน้องคนนั้นให้แฟนเราดู แฟนเราเขาตกใจมากซักเราใหญ่ว่าเอารูปมาจากไหนเราก็ไม่ได้บอกเขาไปหรอกว่าเราเอามาจากไหน
เราบอกเขาไปว่าให้เขาเลือกมา ว่าจะเลือกเราหรือเลือกน้องคนนั้น
เขาตอบเรามาว่า เขารักเรา แต่เขาก็รักน้องคนนั้นด้วย
พอเราได้ยินเราถึงกับช็อคไปมากกว่าเดิม จะเป็นไปได้ยังไงที่จะรักคนสองคนเท่ากันในเวลาเดียวกัน
เราได้แต่คิดว่ามันคงจะเป็นความหลง เขาขอเวลาเรา เราบอกเขาไปว่าเรารอได้เพราะเรารักเขามาก มากกว่าที่รักตัวเราเองสะอีก
หลังจากนั้นเขาก็ไม่ค่อยได้คุยกับเรา เรานอนร้องไห้อยู่ทุกคืน
จนวันนึงเราตัดสินใจไปรอเขาที่หน้าหอ เพื่อหวังว่าเราจะได้คุยกับเขา เราเคาะประตูห้องเขา เขาออกมาเปิดประตูยืนคุยกับเรา
แต่เขามีท่าทีแปลกๆ เราเลยคิดว่าเขาต้องปิดบังอะไรเราอยู่ ไม่รู้อะไรดลใจให้เราเดินไปเปิดประตูห้องน้ำ
สิ่งที่เราเห็นมันทำให้เราช็อคอีกครั้ง เมื่อมีคนยืนอยู่ในห้องน้ำและคนนั้นๆนั้นก็คือน้องที่ทำงานที่แฟนเราแอบคุยด้วยอยู่
(ฉากนี้ทำให้เรานึกถึงตอนที่สายน้ำผึ้งแอบเข้าไปหลบในห้องน้ำห้องนอนศิวาตอนที่หมอก้อยมาห้องพอดี)
นี่มันไม่ใช่แค่คุยแล้ว ถ้าถึงกับขนาดมาอยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้องแบบนี้ เรื่องมันต้องเลยเถิดไปถึงไหนต่อไหนแน่นอนอยู่แล้ว
เราตัดสินใจหันหลังเดินออกมาน้ำตาไหลอย่างหยุดไม่อยู่ เรารับไม่ได้จริงๆกับการที่คนที่เรารักมาก ไว้ใจมาก มาหักหลังกันได้ลงคอ
เราพร้อมจะให้โอกาสเขา เรารอเขา เขาขอเวลาเรา แต่เขากลับเอาเวลาที่เราให้ไปนอนกอดกับผู้หญิงคนนั้น
เราขับรถกลับมาบ้าน ที่บ้านเราตกใจมากไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร เราเสียใจนะที่ทำให้พ่อกับแม่ต้องคิดมากต้องเป็นห่วง
แต่เราหยุดร้องไห้หยุดความเสียใจไม่ได้จริงๆ
เราอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้จริงๆเป็นยังไง เราเลยตัดสินใจเปิดเฟสบุ๊คน้องคนนั้นดู
ดูตอนวันเวลาที่แฟรเราเขามาบอกกับเราว่าคุยกับอื่นอยู่ น้องเขาก็มีขึ้นเฟสบุ๊คประมาณว่า
น้องเขาเป็นคนผิดเอง , มันไม่มีทางที่คนสามคนจะรักกันได้ , เขาจะเป็นคนถอยออกจากเกมส์นี้เอง
มันดูน่าสงสารมากเลยนะ เราอ่านยังรู้สึกสงสาร แต่พอเลื่อนมาจนถึงปัจจุบัน
น้องเขากลับขึ้นประมาณว่า ก็ไม่รู้สินะว่าเราจะไปหาแฟนเรา ขึ้นทุกอย่างเพื่อเป็นการเยาะเย้ยเรา มันเหมือนกับเป็นคนละคนกับในตอนแรก
เราทนไม่ไว้ เราเลยขึ้นสเตตัสด่าน้องเขาบ้าง ปรากฏว่าเขาก็ขึ้นด่าเรากลับเหมือนว่าคนที่ผิดในเรื่องนี้คือเรา
เราก็ไม่เข้าใจจริงๆนะว่าน้องเขาต้องการอะไร เขาไม่กลัวผิดบาปบ้างหรือไง คนที่ผิดคือเราจริงๆใช่ไหม
จนตอนนี้เราตัดสินใจหยุดทุกอย่าง หยุดวิ่งตาม หยุดร้องไห้ ถึงแม้ว่าความคิดถึงและความเสียใจมันจะยังมีอยู่ก็ตาม
เพราะเราไม่อยากให้พ่อกับแม่ต้องเสียใจต้องเป็นห่วงกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
เราก็ไม่รู้นะว่าถ้าเกิดวันนึงเขากลับมาขอโอกาสเรา เราจะใจอ่อนไหม เราจะยอมให้อภัยเขาแล้วกลับไปเริ่มนับหนึ่งไหมได้ไหม
แต่เหตุการณ์แบบนี้มันคงจะไม่เกิดขึ้นหรอกมั้ง เพราะทุกวันนี้เขาทั้งสองคนก็ยังคบกันถึงแม้จะมีหลบๆซ่อนๆจากคนอื่นๆอยู่บ้าง
แต่เราก็ขอให้เขามีความสุข มีความสุขกับความรักได้มาจากการแย่งชิง มีความสุขบนความทุกข์ของเรา มีความสุขได้แอบรักแอบกินกันในมุมมืด
ขอบคุณที่อ่านเรื่องของเรามาจนตอนนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ