เป็นการเดินทางมาอุทัยครั้งแรกของผม ตอนเช้าตั้งใจไปถ่ายรูปวัดโบสก์ วัดสำคัญที่สวยงามวัดหนึ่งของจังหวัด ระหว่างที่เดินถ่ายรูปภายในวัดอยู่นั้น พี่ผู้ชายคนหนึ่งแลดูเหมือนมัคทายกมาบอกว่า "คุณไปถ่ายรูปตลาดเช้าก่อนสิ เดี๋ยวเก้าโมงเค้าก็จะปิดแล้ว เสร็จแล้วค่อยมาถ่ายวัดต่อ" ว่าแล้วพี่เค้าก็จูงจักรยานขึ้นสะพานมุงหน้าไปทางตลาดหายลับไป



ผมก็เลยเดินข้ามสะพานข้ามแม่น้ำสะแกกรัง ตามพี่เค้าไป


มุ่งหน้าสู่ตลาด


จากกลางสะพานมองย้อนมาที่วัดโบสก์


มองไปอีกด้านของสะพาน จะเห็นแพของชาวบ้านที่อาศัยอยู่บนแม่น้ำ อยู่กันมากมายจนเป็นชุมชนมาแต่ครั้งโบาราณ ทุกแพจะมีบ้านเลขที่ด้วยนะครับ แต่ปัจจุบันนี้ทางการไม่อนุญาตให้สร้างบ้านเพิ่ม และไม่ออกบ้านแลขที่ใหม่ให้อีกแล้ว


ตลาดเช้าบนถนนนี้จะเปิดขายของถึงแค่ 9:00 เท่านั้น หลังจากนั้นพ่อค้าแม่ขายต้องรีบเก็บของ เทศบาลก็จะรีบมาทำความสะอาดเพื่อเปิดถนนใช้สัญจรกันต่อไป..


สะดวกมากครับ ขี่รถเครื่องมาซื้อถึงที่เลย ไม่ต้องจอดรถแล้วเดินเข้าไปในตลาด


เนื้อสัตว์ พึชผัก ผลไม้ อาหารพร้อมทานมีครบหมดเลย


จวนเจียนเก้าโมงแล้ว ตลาดเริ่มวาย เริ่มเก็บของกันแล้วครับ ผมชอบอาคารเก่าๆที่เค้าอนุรักษ์ไว้จัง


จากตลาดเช้าเทศบาล ผมก็เดินชมอาคารบ้านเรือน สองข้างทาง มุ่งไปตรอกโรงยา แหล่งถนนคนเดินของชาวอุทัย


เดินชมวิวชมบรรยากาศเมืองอุทัยไปเรื่อยๆ


เหมือนย้อนยุคกลับไปเมื่อสมัยสิบยี่ปีก่อน


เดินเพลินๆอยู่ไม่นานผมก็มาถึงตลาดเก่าบ้านสะแกกรัง หรือตรอกโรงยา หรือถนนคนเดินนั่นเอง ให้สังเกตร้านเป็ดพะโล้ชื่อดัง อยู่หัวมุมตรงวงเวียนพอดีครับ


ทราบมาก่อนแล้วว่าถนนคนเดินจะเปิดแค่วันเสาร์-อาทิตย์ ผมไปวันธรรมดา ก็คงเงียบๆไม่มีอะไร แต่ยังไงก็มาแล้วก็ขอเดินชมซะหน่อย


ถามทางหาตลาดคนเดิน ชาวบ้านอาจต้องอยุดนึกนิดนึง ต้องถามว่าตรอกโรงยา จะได้รับการชี้ทางโดยทันที ^^


ถัดจากร้านเป็ดพะโล้หัวมุม จะมีร้านกาแฟโบราณอร่อย ชาวบ้านและนักท่องเที่ยวมักจะต้องแวะมานั่งดื่มและนั่งคุยกันเสมอ


สีสัน, ผนังไม้ กับรูปในกรอบแลดูลงตัว ใครเล่าจะเดินผ่านไปเฉยๆ ไม่นึกอยากจิบกาแฟบ้าง


สายแล้วท้องเริ่มหิว จากที่ทำการบ้านมา เค้าบอกว่า มาอุทัยต้องแวะกินไก่ร้านนี้ครับ


ข้าวมันไก่โกตี๋ไหหลำ แท้ๆ ระดับเชลล์ชวนชิม


ผมก็เลยจัดมาเต็มๆ ตับเป็นตับ 555


ทานอาหารเช้าเสร็จ ก็ออกเดินย่อยอาหาร ชมบ้านเรือนย่านตลาดเก่าต่อ


แดดร่มลมตกน่ามานั่งจิบที่นี่มาก..


เดินเมื่อยแล้ว ใครจะใช้บริการน้าๆนั่งสามล้อชมเมืองก็ได้ครับ


แล้วผมผ่านร้านดังอีกร้านขาย บะหมื่ กระเพาะปลาครับ เปิดสาย-บ่ายปิด ขายวันละไม่กี่ชั่วโมงเอง ขณะไปถึง ร้านยังไม่เปิดครับ (ถึงเปิดก็คงทานไม่ไหว ข้าวมันไก่ยังเต็มท้องอยู่เลย) แต่เห็นเส้นบะหมี่กับคุณป้าเจ้าของร้านแล้วยังไงต้องกลับไปลองใหม่ให้ได้


สุดท้าย ผมก็เดินกลับมาที่เก่า ตลาดเช้าที่คราคร่ำไปด้วยผู้คนขายของกันเต็มถนน บัดนี้ไม่เหลือสภาพตลาดอีกเลย ผมว่าหลงเสน่ห์เมืองอุทัยเข้าอย่างจังซะแล้ว....


ขอขอบตุณเพื่อนๆทุกท่านที่แวะมาเยื่ยมชมรีวิวแรกของผมมากๆครับ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคงได้เจอกันอีกในโอกาศต่อๆไปนะครับ ^^