สุริยาเยี่ยมเยือนเรือนอักษร
ส่งบทกลอนทักทายฝากไปถึง
ใครคนที่ใจเราเฝ้าคำนึง
แม้นเขาไม่เคยซึ้งซึ่งผูกพัน

ยังคงจำทั้งหมดทุกพจน์ถ้อย
ใจคนคอยพลอยหม่นถึงคนฝัน-
เคยร่วมเรียงเคียงชิดสนิทกัน
เมื่อวานวันก่อนนี้มีสองเรา

คราวล่วงเลยเผยความนิยามรัก
กลับเหหักห่างหายทิ้งให้เหงา
กลายรันทดหมดค่าพาซึมเซา
เหลือเพียงเงาอักษร...เคยอ้อนวาง

ทุกวลีที่เห็นเช่นยาพิษ
ล้วนออกฤทธิ์ซอกซอนตอนเมินหมาง
คงไม่เหลือสิ่งใดในเส้นทาง
รักจืดจางร้างเลือนไม่เหมือนเดิม...

“สุนันท์ยา”