คือตอนอยู่ด้วยกันก็ปกติดีนะคะ รักกันหวานแหวว แต่จะมีช่วงไม่ได้อยู่ด้วยกันประมาณสามเดือนครั้ง หรือช่วงวันหยุดใหญ่ๆ
ครั้งละประมาณสองอาทิตย์ถึงหนึ่งเดือน (กลับไปเยี่ยมที่บ้าน)
แล้วเค้าก็จะไม่ค่อยติดต่อมา ไม่ติดต่อมาไม่เท่าไร ไม่อยากให้เราออกจากบ้านไปไหนนี่สิ
จะไปเจอเพื่อนฝูง หรือจะไปดูหนังงี้ เค้าจะทำเสียงหงุดหงิด ไม่พอใจใส่ทุกครั้งเลย

อีกอย่างหนึ่งคือเรื่องเวลา ไม่เคยตรงเวลาเลย ให้เรารอตลอด แปปนึงของเขานี่หายไปทีละสามสี่ชั่วโมง
ครั้งนี้บอกจะกลับมาตั้งแต่วันที่ 28 แต่ก็เลื่อนไปเป็นอาทิตย์หน้าอีกแล้ว

ทะเลาะกันออดๆแอดๆ ทะเลาะที ก็โดนเค้าว่ามาที อย่าเรื่องรอนี่ เราว่าเค้าไปว่า
"เป็นมาหลายครั้งแล้วนะ แล้วเราก็บอกเค้าหลายครั้งแล้วด้วย" (เค้าชอบพูดว่าถ้าไม่พอใจอะไรให้บอกจะได้รู้)
เค้าตอกกลับมาว่า "งั้นก็ไม่ต้องรอ ทีหลังรอแล้วเป็นปัญหาก็อย่ารอ"

เคยคุยกันเรื่องเลื่อนเวลาไม่รู้จบของเค้า เค้าก็ตอบว่าก็กลับไม่ได้จริงๆ แล้วอธิบายปัจจัยของเค้ามา
แล้วก็ถามเราว่าเราจะให้เค้าทำยังไง เค้าทำอะไรไม่ได้ เราก็เลยบอกเค้าว่า งั้นเวลาคุย ก็ง้อๆ โอ๋ๆเราหน่อยสิ เราเหงา
เค้าตอบเราว่า "จะทำอย่างงั้นได้ยังไง ไม่ได้อยู่ใกล้ๆกันซะหน่อย"
ฟังแล้วเพลียค่ะ ไม่เคยง้ออะไรเราเลย พอผ่านช่วงทะเลาะไปสักพัก ก็จะกลับมาคุยปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ปรับความเข้าใจมาหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยดีขึ้นเลยค่ะ
ช่วงนี้คิดจะเลิกหลายครั้งมาก เบื่ออะ ทนไม่ไหว แต่พอได้ยินเสียงทีไรก็ไม่กล้าพูดสักที (ช่วงนี้เป็นช่วงไม่ได้อยู่ด้วยกัน)
ไม่รู้เป็นอารมณ์ชั่ววูบหรือเปล่า แต่ว่าวูบบ่อยเหลือเกิน

จิตใจวุ่นวายเลยค่ะพักนี้ ไม่รู้จะทำอะไรกับความรู้สึกนี้ดี รู้สึกอยากทำอะไรสักอย่าง ต้องทำอะไรสักอย่าง แต่ไม่รู้ต้องทำอะไร
ปรับความเข้าใจไปก็ซ้ำเดิม เดี๋ยวเค้ากลับมาก็คงดีกันเหมือนเดิม แต่พอถึงเวลาเค้าต้องไปใหม่ก็คงจะกลับมามีปัญหากันอีก
จะจัดการกับตัวเอง และเค้ายังไงดีคะ

ปล. รู้สึกเหมือนเป็นบ้านเล็กเลย