นี่ก็นานมากแล้วที่ผมกับเธอเลิกกัน(2ปีกว่าๆ) เราก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละที่แล้วหลังจากจบ ม.ปลาย
ให้ตายเถอะ ผมยังคิดถึงเธออยู่เลย ทรมานจริงๆเลยครับ กับการที่เราคิดถึง แล้วชอบจินตนาการว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
ขำตัวเองจริงๆครับ ทำไมไม่ปล่อยวางให้ได้สักที
หลายๆคนก็พูดว่าหาใหม่สิจะได้ไม่เหงา  แต่ก็ยังไม่เจอใครเข้ากันได้เลยครับ

รู้ครับว่าการอยู่คนเดียวมันก็อยู่ได้ แต่สุดท้ายลึกๆในใจมันเหงาเหลือเกินครับ
มีใครเจอเรื่องราวคล้ายๆกันบ้างครับ เล่าสู่กันฟังหน่อยครับ