"มันแน่นอก ก็ยกออก ให้แบกเอาไว้ นานไป เดี๋ยวใจถลอก"

หายห่าง เย้ยยย ห่างหายไปนาน กลับมาคราวนี้มาพร้อมกับ ความรู้สึกเอิ่มๆๆๆ รู้สึกเหมือนตกหลุมรักอ่าคร่าาา....

เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันเสาร์ ดิฉันอ่านในพันทิปว่ามีร้านเค้ก และ กาแฟ น่ารักๆ อยู่แถวสุขุมวิท 21 เลยตั้งใจว่าจะไปลองชิมซะหน่อยค่ะ

เลยออกจากบ้านแถวนนท์ กะว่าไปเดินเล่นที่ Terminal 21 แล้วค่อยแล้วเดินไปต่อ แต่ไม่น่าเชื่อว่าวันนี้จะเป็นจุดเปลี่ยนให้ใจของดิฉัน ดุ๊กดิ๊กค่ะ

ณ เทอร์มินอล 21

ในขณะที่ดิฉันกำลังลองจิ้ม จออันใหญ่ยักษ์ของห้าง ก็มีเสียงผู้ชายคนหนึ่ง.... "อะโนวววว I want to go to Siam"

ต่อมภาษาญี่ปุ่นดิฉันก็ทำงานทันที....ดิฉันตอบกลับไปว่า "นิฮงจิน เดสก๊ะ"  คุณเป็นคนญี่ปุ่นช่ายยม๊ายยยก๊ะ

แล้วเขาก็ตอบกลับมาว่าใช่ครับ ผมอยากไปสยาม กับ MBK รถไฟฟ้าไปได้ใช่ไหม

เลยหันไปตอบว่า "ได้ค่ะ" แต่สำหรับมาบุญครองต้องเดิน บลาๆๆๆ

เอาเป็นว่าตามดิฉันมาแล้วกันนะคะ....ตอนนั้นไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าคิดอะไรอยู่ ถึงได้ทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดี ขนาดนี้ ฮ่าๆๆ นึกตลกตัวเองอยู่เหมือนกัน

ก็พาผู้ชายญี่ปุ่นคนนั้น เดินเล่นที่พาราก้อน ค่ะ แล้วแกถามดิฉันต่อว่า จะไปไหนต่อ ดิฉันเลยบอกว่าจะไปสุขุมวิท 21 ไปทานเค้กกับกาแฟ

ก็เลยชวนเขาค่ะ ว่าไปด้วยกันไหม.....ผู้ชายก็ใจง่ายค่ะ ไปกับดิฉันแต่โดยดี แถมเป็นคนนำทางหาร้านให้ดิฉันซะอีก เพราะพอแกดูแผนที่แกบอกว่าอยู่ใกล้

โรงแรมผมเลย แล้วเราก็ไปกินเค้กกันคร่าาา อร๊ายยยยยย จากนั้นก็แลกไลน์กัน ส่วนดิฉันก็ให้นามบัตรตัวเองไป แกก็ขอเลี้ยงข้าวค่ะ แกบอกว่าแกอยากกินเผ็ด

ดิฉันเลยพาไปกิน ยำแซ่บค่ะ  ฮ่าๆๆ แซ่บซะหน้าแดงเลยยยย น่าร๊ากกกกอ่ะ (แอบโรคจิต)

จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับค่ะ แล้วเขาก็ไลน์มาขอบคุณมากนะครับสำหรับวันนี้ สนุกจังเลย บลาๆๆ ตามภาษาคนญี่ปุ่นอ่ะคร่ะ...อร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง ก็บอกว่า

อร่อย  จากนั้นเขาก็ถามว่าวันอาทิตย์ว่างไหม  กินข้าวกัน.....อันนี้ให้เพื่อนๆทายค่ะ ว่าดิฉันไปต่อ หรือ หยุด แค่นี้

ร้อนมากกกกก ขอไปอาบน้ำแป๊บเดี๋ยวมาขอคำปรึกษาหน่อยคร๊าบบบบบ