จขกท.ตอนนี้อายุ 21 แฟนอายุ 34 ค่ะ
คบมาได้ 4 เดือนแล้วแหละ พี่เขาดูแลเทคแคร์ดีทุกอย่าง ช่วยเหลือเราในทุกเรื่อง อยากไปไหนก็พาไป มีความสุขเรื่องนี้มากค่ะ
แต่มันมีเรื่องใหญ่อยู่เรื่องเดียวที่ทำให้เราสะกิดอยู่ในใจตลอด เช่น การที่เขาไม่พาเราไปเจอคนที่บ้านเลย หรือแม้แต่พี่น้องเขาก็เหอะ
ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยนะคะ เสียงก็แตกออกเป็นสองเสียง เนื่องจากเราตีความการกระทำเขาแบบนี้ว่า ปิดคนอื่นว่าคบเราอยู่
เขาก็จะอธิบายตลอดว่า ยังไม่ถึงเวลา นิสัยเรากันเองยังศึกษากันไม่ดีพอเลย แล้วถ้าไปเจอคนอื่น ถ้าเราเลิกกันไป มันก็ดูไม่ดี
คือยังไงความคิดเรามันก็ยอมรับไม่ได้จริงๆอ่ะค่ะว่าทำไมต้องปิดกัน ทำไมไม่พาไป

จนมาล่าสุด ก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม เขาก็จี้จุดเราว่า เราไม่ได้อยากไปเจอเพราะอยากรู้จักหรอก เราอยากไปเจอเพราะอยากรู้ว่าจะมีใครซ่อนไว้รึเปล่า
เราก็บอกว่า ถ้าเอาตรงๆก็ใช่ แต่จริงๆเราก็อยากเจอคนฝั่งพี่บ้าง ไม่ใช่แค่ว่าคบกันแล้วมีกันแค่สองคนตลอดหรอ มันไม่ใช่มั้ง

เขาก็บอกว่า ด้วยนิสัยเขาอยากเอาชนะเรา รู้ยังงี้ถึงยังไม่อยากพาเราไปเจอ ด้วยความรู้สึกว่าทำไมเขาต้องให้คนอื่นไปหาไล่ค้นความลับเขาทั้งที่ไม่มี
เราก็ตอบไปสิว่า เพราะยังงี้ไงเราเลยคบแบบไม่สบายใจ เพราะระแวงหนิ แทนที่จะไม่ทำให้ระแวงด้วยการพาไปเจอบ้าง
เขาก็บอกว่า 4เดือนนี่น้อยนะ น้อยมาก ถ้าวันไหนที่เราอยากไปเจอเพราะอยากเจอพี่น้องเขาจริงๆนั่นแหละ เขาถึงจะพาไป

สรุปก็เถียงกันไม่จบไม่สิ้นอ่ะค่ะ ลามไปถึงขั้นจะเลิกกันจริงจัง เพราะความคิดในเรื่องนี้มันเข้ากันไม่ได้จริงๆ

เราต้องทำยังไงดีคะ ถ้าเราเปลี่ยนเขาไม่ได้ แล้วเราจะจัดการกับความคิดระแวงแบบนี้ของเรายังไงดี