เพื่อตรวจสอบให้เรียบร้อยก่อนลงเลยตั้งใจจะลงในช่วงเวลานี้ต่อไปนะครับ

มาต่อกันเลยครับ

ยามเมื่อโมโนลิซ แผ่นที่ 32 ถูกทำลาย ยามนั้นที่ระฆังแห่งสงครามก็ดังสนั่น ในที่สุด สงครามกาสเทรียส์ ก็เริ่มต้นขึ้น!!!!



ตูมมมม!!!!
เปรี้ยง!!!!
ปังๆๆ!!!!
บรึ้ม!!!!!

ถึงจะอยู่ห่างไปไม่มาก แต่ทั้ง แสง สี เสียง และ กลิ่นดินปืน ทั้งดังและเห็นชัดเจน

สลัดความเศร้าไปให้หมด
ลืมเรื่องร้ายๆที่ผ่านมาให้หมดสิ้น
เตรียมตัวให้พร้อมกับศึกที่อยู่ตรงหน้า

เอ็นจู - เร็นทาโร่..กองกำลังป้องกันตนเอง...จะชนะมั้ย ?
เร็น - แน่นอน



ฟิ้ววว!!!!
โครมมม!!!!!

วัตถุขนาดใหญ่ ซึ่งมองแค่แว่บเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าคือ รถถังของกองกำลังป้องกันตนเอง ลอยละลิ่วเหมือนก้อนหินขนาดยักษ์ ก่อนจะตกลงมาดังสนั่นฝุ่นควันฟุ้งกระจายปกคลุมดั่งจะกลืนกินท้องฟ้า

ก่อนที่มีปรากฎกองทัพของกาสเทรียส์รูปแบบ แมลง จำนวนมหาศาลบุกฝ่ากลุ่มควันดั่งคลื่นยักษ์ที่กลืนกินทุกอย่าง

ในสงครามเช่นนี้ สถานการณ์ ไร้ซึ่งความแน่นอน และ ตายตัว แต่หากเสมมุติเร็นทาโร่เป็นทหารคอยสังเกตการณ์อยู่รอบนอกสงคราม ภาพที่เห็นตรงหน้าแบบนี้ ถ้าให้ต้องรีบรายงานทางวิทยุแก่ทัพแนวหลังก็คงพูดสรุปเป็นประโยคเดียวได้คือ

เร็น - บ้านา!!!!

กองทัพแนวหน้า กองกำลังป้องกันตัวเอง ถูกตีแตกแล้ว ?!

เข้า OP



สารภาพตอนดูฉากกองทัพบุกเห็นภาพ กองทัพโอม ใน นาอูชิก้า ขึ้นมาเลย



กองทัพกาสเทรียส์ จากที่รายงานมาว่ามีจำนวนมากถึง 2000 ตัว ซึ่งเป็นแค่ข้อมูลดิบเท่านั้น นอกจากจะมี รูปแบบแมลง อันได้แก่ มด ปลวก แมงมุม จิ้งโจ้น้ำ ด้วงกว่าง

ทุกคน - !!!

ยังมีรูปแบบ นกกระสาปีกผีเสื้อกลางคืนบรรจุไข่กาสเทรียส์ ( ตัวนี้เคยปรากฎในตอนแรกด้วย ) จำนวนมาก เป็นทัพบนฟ้าอีก



ถึงกองทัพมันจะมากมายเพียงใด และ หากเคลื่อนทัพออกไปนอกเขตสนามรบจะถือเป็นการขัดคำสั่ง แต่ไม่ว่าอย่างไรสิ่งสำคัญที่สุดในการรบก็คือ คำสั่งของ Team Leader

โชวมะ - จะเอาไง ซาโตมิ!!!
ยูสึกิ - ทำอะไรอยู่ละ!! พวกเรารอฟังคำสั่งจาก ลีดเดอร์ ของพวกเราอยู่นะ !

ดังนั้นเมื่อเร็นทาโร่เห็นว่า กาสเทรียส์รูปแบบนกกระสาได้เริ่มโปรยไข่ลงไปในป่าข้างๆ เมื่อนั้นที่รีบให้ทุกคนเคลื่อนทัพเข้าไปสู้ในป่า

( น่าจะเพื่อใช้พื้นที่ให้เป็นประโยชน์ กับ เพื่อกำจัดศัตรูที่คิดจะลอบไปทางป่า )




มีคนเห็น ทีมเร็นทาโร่ วิ่งเข้าไปในป่า ( คนนี้มีชื่อว่า ฮิเดฮิโกะ และ คู่หู โคโคเนะ เป็นลูกชายของ กาโด )

ฮิเดฮิโกะ - ทีมเร็นทาโร่นิ ?
ฮิเดฮิโกะ - เฮ้ย!! จะไปไหนนะ!! กลับมาประจำตำแหน่งรบเซ่!!


ในป่า

การแจกจ่ายงานเป็นไปดั่งนี้



เร็นทาโร่ยิงกระหน่ำเป็นจุดสนใจ




เมื่อศัตรูบุกเข้ามาใกล้ในมุมอับ ก็ให้ ยูสึกิวางกับดักไว้ แล้ว ทีน่า ที่คอยแบ็คอัพอยู่ในป่าทำการยิงสนับสนุน



และ ทามากิ บุกอัดใส่ให้ตายคามือ




ส่วนคิซาระจัดการพวกตัวเล็กตัวน้อยที่ยังไม่ตายดี จบท้ายด้วย โชวมะ ผู้ใช้วิชาสายหมัดเทนโด



เร็น - สุดยอดเลย ถ้าเป็นระดับนี้ละก็....

อาจเป็นความโชคดีของเร็นทาโร่ที่ได้เพื่อนร่วมทีมซึ่งพร้อมจะฝากชีวิตไว้กับตนเอง ทั้งในป่านี้ก็ไม่มีศัตรูแล้วจึงได้ออกคำสั่งให้ไปสมทบกับพวกข้างนอกด่วน

แต่ใช่ว่าจะมีทีมอื่นที่โชคดีแบบพวกเร็นทาโร่ด้วยเช่นกัน  เพราะเมื่อออกมานอกป่าก็พบว่า



ทุกคน - !!

เหมือนคลื่นยักษ์ที่สาดซัดทุกสิ่งราบเป็นหน้ากลอง
โปรโมเตอร์และอินิชิเอเตอร์คู่อื่นต่างคอยๆถูกฆ่าตายไปเป็นใบไม้ร่วง

เร็น - ?
เร็น - นายคนนั้นนิ ?

(เห็นฮิเดฮิโกะยืนอยู่ตรงเนิน เลยบอกให้ทุกคนรอแปปนึง)



เร็น - เฮ้ย!!! รีบแจ้งให้ทุกคนถอยหลังกลับเร็ว!!!

แค่เพียงไม่กี่นาทีในสนามรบ นายคนนี้ ทั้งสีหน้าและแววตา เปลี่ยนไปราวกับคนไร้วิญญาณ ทั้งหันคอไปมองเร็นทาโร่ข้างหลังพูดเรื่องแปลกๆขึ้นมาคือ

ฮิเดฮิโกะ - อ้าวไงครับ...ซาโมมิ ลีดเดอร์ นี่นา
ฮิเดฮิโกะ - เธอนะเห็น..คมหอกแห่งแสง ( Spear of light) แล้วรึยัง ?

เร็น - คมหอกแห่งแสง ?

ฮิเดฮิโกะ - ถ้ามีของแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วละ...พวกเรา..ก็หมดสิทธิ์ชนะตั้งแต่แรกแล้วละ
ฮิเดฮิโกะ - เราทั้งคู่ต่างเฝ้ามองดูอยู่ตลอดไม่ไปไหนเลยละ

คำพูดนี้ที่ทำให้เร็นทาโร่พึ่งสังเกตเห็นบางอย่างที่โปรโมเตอร์คนนั้นถือเอาไว้

เร็น - ?!



จะตกใจก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะ มันคือ แขนของเด็กสาวคนนึงที่โชกไปด้วยเลือดไปหมด ทั้งเป็นคำตอบได้ว่า อะไรคือสาเหตุให้ชายคนนี้คนนี้ถึงดูแปลกไป

โปรโมเตอร์ - เนี่ยคือ โคโคเนะ ...เรากุมมือไว้กันอยู่ตลอดเลยล่ะ
โปรโมเตอร์ - ทั้งพูดให้กันว่า พวกเราต้องรอดไปด้วยกันจนถึงตอนจบด้วย
โปรโมเตอร์ - แต่แล้ว คมหอกแห่งแสง ก็ถลมโถมใส่เข้ามา

นายคนนี้สติสตางค์คงไม่อาจคุมไว้ได้อีกแล้ว เริ่มหัวเราะอย่างไร้สติ จนไม่ทันระวังตัวจนถูกกาสเทรียส์กินไปต่อหน้าต่อตา

สิ่งที่เรียกว่า คมหอกแห่งแสง พูดปุ่บก็โผล่มาปั่บไม่ต้องถามอีก



มัน...

ไม่ใช่ทั้งทหาร
ไม่ใช่ทั้งรถถังหรือเครื่องบิน
ไม่ใช่ทั้งระเบิดหรือจรวด

เพียงมันคืออาวุธลับที่พวกกาสเทรียส์ปล่อยออกมา ในรูปแบบ ห่าฝนลำแสงทำลายล้าง ปกคลุมทั่วท้องฟ้า กวาดล้างปูพรมทั้งสนามรบ

สงครามมีแต่การสูญเสีย

เร็น - คมหอก...แห่งแสง ?



ท่ามกลางฝูงกาสเทรียส์ ท่ามกลางฝุ่นควันที่คละคลุ้ง  เงาขนาดยักษ์ที่ใหญ่จนเป็นดั่งเส้นขอบฟ้า พอจะเดาออกว่ารูปร่างของมันเหมือนกับ เต่ายักษ์ ที่คอทั้งยาวและมีปากถึง 2 ปาก

เร็น - อาเดล...บารัน ?!

ใช่แล้ว!!! มันคือ กาสเทรียส์ Stage IV อาเดลบารัน ผู้นำทัพสัตว์ประหลาดชีวภาพ 2000 ตัว  เห็นแบบเต็ม 2 ตาทั้งความน่ากลัวและความใหญ่โตที่ยากจะจัดการมันได้

ตึงงงง!!!!!

เฮ้ยดูนั้นสิ!!!! มันถอยทัพไปแล้ว!!!!

สงครามไม่มีอะไรนอกจากความเศร้า


สนามรบที่จบการต่อสู้ลง สิ่งที่เหลือทิ้งไว้มีเพียง



ซากศพ
กลิ่นคาวเลือด คลุ้งกระจาย
จิตใจที่หมองม่น

และ หน้าที่สำคัญของผู้ที่ยังรอดชีวิตก็คือ การเก็บซากศพของผู้เสียชีวิต ท่ามกลางฝนที่ตกลงมาเลือดที่ไหลออกจากร่างศพรวมกับเม็ดฝนทำให้เกิดแอ่งน้ำขังกลิ่นเลือด



ทามากิ - นรกดีๆนี้เอง...ตายไปกี่คนกันล่ะเนี่ย ?
เร็น - อาจจะ..เกินครึ่ง
ทามากิ - แต่ฝั่งศัตรูเองก็โดนบั่นทอนจำนวนไปเยอะเอาเรื่องเหมือนกันใช่ม่ะ ?

สถานการณ์ในสนามรบใช่ว่าจะดีซะทีเดียวเพราะแม้ฝั่งศัตรูจะโดนลดจำนวนไปเยอะ แต่เพราะกฎของกาสเทรียส์ที่ว่า ผู้ที่โดนกาสเทรียส์เล่นงานจะมีโอกาสติดเชื้อแล้วหากโดนกัดกร่อนร่างเกิน 50% คนๆนั้น ไม่ว่าจะเป็น กองกำลังป้องกันตนเอง และ โปรโมเตอร์ทั้งหลาย ย่อมไม่พ้นที่จะเป็นพวกเดียวกับมันในที่สุด

ทามากิ - หมายความว่า 2000 ตัว ต่อ 500 คน เลยเนี่ยนะ!!!
เร็น - เป็นจำนวนที่สุดจะสิ้นหวังเลยละ

มีต่อครับ