ชีวิตของ "เลขา"

ดิฉันทำงานอยู่บริษัทเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ตอนนี้ก็กำลังจะเข้าสู่เดือนที่ 7 แล้วคะ ด้วยตำแหน่งเลขานุการผู้บริหารระดับสูง ทำงานตั้งแต่จันทร์ - เสาร์(ครึ่งวัน) เข้างาน 8.30 - 17.30 ตามปกติอย่างบริษัทอื่นๆทั่วไป เรทเงินเดือนที่ได้รับถือว่าดีมาก และก็ชื่นชอบกับระบบที่จ่ายเงินเดือน 2 ครั้งต่อเดือน ทำให้มีเงินพอใช้ในตลอดทั้งเดือน ทุกอย่างมันดูน่าจะไปได้สวยใช่ไหมคะ แต่ความรู้สึกดิฉันหลังจากเริ่มทำงานที่นี้ได้สักพักคือ

ดิฉันรู้สึกว่าดิฉันใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับงานถึงวันล่ะ 12 ชม. อาจจะเป็นเรื่องปกติของใครหลายๆคนใช่ไหมคะ? 12 ชม. เนี้ยคือรวมเดินทางไปกลับแล้ว แต่ชีวิตของตำแหน่งเลขามันช่างมากกว่านั้น แต่ก่อนดิฉันก็เข้างานตรงเวลา และออกตรงเวลา ส่วนใหญ่ถ้าไม่มีงานก็จะกลับตรงเวลาคือ 17.30 แต่พอมาหลังๆ เจ้านายก็บอกว่า "เลขาที่ดีควรจะมาก่อนเจ้านาย และกลับที่หลังเจ้านาย" คืออันนี้ยอมรับในหน้าที่คะแต่การที่จะให้ดิฉันต้องนั่งรอเจ้านายจนถึง ทุ่ม - สองทุ่มทุกวันก็คงไม่ไหวกว่าจะถึงบ้านก็คงดึกมาก ที่เจ้านายอยู่ดึกๆนี้ไม่ใช่อะไรนะคะ นั่งดูทีวีดูข่าว เล่นโทรศัพท์เท่านั้น (แอบเม้าส์หน่อย) ดิฉันก็ไม่รู้ว่าเลขาคนอื่นต้องทำแบบนี้รึเปล่า แต่อย่างไรก็ตามหากวันไหนดิฉันทำงานไม่เสร็จก็พร้อมและเต็มใจที่จะกลับบ้านช้า เพราะนั้นคือหน้าที่ที่ดิฉันจะต้องทำให้เสร็จ วันเสาร์ก็ต้องมานั่งตากแอร์เล่นๆ โดยไม่ได้ทำงานอะไรทั้งสิ้น (ไม่รู้จะให้มาทำไม) ดิฉันรู้สึกเหมือนชีวิตส่วนตัวของดิฉันกำลังจะหมดไป แม้กระทั่งพักเที่ยง วันไหนที่ฉันจะลงไปทานอาหารกลางวันกับเพื่อนร่วมงาน เจ้านายก็จะถามทันทีว่าไปไหน? และให้รีบกลับมา Y_Y

หรือแม้ตอนที่ดิฉันป่วยด้วยโรคไข้หวัดใหญ่เป็นเวลา 3 วัน โดยมีใบรับรองแพทย์มายื่นให้เจ้านาย แต่เค้ากลับบอกว่าใบรับรองแพทย์ก็แค่กระดาษใบหนึ่งทำขึ้นมาเองก็ได้ และทีแย่ไปกว่านั้น 2 วันหลังจากที่ดิฉันลาป่วย HR ก็ส่งอีเมลล์มาเตือนว่า ทีหลังต้องทำการลาล่วงหน้า 3 วัน คือ ดีออก!! จะมีใครสามารถรู้ได้ไหมว่าจะป่วยวันไหน

ดิฉันอยากจะลาออกจากที่นี้ใจแทบขาด แต่ก็ห่วงหลายเรื่อง กลัวไม่ได้งานใหม่ เพราะดูจากสภาพบ้านเมืองเราตอนนี้แล้ว ใครมีงานอยู่ก็ควรยึดไว้ ตั้งแต่ทำงานมาได้ 2 ปี ไม่เคยรู้สึกเลยว่าชีวิตส่วนตัวกำลังจะหายไปแบบนี้ นี้เหรอชีวิตของตำแหน่งเลขา Y_Y

อยากรู้จังมีใครเจอแบบดิฉันบ้างน๊า
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
เราก็เป็นเลขา

เราทำงานมาเกือบ 10 ปี
เคยกลับบ้านก่อนเจ้านายเรา...ไม่น่าเกิน 5 ครั้ง
เราลาป่วย...ก็ไม่น่าเกิน 5 วัน (ภายใน 10 ปี)
เป็นไข้ก็มาทำงาน ปวดหัวไมเกรน ปวดท้องก็มาทำงาน

กินข้าวกลางวันไปทานหลังเจ้านาย เราจะทานข้าวแป๊ปเดียว แค่ 15-20 นาที
แล้วเราก็จะมานั่งโต๊ะก่อนเวลางาน 15 นาที

เคยมีเหมือนกันที่ตอนเย็นต้องนั่งรอเจ้านายอ่านหนังสือพิมพ์
หรือคุยโทรศัพท์ (ส่วนตัว) เสร็จก่อนค่อยกลับบ้าน

แต่เรามองว่านั่นคือสิ่งที่เค้าต้องการจากเลขาฯ คือ อยู่ Stand by เผื่อเค้าต้องการใช้งาน

เราโชคดีที่ได้หยุดเสาร์อาทิตย์ แต่ก็มีบ้างที่บางครั้งเสาร์อาทิตย์ต้องมาทำงาน แน่นอนว่าไม่มีโอที ไม่มีเงินค่ารถให้
คือ เจ้านายเรามา เราก็จะมา แล้วเราก็จะมาพร้อมรอยยิ้มให้เจ้านายเห็น เพราะเราถือว่า เจ้านายมาได้ เราก็ต้องมาได้

ทุกอย่างที่เราเล่ามา เจ้านายไม่เคยขอหรือบอกให้เราทำ เรามองว่าเป็นหน้าที่ของเลขา

จากปีแรกที่ทำงาน จนถึงวันนี้ ทุกคนบอกว่าเจ้านายรักเรามาก
เราคิดว่าน่าจะเป็นเพราะเราสามารถ response สิ่งที่เจ้านายเราต้องการได้ โดยที่เจ้านายไม่ต้องบอกกล่าว

เราไม่ได้บอกว่าคุณทำไม่ถูกนะ เพียงแต่ทัศนคติของคุณกับของเราไม่เหมือนกัน
ถ้าคุณทำงานแล้วไม่สุขใจ หางานใหม่ดีกว่าค่ะ และควรเป็นตำแหน่งอื่นด้วย

งานหน้าขอให้โชคดีนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่