การผลักไส

พระพุทธองค์ตรัสว่า จิตของคนเรานั้นเหมือนกับ "ลิง"
เราจึงเรียนรู้เรื่องของจิตใจของเราได้มากมายจากพฤติกรรมของลิง

ลิงนั้นเกลียดกะปิ ถ้ากะปิถูกมือมันเมื่อไหร่มันจะถูนิ้วกับพื้นจนเลือดไหลเต็มมือจนกว่ากลิ่นกะปิจะหาย

ในที่สุดจนกลายเป็นว่ากะปิถึงจะร้ายก็ไม่ร้ายเท่าความเกลียดกะปิ
ที่มือลิงเป็นแผลเหวอะหวะไม่ใช่เพราะกะปิ หากเป็นเพราะความจงเกลียดจงชังกะปิต่างหาก
สิ่งที่เราเกลียดนั้นบ่อยครั้งไม่น่ากลัวเท่ากับความเกลียดชังในจิตใจเรา ...


การหวงแหน

ลิง เป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้านเพราะชอบขโมยผลไม้ในสวน
ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง โดยใช้กล่องไม้ซึ่งมีฝาด้านหนึ่งเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้
ในกล่องมีถั่วซึ่งเป็นของโปรดของลิงวางไว้เป็นเหยื่อล่อ

วันดีคืนดี ลิงมาที่สวน เห็นถั่วอยู่ในกล่อง ก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว
แต่พอถอนมือออกมาก็ติดฝากล่องเพราะกำมือของลิงนั้น ใหญ่กว่าฝากล่องที่เจาะไว้
ลิงพยายามดึงมือเท่าไหร่ ก็ไม่ออกพอชาวบ้านมาจับ ก็ปีนหนีขึ้นต้นไม้ไม่ได้ เพราะมีมือเปล่าอยู่ข้างเดียว สุดท้ายก็ถูกคนจับได้

ลิงหาได้เฉลียวใจไม่ว่า เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้นมันก็เอาตัวรอดได้
แต่เพราะยึดถั่วไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย จึงต้องเอาชีวิตเข้าแลก ...





อย่ามาเจ็บปวด เพราะไม่ยอมปล่อยวาง

คุณไม่ได้เจ็บ เพราะความรัก แต่คุณเจ็บ เพราะอารมณ์ยึดติดของตัวเอง
คุณหลอกตัวเองว่าเจ็บเพราะรัก แต่ความจริง คุณรักตัวเองมาก จึงไม่อยากเจ็บ

ถ้าคุณเจ็บโดยไม่มีเขาได้ ถือว่าคุณรักจริง
ถ้าคุณแค่ไม่อยากเจ็บ ถือว่าคุณรักตัวเองมากกว่า

:
:
:


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เครดิต http://ow.ly/y0abO