ส่วนตัวปกติก็โก๊ะกังมากมาย เลยมีทั้งเรื่องเปิ่นๆและเจ็บตัวเป็นประจำ จนจำไม่หมด เอาคร่าวๆเป็นเหตุการณ์ตอนไปโก๊ะต่างแดนละกันเพราะถือซะว่าเอาหน้าตาของคนไทยไปด้วย
เรื่องมีอยู่ว่าไป backpack ที่เกาหลีกับเพื่อนเก้งสาว แล้วต้องเดินเปลี่ยนสายรถไฟฟ้ามากมายหลายสถานี ใครไปจะรู้ว่าการเดินทางโดยรถไฟที่เกาหลีสะดวกมาก แต่การเดินเปลี่ยนสายไปแต่ละสถานีก็ไกลเอาเรื่องอยู่ วันนั้นก็เดินกันจนเมื่อย เดินขึ้นเดินลงทั้งวัน พอนานๆเข้าชักเริ่มไม่ไหว เริ่มมองหาตัวช่วย พอดีหันไปเห็นลิฟท์ค่ะ สวรรค์เลย..ปวดขามากเดินไม่ไหวแระ มุ่งหน้าเข้าไปกะเพื่อนสาวเลย ก็สงสัยอยู่ว่าทำไมคนไม่ใช้กันทั้งๆที่ตรงนั้นเป็นสถานนีเชื่อมต่อและคนเยอะมากๆ แต่นาทีนั้นไม่คิดอะไรแล้วคะ พอเดินเข้าไปจะกดก็เห็นปุ่มกดชั้นมันแปลกๆ และมีอยู่แค่ปุ่มสองปุ่ม จำแน่ชัดไม่ได้ แต่คิดว่าเอาว่ะมันต้องไปถึงสถานีนั่นแหละ ก็เลยกดไอ้ปุ่มเดียวที่มันมี ปรากฎว่าลิฟท์มันก็ขึ้นค่ะ แต่เอ่อ..ขึ้นไปประมาณบันได 3 ขั้นแล้วก็จอด แล้วพอเปิดประตูมา ผู้คนที่ยืนอยู่กับเราข้างล่างเมื่อกี้ก็ยังยืนอยู่กันที่เดิม และใช้สายตามองประมาณว่า เอ่อ.. บอกไม่ถูกอ่ะคะ รู้แต่ว่าตอนนั้นอายมาก เลยรีบก้มหน้าก้มตาเดินให้พ้นจากจุดเกิดเหตุ มาคิดทีหลัง ลิฟท์นั้นคงเป็นลิฟท์สำหรับคนพิการอ่ะคะ
ยังๆไม่หมด อีกวันก็เดินทางโดยไฟเหมือนเดิม ด้วยความเพลิดเพลินระหว่างขึ้นรถก็ไม่ได้สังเกตุอะไร ขึ้นไปก็มัวแต่มองข้างทางหรือไม่ก็ก้มหน้าก้มตาอัพเดทสเตตัสอยู่ วันนั้นก็ขึ้นไปและคนก็ค่อนข้างแน่นเหมือนกัน เพราะมีคนยืนอยู่หลายคน แต่พอเราขึ้นไปก็เห็นที่นั่งว่างค่ะ ที่นั่งอยู่โซนริมสุด สามสี่ตัวติดกันเลยไม่มีใครนั่ง แต่เก้าอี้มันเป็นสีแดงอ่ะ (ถ้าจำไม่ผิด) ส่วนตัวอื่นทั้งขบวนเป็นอีกสี แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรตามเคย เห็นว่างปุ๊บก็ตรงดิ่งไปนั่งเลย ทันใดนั้น บรรดาสายตาชาวกิมจิก็หันมามองข้าพเจ้าและเก้งสาว และมันบอกเป็นนัยๆว่า อิกะเหรี่ยงสองตัวนี่มายังไง นาทีนั้นเริ่มลนลาน เลิ่กลัก นี่ตูทำอะไรผิดระเบียบหรือเปล่า แล้วในที่สุดก็หันไปเห็นป้ายค่ะ ว่าเป็นที่นั่งสำหรับคนชรา เอิ่ม.. นาทีนั้นกะเหรี่ยงสองตัวเลยไม่รู้จะทำยังไง เลยส่งสำเนียงออกไปเป็นภาษาเวียดนามเพื่อกลบความอาย และไม่อยากให้ใครรู้ว่าเป็นคนไทย เฮ้อ!! กรรม เป็นอุทาหรณ์สอนว่าไปไหนให้รู้จักสังเกตุรอบๆตัวบ้าง ไม่งั้นก็จะเกิดเหตุการณ์ได้อายชาวโลกแบบนี้ T__T จริงๆบนรถไฟฟ้าในบ้านเราก็น่าจะมีป้ายสำหรับคนชราและคนท้องนะคะ แต่ไปทีไรคนแน่นตลอด เต็มทุกที่เลยไม่ทันได้สังเกตุ 555
ใครมีเหตุการณ์อะไรฮาๆเอามาแชร์กันนะคะ อยากรู้เผื่อไปไหนจะได้ทำตัวถูก )
อยากรู้ว่าใครมีประสบการณ์เปิ่นๆฮาๆระหว่างท่องเที่ยวบ้างคะ เผื่อจะได้เป็นอุทาหรณ์
เรื่องมีอยู่ว่าไป backpack ที่เกาหลีกับเพื่อนเก้งสาว แล้วต้องเดินเปลี่ยนสายรถไฟฟ้ามากมายหลายสถานี ใครไปจะรู้ว่าการเดินทางโดยรถไฟที่เกาหลีสะดวกมาก แต่การเดินเปลี่ยนสายไปแต่ละสถานีก็ไกลเอาเรื่องอยู่ วันนั้นก็เดินกันจนเมื่อย เดินขึ้นเดินลงทั้งวัน พอนานๆเข้าชักเริ่มไม่ไหว เริ่มมองหาตัวช่วย พอดีหันไปเห็นลิฟท์ค่ะ สวรรค์เลย..ปวดขามากเดินไม่ไหวแระ มุ่งหน้าเข้าไปกะเพื่อนสาวเลย ก็สงสัยอยู่ว่าทำไมคนไม่ใช้กันทั้งๆที่ตรงนั้นเป็นสถานนีเชื่อมต่อและคนเยอะมากๆ แต่นาทีนั้นไม่คิดอะไรแล้วคะ พอเดินเข้าไปจะกดก็เห็นปุ่มกดชั้นมันแปลกๆ และมีอยู่แค่ปุ่มสองปุ่ม จำแน่ชัดไม่ได้ แต่คิดว่าเอาว่ะมันต้องไปถึงสถานีนั่นแหละ ก็เลยกดไอ้ปุ่มเดียวที่มันมี ปรากฎว่าลิฟท์มันก็ขึ้นค่ะ แต่เอ่อ..ขึ้นไปประมาณบันได 3 ขั้นแล้วก็จอด แล้วพอเปิดประตูมา ผู้คนที่ยืนอยู่กับเราข้างล่างเมื่อกี้ก็ยังยืนอยู่กันที่เดิม และใช้สายตามองประมาณว่า เอ่อ.. บอกไม่ถูกอ่ะคะ รู้แต่ว่าตอนนั้นอายมาก เลยรีบก้มหน้าก้มตาเดินให้พ้นจากจุดเกิดเหตุ มาคิดทีหลัง ลิฟท์นั้นคงเป็นลิฟท์สำหรับคนพิการอ่ะคะ
ยังๆไม่หมด อีกวันก็เดินทางโดยไฟเหมือนเดิม ด้วยความเพลิดเพลินระหว่างขึ้นรถก็ไม่ได้สังเกตุอะไร ขึ้นไปก็มัวแต่มองข้างทางหรือไม่ก็ก้มหน้าก้มตาอัพเดทสเตตัสอยู่ วันนั้นก็ขึ้นไปและคนก็ค่อนข้างแน่นเหมือนกัน เพราะมีคนยืนอยู่หลายคน แต่พอเราขึ้นไปก็เห็นที่นั่งว่างค่ะ ที่นั่งอยู่โซนริมสุด สามสี่ตัวติดกันเลยไม่มีใครนั่ง แต่เก้าอี้มันเป็นสีแดงอ่ะ (ถ้าจำไม่ผิด) ส่วนตัวอื่นทั้งขบวนเป็นอีกสี แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรตามเคย เห็นว่างปุ๊บก็ตรงดิ่งไปนั่งเลย ทันใดนั้น บรรดาสายตาชาวกิมจิก็หันมามองข้าพเจ้าและเก้งสาว และมันบอกเป็นนัยๆว่า อิกะเหรี่ยงสองตัวนี่มายังไง นาทีนั้นเริ่มลนลาน เลิ่กลัก นี่ตูทำอะไรผิดระเบียบหรือเปล่า แล้วในที่สุดก็หันไปเห็นป้ายค่ะ ว่าเป็นที่นั่งสำหรับคนชรา เอิ่ม.. นาทีนั้นกะเหรี่ยงสองตัวเลยไม่รู้จะทำยังไง เลยส่งสำเนียงออกไปเป็นภาษาเวียดนามเพื่อกลบความอาย และไม่อยากให้ใครรู้ว่าเป็นคนไทย เฮ้อ!! กรรม เป็นอุทาหรณ์สอนว่าไปไหนให้รู้จักสังเกตุรอบๆตัวบ้าง ไม่งั้นก็จะเกิดเหตุการณ์ได้อายชาวโลกแบบนี้ T__T จริงๆบนรถไฟฟ้าในบ้านเราก็น่าจะมีป้ายสำหรับคนชราและคนท้องนะคะ แต่ไปทีไรคนแน่นตลอด เต็มทุกที่เลยไม่ทันได้สังเกตุ 555
ใครมีเหตุการณ์อะไรฮาๆเอามาแชร์กันนะคะ อยากรู้เผื่อไปไหนจะได้ทำตัวถูก )