ไม้รู้จะเริ่มต้นงัยดี มันสับสน วกวนไปหมด เฮ้อ...ชีวิตรัก อะไรกันนักหนา (ขอระบายหน่อยนะ มันอึดอัดจริงๆ)
เรื่องของเรื่อง เรา เป็นคนบอกเลิกแฟน ( ประมาณว่าอยากให้เค้าทบทวนว่า มันเร็วไปไหม หรือมากไปไหม กับสิ่งที่เค้า
กำลังปฏิบัติกับเราอยู่นี้ ) เวลาประมาณ 6 เดือนที่ผ่านมานี้ ตั้งแต่เค้าเริ่มคบเราเป็นแฟน แรกๆทุกอย่างดูมีความสุข
ไปเสียทุกอย่าง ทำงานที่เดียวกัน ช่วยเหลือเราตอนที่เรามีปัญหาชีวิต เราเองก็ดูแลเค้า ให้กำลังใจเค้ามาตลอด
แต่อยู่ไปอยู่มา เริ่มมีอาการ และคำถามมากมาย เวลาออกไปพบเพื่อนฝูง เช่น ไปไหน เพื่อนคนไหน อะไร ยังงัย
ทั้งๆที่เพื่อนที่เราไปพบปะบ่อยๆมีแค่ไม่กี่คน ที่สำคัญ เราเคยแนะนำให้เค้ารู้จักแล้ว (แต่ก้อถาม ) ทำสีหน้าเฉยๆ
แล้วพูดว่า ไปก็ไป (นี่หมายความว่า เราไปคนเดียวนะ เค้าไม่ไปด้วย )
เวลาคุยไลน์ กับกลุ่มเพื่อนๆ ก็ถามว่าคุยกับใคร เพื่อนคนไหน ซึ่งบางที ตอบไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะเค้าจำไม่ได้เลย
สักคน โทรศัพท์ของเค้า เราไม่เคยยุ่ง จะคุยกับใคร อะไร ยังงัย ไม่เคยแตะ ถือว่าเป็นการให้เกียรติ และไว้ใจ แต่เค้าสิ
เห็นเราเล่นไลน์ไม่ได้เป็นต้องถาม แต่พอเค้าเล่นเกมส์ นี่ เราพูดไรออกไป เค้าใส่ใจบ้างป่าวไม่รู้เลย
ต่อมา ขอมาอยู่กับเราด้วย แต่เราก็อธิบายว่า เร็วไปมั้ย เพราะเราพึ่งคบกันไม่นาน จะอยู่ด้วยกันเลยหรอ
เค้าบอกว่า จะอายอะไร ใครๆก้อรู้หมดแล้ว ว่าเป็นแฟนกัน เราเอง ไม่ได้อายนะ แต่คิดว่า อยากเรียนรุ้นิสัยกันและกัน
ให้มากกว่านี้ก่อน เค้ามีคำถามว่า คนรักกันจริง ทำไมไม่อยู่ด้วยกันล่ะ ? เรา นื่งเงียบ ไม่รู้จะตอบยังงัย
เป็นแบบนี้อยู่หลายๆครั้ง นับไม่ถ้วน งอลเรา ทุกอย่าง
มีโมเม้นนี้ด้วยนะ
ตอนที่โกรธกัน เราไม่คุยกับเค้าเลย เพราะเรารู้สึกอึดอัด ทำงานโต๊ะติดกันอีกต่างหาก เค้าไลน์มา
ประมาณว่า เป็นงัย ชีวิตที่ไม่มีเค้า 3 วันมานี้ รู้สึกดีมั้ย สบายใจมั้ย ที่ไม่ต้องมาคอยมีคนอย่างเค้ามาวุ่นวาย
เรามานั่งคิดว่า เอ....เราเองน่าจะเป็นคนพูดประโยคนี้มากกว่า แต่ทำไมเป็นเค้า?
โดยส่วนตัว ที่คบกับเค้ามาประมาณ 6 เดือนนี้ ได้เรียนรู้ว่า เค้ามีนิสัยจุกจิกค่อนข้างไปทางผู้หญิงมาก
จริงจัง ดูแลเอาใจใส่ แต่มากเกินไปจนแสดงว่าเป็นระแวงมากกว่า
ในที่สุดความอดทนก็หมดลง
ในวันที่เราแยกทางกัน เค้าขอโทษเราทุกอย่าง ที่เค้าเห็นแก่ตัว รวบรัดทุกอย่างเร็วเกินไป
เค้าบอกว่ารักเรามาก ประโยคสุดท้ายที่ได้ยิน
นับจากวันที่แยกทางกัน เรากลับบ้านต่างจังหวัด สามวัน เราเห็นหน้าไลน์เค้าขึ้นว่า
" ถ้าจะสื่อสารความจริงใจกับคนที่ไม่จริงใจ ไม่มีวันเข้าใจหรอก "
แน่ๆ คงจะหมายถึงเรา และจากนั้นเค้าก้อลบทุกอย่างที่เป็นเราออกไป ( Facebook / Line )
กลับมาทำงาน นั่งโต๊ะติดกัน ไม่พูดกัน ไม่มองหน้ากัน เกือบเป็นเดือน เย็นชาเหลือเกิน
จนมาอาทิตย์ก่อน มีเพื่อนร่วมงานเดินมาถาม ว่าผู้หญิง ที่ Tag ว่า กำลังคบหาดูใจกับแฟนเราอยู่ เป็นใคร
เรา อึ้ง และคิดไรไม่ออก ไม่รู้จะพูดไร เลยพูดกลบเกลื่อน ว่า ไม่รู้หรอก
แต่ใจจริงนั้น น้ำตาตกใน รอให้เค้ามาง้อ ก้อคงเป็นไปไม่ได้แล้วสินะ อยากกลับไปขอโทษเค้า ก็คงไม่ทันแล้วสินะ
แพ้ใจตัวเอง "นั่งไกล้ๆแต่ไม่มีสิทธฺ์" รู้สึกเจ็บปวดที่สุด
#คิดถึงหมีอ้วน# (แอบไปร้องไห้เบาๆในห้องน้ำมาแล้ว)
คนแพ้ที่ไม่มีน้ำตา...
เรื่องของเรื่อง เรา เป็นคนบอกเลิกแฟน ( ประมาณว่าอยากให้เค้าทบทวนว่า มันเร็วไปไหม หรือมากไปไหม กับสิ่งที่เค้า
กำลังปฏิบัติกับเราอยู่นี้ ) เวลาประมาณ 6 เดือนที่ผ่านมานี้ ตั้งแต่เค้าเริ่มคบเราเป็นแฟน แรกๆทุกอย่างดูมีความสุข
ไปเสียทุกอย่าง ทำงานที่เดียวกัน ช่วยเหลือเราตอนที่เรามีปัญหาชีวิต เราเองก็ดูแลเค้า ให้กำลังใจเค้ามาตลอด
แต่อยู่ไปอยู่มา เริ่มมีอาการ และคำถามมากมาย เวลาออกไปพบเพื่อนฝูง เช่น ไปไหน เพื่อนคนไหน อะไร ยังงัย
ทั้งๆที่เพื่อนที่เราไปพบปะบ่อยๆมีแค่ไม่กี่คน ที่สำคัญ เราเคยแนะนำให้เค้ารู้จักแล้ว (แต่ก้อถาม ) ทำสีหน้าเฉยๆ
แล้วพูดว่า ไปก็ไป (นี่หมายความว่า เราไปคนเดียวนะ เค้าไม่ไปด้วย )
เวลาคุยไลน์ กับกลุ่มเพื่อนๆ ก็ถามว่าคุยกับใคร เพื่อนคนไหน ซึ่งบางที ตอบไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะเค้าจำไม่ได้เลย
สักคน โทรศัพท์ของเค้า เราไม่เคยยุ่ง จะคุยกับใคร อะไร ยังงัย ไม่เคยแตะ ถือว่าเป็นการให้เกียรติ และไว้ใจ แต่เค้าสิ
เห็นเราเล่นไลน์ไม่ได้เป็นต้องถาม แต่พอเค้าเล่นเกมส์ นี่ เราพูดไรออกไป เค้าใส่ใจบ้างป่าวไม่รู้เลย
ต่อมา ขอมาอยู่กับเราด้วย แต่เราก็อธิบายว่า เร็วไปมั้ย เพราะเราพึ่งคบกันไม่นาน จะอยู่ด้วยกันเลยหรอ
เค้าบอกว่า จะอายอะไร ใครๆก้อรู้หมดแล้ว ว่าเป็นแฟนกัน เราเอง ไม่ได้อายนะ แต่คิดว่า อยากเรียนรุ้นิสัยกันและกัน
ให้มากกว่านี้ก่อน เค้ามีคำถามว่า คนรักกันจริง ทำไมไม่อยู่ด้วยกันล่ะ ? เรา นื่งเงียบ ไม่รู้จะตอบยังงัย
เป็นแบบนี้อยู่หลายๆครั้ง นับไม่ถ้วน งอลเรา ทุกอย่าง
มีโมเม้นนี้ด้วยนะ
ตอนที่โกรธกัน เราไม่คุยกับเค้าเลย เพราะเรารู้สึกอึดอัด ทำงานโต๊ะติดกันอีกต่างหาก เค้าไลน์มา
ประมาณว่า เป็นงัย ชีวิตที่ไม่มีเค้า 3 วันมานี้ รู้สึกดีมั้ย สบายใจมั้ย ที่ไม่ต้องมาคอยมีคนอย่างเค้ามาวุ่นวาย
เรามานั่งคิดว่า เอ....เราเองน่าจะเป็นคนพูดประโยคนี้มากกว่า แต่ทำไมเป็นเค้า?
โดยส่วนตัว ที่คบกับเค้ามาประมาณ 6 เดือนนี้ ได้เรียนรู้ว่า เค้ามีนิสัยจุกจิกค่อนข้างไปทางผู้หญิงมาก
จริงจัง ดูแลเอาใจใส่ แต่มากเกินไปจนแสดงว่าเป็นระแวงมากกว่า
ในที่สุดความอดทนก็หมดลง
ในวันที่เราแยกทางกัน เค้าขอโทษเราทุกอย่าง ที่เค้าเห็นแก่ตัว รวบรัดทุกอย่างเร็วเกินไป
เค้าบอกว่ารักเรามาก ประโยคสุดท้ายที่ได้ยิน
นับจากวันที่แยกทางกัน เรากลับบ้านต่างจังหวัด สามวัน เราเห็นหน้าไลน์เค้าขึ้นว่า
" ถ้าจะสื่อสารความจริงใจกับคนที่ไม่จริงใจ ไม่มีวันเข้าใจหรอก "
แน่ๆ คงจะหมายถึงเรา และจากนั้นเค้าก้อลบทุกอย่างที่เป็นเราออกไป ( Facebook / Line )
กลับมาทำงาน นั่งโต๊ะติดกัน ไม่พูดกัน ไม่มองหน้ากัน เกือบเป็นเดือน เย็นชาเหลือเกิน
จนมาอาทิตย์ก่อน มีเพื่อนร่วมงานเดินมาถาม ว่าผู้หญิง ที่ Tag ว่า กำลังคบหาดูใจกับแฟนเราอยู่ เป็นใคร
เรา อึ้ง และคิดไรไม่ออก ไม่รู้จะพูดไร เลยพูดกลบเกลื่อน ว่า ไม่รู้หรอก
แต่ใจจริงนั้น น้ำตาตกใน รอให้เค้ามาง้อ ก้อคงเป็นไปไม่ได้แล้วสินะ อยากกลับไปขอโทษเค้า ก็คงไม่ทันแล้วสินะ
แพ้ใจตัวเอง "นั่งไกล้ๆแต่ไม่มีสิทธฺ์" รู้สึกเจ็บปวดที่สุด
#คิดถึงหมีอ้วน# (แอบไปร้องไห้เบาๆในห้องน้ำมาแล้ว)