ยังจำกันได้ไหม...ยัยแฟนต้า ลอปคอปเตอร์ที่หูบินไม่ยอมแลนด์ดิ้งสักที

ยังจำกันได้ไหม....กระต่ายธนูตัวดำๆที่มีชื่อจริงยาวเป็นวาว่า Fantazrabitopazus (อ่านว่า แฟน-ทาส-รา-บิ-โท-พา-ซัส)

วันแรกที่หนูมารายงานตัวในบ้านโพรง หนูยังไม่ได้อยู่กับพี่เลย หนูยังอยู่บ้านปู่ต๋อง สมาชิกคนหนึ่งของบ้านโพรงแห่งนี้ แล้วพี่ก็ได้หนูมาจากปู่ต๋องแบบงงๆ



ตอนแรก พี่เกือบจะได้พี่สาวของหนูมาแทนแล้วนะ พี่สาวของหนูเป็นสีเชสนัทที่ปู่ต๋องตั้งชื่อให้ว่าจ้ำม่ำ แต่พี่สาวหนูมีคนมาสนใจ ปู่ต๋องเลยขอเปลี่ยนตัวมาเป็นหนูแทน ซึ่งพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะจริงๆแล้วพี่ก็แอบรักหนูอยู่เหมือนกัน > <

ดูหนูตอนนั้นสิ...ตัวเล็กนิดเดียวเอง พี่นั่งนับวันรอเลยนะที่จะได้เจอหนู ถึงขนาดให้เพื่อนๆมารวมหัวกันช่วยตั้งชื่อให้ สุดท้ายก็ได้ชื่อที่ยาวเลิศเลอเกินกระต่าย ชื่อของหนู Fantazrabitopazus เป็นการผสมเล่นคำระหว่าง Fantastic, Rabbit และ Topaz เพราะหนูเป็นกระต่ายตัวน้อยๆที่แสนมหัศจรรย์และล้ำค่าเช่นอัญมณี



ตอนรับมาอยู่ที่บ้านครั้งแรก หนูก็ฉายแววซ่าใส่อาเฮียหู้ตั้งแต่เด็ก อ๊ะ ตอนนั้นทั้งพี่และปู่ต๋องต่างคิดว่าหนูเป็นเด็กผู้ชายด้วยล่ะ



พี่ได้หนูมาพร้อมๆกับกล้องDSLR ตัวแรกในชีวิต ดังนั้นหนูจึงโตขึ้นมาพร้อมๆกับฝีมือการถ่ายรูปของพี่ ดูนี่สิ แฟนๆ ครั้งแรกที่พี่ถ่ายหนู หนูออกมาเบลอขนาดนี้ ดูไม่ได้เอาเสียเลย ตอนนั้นพี่จับหนูถ่ายกับกระป๋องซอสสปาเก็ตตี ตั้งใจจะเก็บไว้ดูว่าตอนนั้นหนูตัวเล็กขนาดไหน



กรงหลังแรกของหนู พี่ลงมือทำชั้นลอยให้เองเลยนะ ก่อนจะพบว่าหนูแทะมันจนพี่รีบแกะออกให้ไม่ทัน



หนูเริ่มโตขึ้นมาหน่อยแล้ว แต่พี่ยังคิดว่าหนูเป็นผู้ชายอยู่เลย ผ่านไปอีกสามสี่เดือนนั่นแหละพี่ถึงรู้ว่าจริงๆแล้วหนูเป็นยัยเด็กทอมบอย



หนูไม่ได้เป็นเด็กดีว่าง่ายแบบในภาพนี้ทุกวันหรอกนะ แรกๆแขนพี่มีแต่รอยข่วนหนูเต็มไปหมด