.

นกฮูก/นกเค้าแมว/นกเค้า/นกแสก
คือ นกที่ล่าสัตว์อื่นเป็นอาหาร/นกล่าเหยื่อ
เช่นเดียวกับนกเหยี่ยวและนกอินทรี
พวกมันใช้กรงเล็บแหลมคมและปากโค้ง
เพื่อล่า ฆ่า และกินสัตว์อื่น ๆ

แต่นกฮูกแตกต่างจากนกเหยี่ยวและนกอินทรี
สายพันธุ์นี้มักออกหากินในเวลากลางคืน
แต่ก็มีบางสายพันธุ์ที่หากินในเวลากลางวัน

ทั่วโลกมีนกฮูกประมาณ 250 สายพันธุ์
อาศัยอยู่ในทุกทวีป
ยกเว้นทวีปแอนตาร์กติกาที่เป็นน้ำแข็ง

นกฮูกอยู่ในกลุ่มนกที่เรียกว่า Strigiformes
กลุ่มนั้นแบ่งออกเป็นสองกลุ่มเล็ก ๆ 
ที่เรียกว่าครอบครัว Tytonidae
รวมถึง Barn Owls  ซึ่งมีใบหน้ารูปหัวใจ 
ตระกูลที่สองคือ Strigidae
รวมถึงนกฮูกตัวอื่น ๆ ทั้งหมดที่มีใบหน้ากลม

นกฮูกหลายตัวเปล่งเสียงด้วยความถี่ต่ำ
ซึ่งช่วยให้เสียงของพวกมันเดินทางได้ไกล
โดยไม่ถูกดูดซับโดยพืชพรรณ
(ต้นไม้/ใบหญ้าในบริเวณรอบ ๆ)
ถ้าทำความคุ้นเคยกับเสียงเหล่านี้
และการเปล่งเสียงอื่น ๆ ของนกฮูก
จะช่วยคนเราค้นหาและระบุนกฮูกได้
.
.

นกฮูกหลายชนิดออกหากินในเวลากลางคืน 
แต่นกฮูกบางสายพันธุ์จะออกหากิน
ในเวลากลางวันและพักผ่อนในเวลากลางคืน

นกฮูกใช้เวลาส่วนใหญ่ในการล่าเหยื่อ 
นกฮูกหลายชนิดเป็นสัตว์กินเนื้อ
เหยื่อมักจะเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก
ที่มีลักษณะคล้ายสัตว์ฟันแทะ เช่น หนูพุก หนู
ต่างเป็นเหยื่อหลักสำหรับนกฮูกหลายชนิด

อาหารของนกฮูกก็อาจรวมถึง
กบ กิ้งก่า งู ปลา กระต่าย นก กระรอก
และสัตว์อื่น ๆ ในบางครั้ง
นกเค้าแมวยักษ์ Great Horned Owls
อาจพบว่า สกั๊งก์ อร่อยพอที่จะกินได้ 
.
.

นกฮูกล่าด้วยวิธีต่าง ๆ
เทคนิคหนึ่งเรียกว่า คอนและตะครุบ
ในวิธีนี้นกฮูกจะเกาะคอนอย่างสบาย ๆ
จนกระทั่งเห็นเหยื่อแล้วร่อนลงมา
เพื่อค้นหาเหยื่อขณะบิน
ตามที่นกฮูกโรงนา Barn Owls ใช้

บางครั้งนกฮูก ซึ่งส่วนใหญ่
มักจะล่าสัตว์ในพื้นที่โล่ง เช่น 
นกฮูกหูสั้น  Short-eared Owl
จะบินวนเหมือนเฮลิคอปเตอร์เหนือเหยื่อ
จนกว่าพวกมันพร้อมที่จะโฉบเข้าไปหาเหยื่อ
นกฮูกมักจะวิ่งไปมาบนพื้นดินตามล่าเหยื่อ
โดยทั่วไปนกฮูกจะล่าใกล้กับพื้นดิน
เพื่อให้พวกมันได้ยิน/มองเห็นเหยื่อได้ง่ายขึ้น
.
.

บางครั้งนกฮูกก็ซ่อนอาหารไว้
พวกมันจับเหยื่อและใช้ปากของมัน
ยัดอาหารลงในที่ซ่อนอย่างระมัดระวัง 
สิ่งนี้เรียกว่าการ caching  (อ่าน CASH-ing) 
หลังโขดหินหรือตามกอหญ้า 
นกฮูกทำเช่นนี้เมื่อการล่าสัตว์ได้ดีมาก
และมักจะกลับไปหาเหยื่อภายใน 1-2 วัน
.
.

ในตอนท้ายของวันหรือคืนที่ใช้เวลาล่าสัตว์ 
นกฮูกจะกลับไปยังสถานที่พักผ่อน/เกาะรัง 
บางตัวจะอยู่ในพื้นที่อาศัยอยู่ร่วมกัน
กับนกตัวอื่น ๆ ที่เป็นสายพันธุ์เดียวกัน
นกฮูกส่วนใหญ่มักจะอยู่ตามลำพัง
แต่มักจะหารังใกล้ ๆ กันเวลาหาคู่

แม้ว่าจะไม่ค่อยเข้าใจนัก 
แต่นกฮูกอาจได้รับประโยชน์
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งในการอยู่ร่วมกัน
จากการแบ่งปันที่พักเดียวกัน 
ช่วยสร้างความอบอุ่นให้กันและกัน
นกฮูกช่วยกันเฝ้ารังดูนกที่ขับขาน/ส่งเสียง
และนกนักล่ามักได้คู่ในช่วงฤดูผสมพันธุ์
นกฮูกอาจส่งข้อมูลเกี่ยวกับจุดล่าสัตว์ที่ดี 
โดยทั่วไปแล้วเกาะรัง
จะอยู่ติดกับพื้นที่ล่าสัตว์ที่ดี 
ดังนั้น นกฮูกจึงสามารถค้นหาเหยื่อได้ทันที
ตอนที่พวกมันออกไปหรือกลับมาเกาะรัง
.
.

ช่วงปลายฤดูหนาวเป็นช่วงผสมพันธุ์
ของนกฮูกส่วนใหญ่จะเริ่มหาคู่
โดยการส่งเสียงผ่านอากาศช่วงบ่ายและเย็น

โดยทั่วไปแล้ว นกฮูกตัวใหญ่จะส่งเสียงบี๊บ 
และนกฮูกตัวเล็กจะส่งเสียงร้องดังเบา ๆ 
ซึ่งฟังดูเหมือนคำถามที่ว่า
" ใครเป็นคนหาอาหารให้คุณ
ใครเป็นคนหาอาหารให้คุณทุกคน"
นกฮูกตัวเล็กร้องเพลง ด้วยเสียงสูงที่รวดเร็ว
ซึ่งบางคนคิดว่าเสียงเหมือน
ไม้หรือหินลับมีดถูกขูดผ่านฟันเลื่อย 

นกฮูกตัวเมียจะฟังเสียงเรียกเธอ
เธอจะตอบรับเสียงเรียกจากตัวผู้
ที่เป็นนกฮุกสายพันธุ์เดียวกันเท่านั้น
เมื่อนกฮูกตัวผู้ได้รับความสนใจจากตัวเมีย
มันก็จะเริ่มแสดงอาการหรือพองขนออกมา
บางทีอาจจะมอบอาหารให้ตัวเมียด้วยซ้ำ

นกเค้าแมวหูสั้นตัวผู้ Short-eared Owl
จะบินวนอยู่เหนือตัวเมีย
ที่มันกำลังติดพันอยู่
และปรบปีกกับใต้ท้องหลายครั้ง
มันจะบินขึ้นไปอีกครั้ง
และลอยแขวนอยู่ในสายลม
มันอาจจะทำซ้ำการเต้นรำนี้หลายครั้ง
เพื่อพยายามทำให้นกตัวเมียประทับใจ
ในตอนท้ายของการแสดง
ตัวผู้จะดำดิ่งผ่านตัวเมียลงไปในหญ้า
นกฮูกทั้งสองตัวอาจกลายเป็นคู่ผสมพันธุ์

นกฮูกผสมพันธุ์ใช้เวลาร่วมกันเป็นจำนวนมาก 
พวกมันอาจถูใบหน้าที่ขนไปมาซึ่งกันและกัน
และแผ่นจานบนใบหน้าของกันและกัน 
นักวิทยาศาสตร์คิดว่า
มันช่วยลดการต่อสู้/พฤติกรรมก้าวร้าวอื่น ๆ
นกฮูกหลายคู่เหยียดคอไปข้างหน้าหาคู่
และส่งเสียงขันคู ราวกับว่าเพลิดเพลินมาก
.
.

นกฮูกเป็นนักล่าที่มีพรสวรรค์ 
แต่ไม่ใช่ผู้สร้างรังของตนเอง
นกฮูกจำนวนมากใช้ประโยชน์จาก
การทำงานหนักของสัตว์อื่น ๆ ในการสร้างรัง
แทนที่พวกมันจะสร้างรังตั้งแต่เริ่มต้น

นกฮูกบางตัว เช่น Great Horned Owls
จะใช้รังว่างบนต้นไม้หรือบนหน้าผา
ที่สร้างโดยเหยี่ยว กา นกกางเขน นกชนิดอื่น ๆ
แต่รังมักถูกสร้างขึ้นโดย
นกหัวขวาน woodpeckers
Elf Owls สร้างรังใน กระบองเพชรซากัวโร
ซึ่งนกหัวขวานได้สร้างรังสำเร็จรูปไว้

โดยทั่วไปแล้ว Barn Owls
จะทำรังตามจันทันในโรงนา ในอาคารว่าง ๆ
ไซโล หรือตามโพรงตามหน้าผา

Burrowing Owls ตามชื่อของมัน
พวกมันมักจะทำรังในอุโมงค์ใต้ดิน
ที่ถูกขุดโดยกระรอกดิน สุนัขแพรรี
แบดเจอร์ หรือสัตว์ขุดดินอื่น ๆ
แต่นักเค้าแมวบางตัวใช้เท้าและปาก
ของพวกมันขุดโพรงด้วยตัวเอง

นักวิทยาศาสตร์คิดว่า
นกฮูกตัวผู้ค้นหารังและร้องบอกอาณาเขต
แต่นกฮูกตัวเมียจะเลือกสถานที่ทำรังจริง
นกฮูกทั้งคู่จะปกป้องรังของพวกมัน
โดยบริเวณรังจะเป็นบ้านของ
ครอบครัวนกฮูกเป็นเวลาหลายเดือน
.
.

หากอาหารในท้องถิ่นมีน้อยในปีที่เลือกคู่
นกฮูกอาจไม่ผสมพันธุ์ในปีนั้น
แต่หากมีอาหารเพียงพอ/มากพอ
ที่จะเลี้ยงครอบครัวที่กำลังเติบโต 
นกฮูกตัวเมียจะวางไข่สีขาวทรงกลม 1-14 ฟอง 
จำนวนดังกล่าวยังขึ้นอยู่กับ
ปริมาณอาหารที่มีอยู่/หากินยาก/ง่ายด้วย 
ตัวอย่างเช่น หากจำนวนหนูนาในท้องถิ่นมีสูง 
นกฮูกหูสั้นตัวเมียอาจวางไข่ได้มากถึง 10 ฟอง 

โดยปกติแล้วนกฮูกจะวางไข่ห่างกัน
หนึ่งถึงสี่วันเพื่อกกไข่ให้ไข่อุ่น
ถ่ายเทความร้อนจากร่างกายไปยังไข่มากขึ้น
นกจะกดผิวหนังเปลือยอันอบอุ่น
หรือแผ่ปีกกกไข่ไว้ใต้ปีก
นกจะนอนอยู่บนรังในตำแหน่งกกไข่
โดยให้ศีรษะต่ำและคว่ำท้องลง
เพื่อกกไข่ให้อบอุ่นอยู่ตลอดเวลา

(ในระหว่างแม่นกกกไข่
จะมีการพลิกไข่นกไปมา
เพื่อระบายความร้อนภายในไข่
ช่วยการจัดวาง/ขยับเขยื้อน
ลูกนกในเปลือกไข่ให้มีการเคลื่อนไหว

โรงเพาะฟักไข่ไก่ก็ทำเช่นกัน
ถ้าไม่ทำลูกไก่ออกมามักจะพิการ

ถ้าเด็กในท้องแม่คนเรา
ไม่พลิกตัวเลย อาการน่าเป็นห่วง)

ลูกนกฮูกจะฟักเป็นตัวหลังจาก
นกตัวเมียวางไข่เป็นเวลา 3 ถึง 5 สัปดาห์
ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์
สาเหตุจากไข่จะวางวันต่างกัน
โดยทั่วไปตัวเมียจะเริ่มกกไข่ฟองแรก
แล้วไข่ฟองอื่น ๆ ออกมากกต่อ
ตามลำดับการวางไข่ที่มีวันต่างกัน
ซึ่งเรียกว่าการฟักไข่แบบ Asynchronous
(อสมวาร ไม่ประสานเวลา)
ซึ่งส่งผลให้ลูกนกในรังมีอายุแตกต่างกัน
ลูกนกตัวแรกมักจะมีอายุมากกว่า
ลูกนกตัวถัดไปราวหนึ่งวันถึงสองสัปดาห์
.