เหตุการณ์ตั้งแต่วันนั้น  จนถึงวันนี้  ผ่านมา  16-17  ปีแล้ว  มันยังจำฝังลึกได้อย่างมิรู้ลืมเลือน  
ก่อนจะเล่าถึงเหตุการณ์ในวันผ่าตัด  เราขอย้อนไปตั้งแต่เราเด็กก่อนนะ

เมื่อย้อนไปในอดีตชีวิตในวัยเด็กเราเกิดจากครอบครัวที่ไม่อบอุ่นพ่อแม่แยกทางกัน  
พอลืมตาขึ้นมา  ก็ได้เห็นความรักของแม่ที่มีให้ลูกอยู่ตลอดเวลา  แม่คือผู้ที่เข้มแข็งทั้งร่างกายและจิตใจ
เธอสามารถเลี้ยงเราให้เติบโตอย่างคุณภาพ  ถึงแม้ว่าเราจะจน แต่เราก็ไม่เคยขาด  
และถ้าอยากได้อะไร  เราจะไม่เคยได้โดยง่าย  ต้องเก็บสะสมเงินค่าขนมและอดทนพอสมควร

แม่คือยอดมนุษย์  คือ  ฮีโร่ของเรา

ในความที่เราเห็นมาในวัยเด็ก   เรารังเกียจพ่อ  พ่อชอบทำร้ายร่างกายแม่  ตบตีแม่
เราพยายามเอาตัวเข้าขวาง  แต่พ่อจะผลักเราออก  แล้วทำร้ายแม่อย่างป่าเถื่อน
ภาพนี้ผ่านม่านตาและมันถูกฝังประทับไว้ในความรู้สึก  จนไม่สามารถจะลบเลือนออกไปได้