ถ้าเป็นคนอื่นก็จะไม่สนใจอะไรหรอก แต่นี่เป็นน้องแท้ๆของตัวเอง
คือตอนนี้ครอบครัวเรากำลังประสบปัญหามาก
หนี้สินครอบครัวเราก็เยอะ
พ่อก็ป่วยหนัก ต้องเข้าๆออกๆโรงพยาบาลมาหลายเดือนแล้ว
หมดเงินไปหลายแสน บ้านเราก็ไม่ได้รวยมากมาย
โชคดีว่าเราเรียนจบทำงานแล้ว ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่อีก
แต่น้องเรานี่สิ ยังเรียนไม่จบ ผลการเรียนไม่ดีเลย
เรียนอยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง
ค่าเทอมก็แพงอยู่แล้วไลฟ์สไตยังไฮโซอีก
โทรมาแต่ละครั้งอยากได้นั่น อยากได้นี่
เสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย เครื่องประดับ
แต่ละอย่างก็แพงๆทั้งนั้น
พ่อแม่ก็ดันยอมควักตังซื้อให้ ทั้งที่มันเป็นของที่ไม่มีประโยชน์เลย(ของตั้งโชว์ทั้งนั้น)
แล้วต่อมาก็อยากได้ของแบรนแนมราคาเป็นหมึ่นอีก
ล่าสุด พ่อนอนโรงพยาบาล โทรมา ไอ้เราก็หลงดีใจนึกว่าถามไถอาการป่วย
แต่ปล่าวเรย "โทรมาขอเงินไปเที่ยวเมืองนอกกับเพื่อน"
เราโกรธมากกกกกกกกก
โชคดีว่าพ่อแม่ไม่ให้
แต่หลายอย่างแล้วที่น้องทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจ เพราะ
พ่อป่วยมันไม่เคยถามเลยว่าพ่อเป็นไงมั่ง
เจ็บมั้ย เมื่อไรจะกินข้าวได้ แม่เหนือยมัย
ไม่มีเลย มีแต่โทรมาขอตังซื้อนั่นซื้อนี้
เห็นหน้าพ่อแม่เราก็รู้ว่าท่านคิดอะไรอยู่
สงสารนะ
แต่เราไม่มีสิทธิที่จะไปตักเตือนมันเลย
เพราะตั้งแต่เด็กแล้วพ่อแม่ไม่ให้เราดุน้อง
แล้วอีกอย่าง น้องเป็นคนที่ขัดใจไม่ได้
ซึ่งมันก็โทษใครไม่ได้หรอก
ก็เล่นตามใจมาตลอด
เราก็ได้แต่บอกว่า
อยากได้อะไร ไปทำงาน Part Time เอา
มันก็ไม่เอา บอกว่าถ้าจะให้ทำ Part Time ต้องไม่เรียนซัมเมอร์ (เก็บตัวที่ดรอฟไว้)
ไม่รู้จะทำไงแล้ว
เสียใจ สงสารพ่อแม่