ความในใจของคนไทยคนหนึ่ง...

ถ้าประเทศนี้มันจะต้องจบด้วยการรัฐประหาร หรือการแต่งตั้งที่ไม่ยึดโยงกับประชาชนหนักหน่วงยิ่งขึ้นทุกครั้งไป

แล้วที่ผ่านมาพวกท่านปลูกฝังให้พวกผมรู้จักว่าคนเราเท่ากัน ระบอบประชาธิปไตย หรือการเลือกตั้งทำไมครับ?

ทำไมประธานนักเรียนต้องมาจากการเลือกตั้งจากทั้งโรงเรียน ทำไมเราถึงไม่แต่งตั้งคณะเด็กดีขึ้นมา?

ทำไมน้องม.1กับพี่นักเรียนโอลิมปิกวิชาการม.6 ถึงมี 1 สิทธิ์เท่ากันเวลาเข้าคูหาเลือกประธานนักเรียน?
ทำไมหลายครั้งที่เราเคยได้ประธานนักเรียนเป็นรุ่นพี่ที่เราและกลุ่มเพื่อนๆไม่ชอบ อ.สอนว่าให้ยอมรับ และรอเลือกคนที่ชอบใหม่ปีหน้า หรือให้ไปลงแข่งเอง?

ผมรู้สึกคับแค้นใจ เพราะครั้งหนึ่งเคยทำเต็มที่กับเพื่อนๆร่วมชั้น ไม่มีครูช่วย จนนักเรียนทั้งโรงเรียนยอมรับและได้รับเลือกให้เป็นประธานคณะสีโดยเสียงข้างมาก ทุกอย่างมันอาจไม่เฟอเฟค แต่เราก็ภูมิใจที่คนส่วนใหญ่เลือกมา

แน่นอนว่า ถ้าผมโตมาโดยไม่มีระบบความคิดนี้ ก็คงไม่มีความคิดแบบนี้ และยังแปลกใจมาก ว่าทำไมเพื่อนๆร่วมรุ่นหลายๆคน ถึงได้นิยมชมชอบรัฐประหาร บางถึงกับว่าประเทศนี้ไม่เหมาะกับระบอบประชาธิปไตย?!?! ประหนึ่งว่าเราไม่เคยมีวัยเด็กร่วมกัน? ชุดความคิด หรืออคติอะไรมันบังตาเราจนมองไม่เห็นรอบด้านอยู่หรือเปล่า?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่