มีชีวิต มีตำแหน่งเป็นใหญ่ กำหนดทิศทางประเทศ
หูตาฝ้าฟาง บารมีบังตา คิดว่าตนอยู่เหนือคนอื่น
หากยังเคารพเชื่อถือพุทธศาสนา ก็จงสังวรณ์ไว้
หลังชีวิตสิ้นไป ขุมนรกชาติต่อไป ภพมนุษย์ไหนๆ ท่านผู้เป็นใหญ่ก็จะประสบแต่กับเจ้ากรรมนายเวร ไม่จบไม่สิ้น

ไม่เบียดเบียนผู้อื่นทั้งกายและใจ คือบุญ
เหยีบยย่ำผู้อื่นทั้งกายและใน คือบาป

อดีตชาติทำบุญมายิ่งใหญ่ ส่งผลให้ใหญ่โตในชาตินี้
ไม่รู้จักต่อบุญ หลงกับยศฐา ก่อกรรมกับคนหมู่มาก บุญจะสิ้น ชาติหน้า กับชาตินี้ กลับตาลปัตร