เหตุที่ว่า เรื่องนี้ โดน LC ไปสดๆร้อนๆ (18/05/57)  ดังนั้นจะขอเล่าแบบย่อๆให้พอเข้าใจนะครับ




เริ่มต้นตอนวันนี้คือ ความสุขของฟูจิมิยะ ที่ได้เป็นตัวของตัวเองสักที เพื่อนมาขอให้ช่วยเหลือ เธอยิ้มร่าเริงสดใส ทุกคนอยากเข้าให้ ฮาเสะ ก็คือหนึ่งในนั้นที่พอใจกับภาพที่เห็นด้วย



เดิมวันจันทร์คือวันที่ ฮาเสะ จะต้องไปขอเป็นเพื่อนกับเธออีกครั้ง แต่สัปดาห์นี้มาแปลกพิกลคือ ในตอนสวนกันยามเช้า ยังไม่ทันจะไปขอเป็นเพื่อนแบบทุกที เธอก็กลับมาทักทายด้วยสีหน้าเป็นมิตรว่า

ฟูจิ - อะ...เธอ..ฮาเสะคุง ใช่มั้ย ?

อาจเป็นสัญญาณในแง่ดีก็ได้สำหรับความเป็นมิตรสหายระหว่าง ฮาเสะ และ ฟูจิมิยะ


ณ ชั่วโมงพละ



ตัวฟูจิมิยะแม้เธอจะจำเรื่องของทุกสัปดาห์ไม่ได้ก็ตามที แต่หลังเพื่อนร่วมชั้นมาถามว่า คุณฟูจิมิยะมีความสัมพันธ์อะไรกับฮาเสะคุงรึเปล่า ถึงคำตอบจะเป็นว่า ไม่รู้เรื่องอะไร แต่นั้นก็ไม่ต่างจากการกระจายข่าวลือในหมู่เพื่อนๆว่า 2 คนนี้คบหาอะไรกันแน่ๆ  เพราะเพื่อนในโรงเรียนต่างก็เห็นว่า 2 คนนี้อยู่ด้วยกันบ่อยมากๆ และ ยิ่งคำพูดนี้จากปากเธอเองที่เป็นการฟันธงก็คือ

ฟูจิ - ฮาเสะคุง เป็นเพื่อนคนสำคัญมากๆเลยละ

ในมุมมองของฟูจิมิยะ ฮาเสะ คือเพื่อนที่ทั้งใจดี ตลก และ ฮาเฮ สนุกสนานมาก  ( ยิ่งพูดก็ยิ่งทำให้สาวๆเพื่อนร่วมห้องคิดไปไกลอีก )


ตรงนี้มีฉากน่ารักของซากิด้วย ในเรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างคนในห้องกับฟุจิมิยะ นับว่าพัฒนาไปไกลแบบก้าวกระโดดเพราะ เพื่อนร่วมชั้นมาบอกเองว่า



เพื่อน - คุณฟูจิมิยะก็เป็นเพื่อนของพวกเราด้วยนะ
ฟูจิ - เอ๋ ?
เพื่อน - คุณฟูจิมิยะเป็นเพื่อนกับซากิ ดังนั้นเพื่อนของซากิจังก็คือเพื่อนของพวกเราอีกต่อนึงไง
เพื่อน - งั้นจากนี้ขอเรียก คาโอริจัง นะ



เวลาพักเที่ยง แน่นอนอยู่แล้วว่า เรื่องสนุกสนานแบบนี้เธอก็ต้องไม่พ้นไปเล่าให้ฮาเสะฟังเช่นเคย  และในขณะเดียวกัน วันนี้ฮาเสะได้ลองพูดกับฟูจิมิยะว่า วันนี้ช่วยติวหนังสือให้ตัวเองหลังเลิกเรียนได้รึเปล่า คำตอบคือ OK



หลังเลิกเรียน



โลกส่วนตัวของ 2 คนนี้เริ่มต้นขึ้นแล้ว  แม้ว่า โชโกะ จะเข้ามารบกวนแล้วโดนขอให้ไล่กลับไปบ้านเพื่อไม่อยากมี กขค. ก็ตาม ตรงนี้มีฉาก โชโกะและซากิ พูดกัน ตัวซากิอาจเพราะความจำสั้นไปหน่อย แม้จะรู้ชื่อของโชโกะไปแล้วตั้งแต่ที่ไปติวหนังสือที่บ้านของฟูจิมิยะ แต่ก็ยังถามอีกครั้งนึง สุดท้ายก็ไม่มีอะไรมาก



ตัดไปทาง 2 คนที่ห้องเรียน เพื่อไม่ให้มันรู้สึกเงียบ ตัวฮาเสะได้ลองถามอะไรสักอย่างไปพลางๆ เกี่ยวกับฟูจิมิยะดูเช่นว่า

ฮา - เธอชอบวิชาคณิตศาสตร์มากเลยสินะ

คำตอบที่เธอให้ก็คือ ตัวเธอรู้สึกสนุกสนานมากกับการเรียนวิชานี้มาก โดยบอกอีกว่าตัวเองตั้งใจจะเรียนหนักขึ้นในช่วง ม.5 - ม.6  ซึ่งเหตุผลนั้นตัวเธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไม

หลังจากตรงนี้ก็คือ บทหวานของ 2 คนนี้ไปว่า ฟูจิมิยะเป็นคนที่ใจดี น่ารัก เรียนเก่ง เป็นมิตรกับทุกคนดีมากเลย แต่เพราะพูดมากไปหน่อย เลยเป็นการทำให้ทั้งคู่ต้องมานั่งอายกันเอง

ฟูจิ - แต่นี้เป็นครั้งแรกนะที่มีคนมาบอกว่าชั้นน่ารัก ชั้นดีใจมากเลยละ
ฟูจิ - ขอบคุณนะ
ฮา - ( หน้าแดง ) อะ...อืม



แต่แล้วความสุขของทั้ง 2 ก็หายไปเมื่อปรากฎว่า ซากิ ได้เข้ามาพอดี ซึ่งพอถามว่าเข้ามาตอนไหน ( มีเพื่อนอีก 2 คนมาชวนซากิไปห้องสมุดด้วยกันอีก )

ซากิ - เข้ามาตั้งแต่ตอนที่บอกว่า น่ารัก นะ

ถ้าสงสัยว่าทำไมฟูจิมิยะทำหน้าเหมือนพยายามจะบอกอะไรสักอย่างในตอนท้ายมีเฉลยครับ


ตรงนี้ขอข้ามนะครับ ไปครึ่งหลังกันเลย



หลังจากที่คิดแล้วคิดอีกว่า ฮาเสะ จะทำยังไงดีกับช่วงวันหยุดฤดูร้อน ที่กำลังใกล้เข้ามาเต็มที่ เพราะในช่วงวันหยุดเช่นนี้แน่นอนว่าทั้งคู่คงไม่มีทางได้เจอกันที่โรงเรียนแน่ๆ ดีไม่ดีความทรงจำที่เธอจะเขียนลงในไดอารี่ก็จะไม่มีเพิ่มเติมเข้าไปอีก

แม้จะปรึกษากับโชโกะไปแล้ว ในที่สุดหลังคิดไปได้อยู่นานสองนาน ความกล้าที่ตัวเองจะพูดก็มาจนได้

ฮาเสะ - คุณฟูจิมิยะ!!!
ฟูจิ - เอ๋
ฮาเสะ - ไปเที่ยววันหยุดฤดูร้อนด้วยกันม่ะ!!
ฟูจิ - อืม

ฮาเสะ - หา!!! ( โครตง่าย )



กลายเป็นว่า ยอมตกลงกันไปง่ายๆ เพราะเรื่องวันหยุดฤดูร้อนนี้ ตัวเธอเองก็รู้ดีว่าคงไม่ได้เจอกันที่โรงเรียนแน่ๆ โดยตัวฮาเสะที่ไม่ได้คิดหน้าคิดหลังหรือวางแผนไว้เกี่ยวกับเรื่องนี้ บอกเองว่าเดี๋ยวตัวเองจะวางแผนให้

แต่เพราะเหตุเช่นนี้แหละ ในวันหยุดที่รอคอยมานาน ด้วยความลืมไปเสียสนิทว่า ลืมนัดเจอกับฟูจิมิยะไว้เสียสนิท แม้จะไปหาถึงบ้านเธอโดยตรง คุณแม่ก็บอกว่าเธอออกไปก่อนแล้วบอกว่านัดกับเพื่อนไว้

ถามว่าเธอไปไหน ? วินาทีนั้นที่ฮาเสะคิดได้คือ ต้องเป็นที่นั้นแน่ๆ

ณ ดาดฟ้าโรงเรียน



ยามเมื่อมาถึงสิ่งที่ฮาเสะคาดการณ์ไว้ก็ถูกต้องจริงๆ  สถานที่แห่งนี้คือที่แรกเริ่มซึ่งคิดออกได้ว่า ฟูจิมิยะ ต้องมาแน่ๆ ในส่วนของตรงนี้มีเรื่องที่แปลกๆอยู่อยู่โดยฮาเสะรู้สึกได้เองคือ

ฮาเสะ - คุณฟูจิมิยะ วันนี้วันจันทร์นะ จำได้ด้วยเหรอ ?



อาจเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจอยู่บ้างแต่สิ่งที่ฟูจิมิยะรู้สึกได้ในตอนที่อ่านไดอารี่ยามเช้าแบบทุกครั้ง แล้วปรากฎว่า สิ่งแรกที่เธอนึกออกขึ้นมาได้คือ

ฟูจิ - ฮาเสะคุง ?  

อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ก้าวข้าม Friend Zone ไปในไม่ช้านี้เพราะสิ่งที่เธอจะพูดจากนี้ สำหรับฮาเสะมันคือ ฟันเฟืองแห่งความทรงจำเมื่อสัปดาห์ก่อนกลับยังคงอยู่ไม่ได้หยุดหรือหายไปไหน

ฟูจิ - ชั้นกลับรู้ทันทีว่า เธอคือฮาเสะคุงนะ
ฟูจิ - มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบครั้งแรกที่เราเจอกันเลยนะ



ฟูจิ - ( เดินเข้าไปจับมือ ) นี่..ฮาเสะคุง
ฟูจิ - ชั้นรู้ว่าเธอ....คือฮาเสะคุงนะ


วันที่ 14 July




สิ่งที่ฮาเสะคุงได้รับในเวลาต่อมาก็คือ ของขวัญวันเกิดสุดวิเศษที่ฟูจิมิยะมอบให้กับตัวเอง นั้นคือ คุ๊กกี้ฉลองวันเกิด  โดยถามว่าทำไมเธอถึงรู้ได้ นั้นเพราะ เขียนในไดอารี่ไว้เรียบร้อย  นั้นเองที่อาจเป็นตัวจุดประกายให้ฮาเสะกล้าที่จะถามคำๆนี้ออกมาว่า



ฮาเสะ - คุณฟูจิมิยะรู้สึกยังไงกับผมเหรอ ?
ฟูจิ - เอ๋
ฮาเสะ - อะ....ขอโทษด้วย!!! ที่พูดอะไรไม่ดีออกไป ลืมมันไปเถอะนะ

ฟูจิ - ชั้นชอบฮาเสะคุงมากเลยละ

ฮาเสะ - หา!!! ( ใจเย็นเข้าไว้ๆๆๆ )

หลังสงบใจลงได้ก็ลงถามอีกครั้งว่า



ฮาเสะ - คุณฟูจิมิยะก็ชอบ โชโกะ กับ คุณยามาซากิ ด้วยใช่ม่ะ ?
ฟูจิ - อืม
ฮาเสะ - แล้วก็ชอบวิชาคณิตศาสตร์เช่นกันสินะ ?
ฟูจิ - ชอบมากเลยละ

ฮาเสะ - ( ทำหน้าถอนหายใจ ) เฮ้อ

ฟูจิ - ?


จบตอน


ตอนต่อไป