วันนี้เราไปตลาดมาค่ะไปหาซื้อกับข้าวและผลไม้ ขณะที่รอรถเมล์เราเห็นคุณตาคนนึงแต่งตัวปอนๆ
มือนึงก็หิ้วกระสอบยาวๆอารมณ์ประมาณเก็บของเก่าค่ะ คุณตายืนนับเหรียญแล้วเดินเข้าไปขอซื้อข้าวต้มสิบบาทกับร้านข้างป้ายรถเมล์
ในมือเรามีข้าวเปล่า 1 ถุง กะกับข้าวคือกะเพราและคั่วกลิ้ง เราจัดแจงแยกกะเพราออก ( เพราะเราชอบกะเพรามากกว่า แหะๆ )
กะจะให้คั่วกลิ้งกับข้าวเปล่ากับคุณตา คือเตรียมอยู่ในมือแล้วแหละ แต่ในใจก็คิดว่าคุณตาจะหาว่าเราจะไปดูถูกมั้ยนะ...
ในขณะที่มัวแต่คิด คุณตาก็ขึ้นรถเมล์ฟรีออกไปแหล่ว T T เลยปลอบใจตัวเองว่าคุณตาคงมีกับข้าวอยู่ที่บ้านกินกับข้าวต้มแล้วมั้ง
ใครเคยมีโมเม้นต์เดียวกับเราบ้างมั้ยคะ มีอารมณ์สองจิตสองใจแบบนี้กันบ้างมั้ย ส่วนเราตอนนี้มันค้างๆคาๆแปลกๆในใจค่ะ