คือยายเล่าให้ปอฟังว่าแม่เคยทำแท้งลูกมา2-3คนแล้วจนแม่ท้องปอ
แม่โทรไปขอตังพี่สาว(ป้า)เพื่อไปทำแท้งเอาปอออก ป้าเลยโทรไปบอกยาย
พอยายรู้ยายจึงหรอกแม่ให้กลับมาบ้านหายายเพื่อมาเอาเงินกับยาย
แม่จึงกลับไปหายาย ยายเเละป้าจ้างแม่ให้คลอดปอ
พอปอคลอดออกมาแม่ก็ให้นมปอไม่ถึงเดือนยายบอกว่าแม่ไม่ยอมเลี้ยงปอมีแต่ไปกับเพื่อน
ยายจึงไล่แม่ออกไปหาเงิน ปอได้กินนมแม่แค่เดือนเดียวที่เหลือนมกระป๋องนมขวดและปอก็ป่วยบ่อยมากเพราะไม่มีภูมิต้านทานจากนมที่กิน
และตอนอยู่ในท้องแม่ก็ไม่เคยบำรุงมีแต่กินส้มตำกินเบียร์(ยายบอก)
เท่าที่จำความได้แม่กลับมาหาปอ2-3ปีครั้งนานๆก็โทรมาทีหรือไม่ก็โทรมาขอตังตายาย ซึ่งปอไม่มีความผูกพันอะไรซักเท่าไหร่พูดตรงๆนะจะรู้สึกว่ารักป้ามากกว่าแม่ซะอีกเพราป้าจะโทรมาทุกวันส่งของเล่นต่างแอบซ่อนเงินมาให้ไม่ใครรู้เพื่อที่จะได้ใช้สบายๆ
ส่วนตายายไม่ต้องพูดถึงรักมากเคารพมากยอมทำเพื่อตายายได้ทั้งนั้น
จนเราอายุ15แม่เริ่มแก่ตัวตายายก็แก่มากและป่วยป้าเลยตั้งเงินเดือนให้แม่เพื่อที่จะมาดูแลตากับยายเพราะป้าต้องทำงานและมีครอบครัวต้องรับผิดชอบจึงมาดูแลตายายประจำไม่ได้
แม่จึงกลับมา ไม่นานแม่ก็เริ่มทำตัวไม่น่านับถืออะไรหลายๆอย่างให้ปอเห็นและสิ่งที่ปอไม่ชอบคือแม่ชอบโขมยเงินตายายแม่ชอบด่าตายายชอบทะเลาะตายาย บอกยายไปตายปอเจ็บแทนยายมาก
จนเราอายุ20พอหาเงินเองได้เริ่มรู้สึกว่าแม่เรียกร้องให้เราดูแลพอเรามีแฟนเรายังรู้สึกว่าแฟนรับผิดชอบชีวิตเรามากกว่าแม่ซะอีกและเราก็ไม่ค่อยถูกกับแม่แม้แต่มองหน้าแม่ปอก็มีอคติอยู่ในใจตลอดเวลาและไม่ค่อยที่จะิยากเจอหน้าแม่ไม่อยากมองเลย
คืออยากถามว่าผิดไหมที่เรามีอคติกับแม่ผิดหรือบาปไหมที่เราเรียกที่จะตอบแทนบุญคุณแค่ตายายป้า
(อ่อเรื่องพ่อ!แม่หนีพ่อมาตั้งแต่เราอยู่ในท้อง)
รู้สึกมีอคติกับแม่
แม่โทรไปขอตังพี่สาว(ป้า)เพื่อไปทำแท้งเอาปอออก ป้าเลยโทรไปบอกยาย
พอยายรู้ยายจึงหรอกแม่ให้กลับมาบ้านหายายเพื่อมาเอาเงินกับยาย
แม่จึงกลับไปหายาย ยายเเละป้าจ้างแม่ให้คลอดปอ
พอปอคลอดออกมาแม่ก็ให้นมปอไม่ถึงเดือนยายบอกว่าแม่ไม่ยอมเลี้ยงปอมีแต่ไปกับเพื่อน
ยายจึงไล่แม่ออกไปหาเงิน ปอได้กินนมแม่แค่เดือนเดียวที่เหลือนมกระป๋องนมขวดและปอก็ป่วยบ่อยมากเพราะไม่มีภูมิต้านทานจากนมที่กิน
และตอนอยู่ในท้องแม่ก็ไม่เคยบำรุงมีแต่กินส้มตำกินเบียร์(ยายบอก)
เท่าที่จำความได้แม่กลับมาหาปอ2-3ปีครั้งนานๆก็โทรมาทีหรือไม่ก็โทรมาขอตังตายาย ซึ่งปอไม่มีความผูกพันอะไรซักเท่าไหร่พูดตรงๆนะจะรู้สึกว่ารักป้ามากกว่าแม่ซะอีกเพราป้าจะโทรมาทุกวันส่งของเล่นต่างแอบซ่อนเงินมาให้ไม่ใครรู้เพื่อที่จะได้ใช้สบายๆ
ส่วนตายายไม่ต้องพูดถึงรักมากเคารพมากยอมทำเพื่อตายายได้ทั้งนั้น
จนเราอายุ15แม่เริ่มแก่ตัวตายายก็แก่มากและป่วยป้าเลยตั้งเงินเดือนให้แม่เพื่อที่จะมาดูแลตากับยายเพราะป้าต้องทำงานและมีครอบครัวต้องรับผิดชอบจึงมาดูแลตายายประจำไม่ได้
แม่จึงกลับมา ไม่นานแม่ก็เริ่มทำตัวไม่น่านับถืออะไรหลายๆอย่างให้ปอเห็นและสิ่งที่ปอไม่ชอบคือแม่ชอบโขมยเงินตายายแม่ชอบด่าตายายชอบทะเลาะตายาย บอกยายไปตายปอเจ็บแทนยายมาก
จนเราอายุ20พอหาเงินเองได้เริ่มรู้สึกว่าแม่เรียกร้องให้เราดูแลพอเรามีแฟนเรายังรู้สึกว่าแฟนรับผิดชอบชีวิตเรามากกว่าแม่ซะอีกและเราก็ไม่ค่อยถูกกับแม่แม้แต่มองหน้าแม่ปอก็มีอคติอยู่ในใจตลอดเวลาและไม่ค่อยที่จะิยากเจอหน้าแม่ไม่อยากมองเลย
คืออยากถามว่าผิดไหมที่เรามีอคติกับแม่ผิดหรือบาปไหมที่เราเรียกที่จะตอบแทนบุญคุณแค่ตายายป้า
(อ่อเรื่องพ่อ!แม่หนีพ่อมาตั้งแต่เราอยู่ในท้อง)