ผู้ชายหัวใจไม่เข้มแข็ง ตัดสินใจอะไรไม่ได้ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา จะคบต่อ จะเลิกเป็นสิบรอบ สุดท้ายก็เลือกทิ้งเราไม่ใยดี จขกท.ร้องไห้มาตั้งแต่วันที่ 11 จนถึงวันที่ 21 ที่ถูกเค้าไล่กลับบ้าน และร้องต่อเนื่องจนมาถึงวันนี้ ไม่รู้จะร้องทำไม แต่ก็ยังร้องอยู่ดี ตั้งกระทู้ได้กำลังใจ ได้แนวคิด แต่ในใจมันก็ยังเสียดายความดีของเค้า อีกเรื่องคือตั้งแต่ที่แม่เค้าออกปากไม่ให้คบกัน ไม่ได้คุย ไม่ได้อธิบาย ไม่ได้พูดอะไรสักคำ ไม่มีใครให้โอกาสแม้แต่จะพูดจะเคลียร์ ก็งง ๆ อยู่ว่า เรากับแม่เค้าเคยคุยกันแค่ 2 ครั้ง กับพี่ๆ  ก็สองครั้ง แค่นั้นรู้จักเราแล้วเหรอ ต่อให้แฟนอธิบายยังไงก็ไม่ฟัง ไม่รู้จะใจแคบไปถึงไหน แต่ช่างเถอะ เรื่องแม่ไม่ปลื้มตั้งแต่รูปร่างหน้าตา ยันวงศ์ตระกูลนี่ ต่อให้แม่เค้ากีดกันยังไง ถ้าลูกเค้าไปไม่ยอมทำตามใจแม่ เราก็คงไม่ถูกตัดออก ตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง
                          ความดีที่ทำมาต่อให้มากแค่ไหน ฝ่าฟันเรื่องต่าง ๆ กอดคอกันร้องไห้แค่ไหน มันก้ไม่มีประโยชน์ แต่ที่ติดค้างจริงๆ  มันก็แวบเข้ามาในจิตใจอยู่เรื่อย ๆ อ่านหนังสือธรรมมะก็แล้ว ตติสอนใจก็แล้ว แต่ก็มีอยู่บางเรื่อง คือ ทำไมเค้าไม่ฟังเราพูดบ้างต่อให้จะให้คบไม่ให้คบ ก็น่าจะอยากฟังจากปากเราบ้าง คนเราคุยกันสองครั้งตัดสินอะไรได้บ้าหนอ ถ้าเราไม่มีข้อดีลูกเค้าจะคบเราถึงสองปีและมีโครงการจะแต่งงานกันปีหน้าเหรอ แปลกที่แม่เค้าถามเมื่อเดือนก่อนว่าเราวางแผนอะไรกัน ลูกชายเค้าบอกว่าแต่งงานแล้วจะให้เราย้ายมาอยู่บ้านฝ่ายชาย สงสัยว่าจะมาเริ่มกีดกันก็ตอนลูกชายคิดจะแต่งงานกับเราแหง
                         เราไม่ได้ขอไปอยู่ลำพูนนะ ลูกชายเค้าให้เรามาเอง ร้านของเราก็กำลังไปได้ดี เริ่มมีลูกค้าประจำ ไม่ได้คบแค่ผ่าน คบกันจริงจัง แม่เค้าไม่รู้เลยหรือ แม่เค้าบีบน้ำตาร้องไห้ไม่อยากทำให้ลูกเสียใจ เพราะรู้ว่าลูกคนนี้คงปฏิเสธแม่ไม่ได้อย่างนั้นเหรอ ทำไมเค้าถึงแยกแยะหน้าที่ไม่ออก แม่ ลูก แฟนของลูก มันแยกไม่ได้เลยรึ แม่ก็นะปล่อยให้คบกันมาสองปีกว่าแระ จะมาหวงอะไรกันตอนนี้ ลูกชายก็นะบอกรักเราปานจะกลืน รักทุกวัน ไม่มีวันไหนไม่รัก อยากทำให้เรามีความสุข  ครั้งนี้ที่แม่กีดกันก็มากอดคอกันร้องไห้ เพื่ออะไร สุดท้ายก็ทิ้งไป จะเป็นจะตายยังบอกไม่สน ลูกติดท้องมาก็ยังบอกว่าแล้วแต่เวรกรรม ไม่เคยอยากให้ใครมารับผิดชอบ ไม่เคยคิดจะจับใคร แต่ไม่คิดว่าคนเราจะใจดำ และเห็นแก่ตัวขนาดนี้ ถ้าแม่รักลูกจริง ทำไมต้องพังความรักของลูกด้วย ทำเพื่อตัวเองหรือทำเพือลูก  แม่เค้าก้มีลูกสาว น่าจะเข้าใจกันบ้าง แต่ก็นะ คนเราเวลาหวงลูก เอาแต่ใจ จะทำอะไรคิดถึงคนอื่นด้วยหรือ
                          ความทุกข์ของตัว จขกท. ความเสียใจมันมากมาย อยากลุกขึ้นเดินต่อไป อยากทำมาก แต่ในใจมันก็อาลัยอาวร วางไม่ลง ทั้งแค้นอีก เฮ้อ. ... เคยคิดแม้แต่จะฆ่าตัวตาย พอไม่ทำ ก็อยากจะแก้แค้นผู้ชายให้สาสม แต่แล้วพื้นฐานไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไรอย่างนั้น เป็นความรุ้สึกชั่ววูบ สับสนจริง ๆ  ตอนนี้คิดจะเดินต่อแต่ขอ ไปตบหน้าสักทีได้มั้ยคะ แล้วจะสบายใจขึ้น มันไม่ง่ายที่จะไปตบเพราะตอนนี้อยู่อีสานแล้ว แต่ก็จะไปค่ะ เพื่อทำให้ตัวเองสบายใจและตัดความรู้สึกอาลัยอาวรทุกอย่าง ความดีของผู้ชายคนนั้นจะไม่ปรากฎให้เราต้องสับสนอีก ตบเสร็จจะไปเที่ยวสักสองวันแล้วกลับบ้านมาใช้ชีวิตของตัวเอง เดินหน้าต่อไป
                           ความคิดนี้มันแย่ก็รู้ แต่เพื่อความสุขของตัวเองขอเห็นแก่ตัวสักครั้ง จะไม่รู้สึกเสียใจที่ทำเลย