เหนื่อยนัก ก็พักก่อน ท่านนายก
ปล่อยเกม สกปรก ให้เขาเล่น
สู้กับคน อัปยศ ไร้กฎเกณฑ์
ยิ่งโดดเด่น ก็ยิ่งดับ ได้ฉับไว

ต้นไม้พิษ ดอกผล ก็ปนพิษ
มันออกฤทธิ์ พล่าผลาญ เกินต้านไหว
คิดริดกิ่ง ก้านกอ ต้องฝ่อไป
แพ้พิษภัย ซาตาน ศาลสิ้นตน

สิ้นนายก ก็สิ้นแล้ว แนวพิราบ
รอเลือดอาบ ฉาบนอง ท้องถนน
ปล่อยให้เหยี่ยว เฉี่ยวโฉบ โอบอึงอล
ตั้งกับกล ประหารประหัต จิกกัดกัน

โลกจะมี พัฒนา ขึ้นมาได้
เพราะสิ่งใหม่ ดีกว่า มาที่หลัง
ระบบเก่า เน่าใน ใกล้ผุพัง
ต้องถึงฝั่ง เป็นตำนาน เล่าขานไป

เป็นทองแท้ ถึงอย่างไร ก็ไม่แพ้
รักษาแผล  รอท่า วันฟ้าใหม่
โลกมันหมุน เข้าหา ประชาธิปไตย
ไม่มีใด ฝืนกระแส ได้แน่นอน