เมื่อวานไปดู Spider-Man 2 มาครับ ระหว่างรอแฟนมา ก็เดินไปซื้อตั๋วก่อน ปรากฎว่าเคาน์เตอร์ขายตั๋วโดนปิดไปเรียบร้อย



เห็นแต่มีคนไปซื้อตั๋วที่เครื่องกันเยอะมาก เลยเดินไปสอบถามพนักงานว่า

me : จะซื้อแบบเงินสดไม่ใช้บัตร M Gen ต้องทำอย่างไร
พนง. : ต้องซื้อบัตร M Gen ค่ะ มีค่าบัตร 20 บาท อายุ 1ปี แล้วเอาไปซื้อกับเครื่องขายบัตร
me : ต้องซื้อด้วยหรอครับ ต้องเสีย 20 บาทด้วยหรอครับ
พนง. : ใช่ค่ะ ตอนนี้เราจะเปลี่ยนวิธีซื้อตั๋วใหม่เป็นขายผ่านเครื่อง
me : (ผมก็ยืนอึ้ง ๆ คิดในใจเสียเงินดูหนังให้บัตรให้เอ็ง 20 เพื่อซื้อตั๋วอีกหรอวะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะ พนง. คงได้รับคำสั่งให้ตอบแบบนี้)
พนง. : ถ้าไม่ซื้อตั๋ว ต่อคิวซื้อได้ทางนี้ค่ะ (แล้วก็ชี้ไปที่เค้าเตอร์ขายน้ำที่มีคนต่อแถวอยู่)

คิดในใจ เห้ย!! มันขนาดนี้เลยหรอ กับแค่ไม่เสียเงิน 20 บาท มันลดเกรดกลายเป็นลูกค้าระดับ 2 ขนาดนั้นเชียว



มีแถวเดียว แถมลิ้นชักเก็บเงินก็แค่ดึงลิ้นชัก ออกมาวางบนโต๊ะเพื่อเก็บเงินเท่านั้นเอง



ผมจึงคิดว่าทำไม่ทาง major ไม่ทำเป็นบัตร E-CARD เหมือนกระเป๋าตังออนไลน์ เติมเงินเข้าไปในระบบแล้วเอาไปใช้จะง่ายกว่าไหม
แล้วยังทันสมัยด้วย (เหมาะกับเป็นผู้นำโรงหนังหน่อย) แต่กลับเลือกให้ลูกค้าเสียค่าบัตร 20 บาท แล้วยังต้องเติมเงินเข้าไปซื้อตั๋วเอง
ลดพนักงานลง แต่ราคาหนังก็แพงเท่าเดิม เพื่อ? มันควรลดราคาตั๋วเพราะต้นทุน พนง. ลดลงไม่ใช่หรอครับ
รึเอาค่าบัตร 20 บาท ลงโป๊ะค่าบัตรกับค่าเครื่องขายบัตรกัน

ใครจะดูหนังตอนนี้ผมว่าคิดสักหน่อยเถอะครับ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงไป SF ก็ได้ครับ
ต่อจากนี้ผมคงเลือกอีกค่ายนึงมากกว่า ให้รู้ถึงพลังผู้บริโภคว่าเป็นยังไง

น้ำก็แพง popcorn ก็แพง (น้ำเปล่าไม่ได้นำเข้ายังแพงกว่า 7-11 เลย) โฆษณาก็เยอะขึ้น พนักงานน้อยลง แต่!!! ตั๋วแพงเท่าเดิมครับ

แปลก!!!