บทสนทนาตอนเช้า ก่อนที่ผมจะลงเวรดึกลงไป ซึ่งเมื่อคืนผมนอนหลับดี ตื่นมาไม่มีอารมณ์เสีย

1 = หัวหน้า    2 = ผม

ผมกำลังนั่งคุยกับพี่ที่ทำงานคนอื่นอยู่ หัวหน้าแกเดินเข้าเข้ามา แล้วก็ถาม

1 - ข้อสอบได้รึยัง
2 - ? (ผมงงกำลังมองเพื่อนคนอื่น ว่าหมายถึงอะไร)
1 - ถามก็ตอบสิ (เริ่มขึ้นเสียงใส่)
2 - ข้อสอบอะไรครับ? (ผมถามกลับเพราะไม่รู้จริงๆ พี่คนอื่นก็ไม่รู้เหมือนกัน สัปดาห์ก่อน ผมก็ไม่ได้คุยอะไรกับแกเลย)
1 - พูดไม่รู้เรื่อง ไม่มีมารยาท กลับบ้านไปไป๊ (เสียงแหลมแล้วครับ หัวหน้าเป็นผู้หญิง ใกล้ 50)
2 - ใครกันแน่พูดไม่รู้เรื่อง (พูดเบาๆ ครับ กลัวได้ยิน แต่ดันหูดี)
1 - กลับบ้านไปเดี๋ยวนี้เลย ไป๊ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอแล้ววันนี้ (ตะคอกเลยครับ)
2 - (ผมโมโหครับ เลยยืนมองหน้าแป๊บนึง แล้วก็กลับบ้าน พี่คนอื่นๆ ก็พยักเพยิด บอกให้กลับ)

อยากด่าคนแก่ พูดให้ลูกน้องไม่เข้าใจ พอถามกลับ ไม่ตอบให้กระจ่าง กลับว่าผมแล้วขึ้นเสียงไล่กลับบ้าน อยากซัดให้กองกับพื้นจริงๆ แต่จะออกจากงานสิ้นเดือนนี้ ไม่อยากมีเรื่องมากกว่านี้ (เพราะปัจจุบัน เรื่องที่มีปัญหากับแกก็มากพอแล้ว) ยังอยากออกจากงานดีๆ พี่คนอื่นๆ ก็ไม่มีปัญหา มีปัญหากับแกคนเดียว เรื่องมากในเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับงาน

แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ อยากหนีกลับบ้าน ไม่เอาเงินเดือนๆ นี้แล้วครับ อยากกลับไปรองานใหม่ เดือนหน้า ช่วงนี้ก็อ่านหนังสือสอบวัดความรู้ไป (จะมีสอบวันที่ 1 มิ.ย.) แต่ทำไม่ได้ ไม่ได้กลัวแกด่าหลับหลัง หลังจากหนีนะครับ แต่สงสารพี่คนอื่นๆ ที่ต้องมาทำงานในส่วนของผมเพิ่มถ้าผมหนีไป หัวหน้าก็แถบไม่ได้ช่วยงานแล้วทำแต่เอกสารอย่างเดียว มีแต่พวกผมที่ต้องเดินไป เดินมา จนเมื่อย แถมยังมีงานเอกสารที่แกโยนมาให้ทำ แล้วบอกว่า "ถึงเป็นลูกน้อง ต้องทำเอกสารเป็นด้วย ไม่ใช่ทำเป็นแต่ปฏิบัตอย่างเดียว" (ก็เห็นด้วยบ้าง เผื่อผมจะได้ไปเป็นหัวหน้าที่อื่น จะได้ทำเป็น)

ผมเองตั้งแต่ปลายเดือนพยายามอยู่เฉยๆ เงียบๆ (เป็นคนใจร้อยอยู่บ้าง) พยายามไม่คิดอะไรแล้ว อะไรช่วงนี้ถ้าเกิดปัญหากับงานก็แก้ไขให้เรียบร้อย พยายามไม่พูดกับหัวหน้านอกจากเรื่องงาน (นอกจากเรื่องงานคุยกันไม่รู้เรื่องจริงๆ ครับ) แกถามมาก็ ตอบทุกครั้ง

เวลาที่เหลือผมควรทำอย่างไรดีครับ อยากได้คำแนะนำเพิ่มครับ