สามเดือนแล้วกับการต้องใช้ชีวิตโสดอีกครั้ง ความเจ็บปวดจากความรักมันจางลงไปมากแล้ว เหมือนกับคำพูดปลอบใจที่ว่า เวลาจะทำให้ความเจ็บปวดลดลง
มันคือเรื่องจริง ความเจ็บปวดจากความรักจางหายไป แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่มันกลับเข้ามาแทน มันคือความเหงา เหงามากก ถึงเหงาที่สุด จริงอยู่ที่ความเหงาไม่เคยฆ่าเรา แต่ความเหงาในวันนี้ทำให้ผมต้องร้องไห้ออกมา อาจจะเป็นความคุ้นชิน ที่ทุกครั้งเราเคยมีคนเดินอยู่ข้าง ๆ ไม่ว่าจะทำอะไร ตลอดเวลาที่เราคบกันมา เราอยู่ด้วยกันเกือบจะทุกวัน แต่มาวันนี้ทุก ๆ ที่ ที่ไป มีผมเพียงคนเดียว ผมไม่เคยหวังให้เค้ากลับมา เพราะผมเองก็เชื่อในคำพูดที่ว่า สายน้ำย่อมไม่ไหลกลับ เมื่อทุกอย่างมันจบลงไปแล้ว ผมเองก็ควรต้องก้าวเดินไปข้างหน้าต่อไป เพียงแต่ว่าวันนี้ผมไม่สามารถต่อสู้กับความเหงาได้ ต้องไปแอบนั่งร้องไห้คนเดียวที่ลานจอดรถ ระหว่างนั้นผมได้ยืนเพลง ความรักต้องการฉันไหม ดังแว่วมา ซึ่งมันค่อนข้างตรงกับความรู้สึกผมตอนนี้เหลือเกิน ไม่ใช่ว่าผมไม่ต้องการความรัก แต่ไม่รู้ว่าความรักต้องการผมบ้างหรือเปล่า ทุก ๆ ครั้งที่มีความรัก ผมทุ่มเทให้กับมันทุกครั้ง แต่สุดท้าย ก็จบลงด้วยการเป็นฝ่ายที่ต้องเสียใจ
ผมไม่ชอบวันหยุดยาว ไม่ชอบเทศกาล เพราะนั่นหมายถึงผมจะต้องอยู่ที่ห้องคนเดียว ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวคนเดียว ผมหวังว่าสักวัน ความเหงากับผมจะทำความคุ้นเคยกันได้มากกว่านี้ และทุกครั้งที่ความเหงาเข้ามาทักทาย ผมจะไม่ต้องเสียน้ำตาให้มันอีกต่อไป