[19+] So Seoul เกาหลี...ดีอ๊อกกก! (1) : ครั้งแรกกับผับเกาหลี -
http://ppantip.com/topic/32001436
[19+] So Seoul เกาหลี...ดีอ๊อกกก! (3) : ผับเกาหลีในคืนวันศุกร์ -
http://ppantip.com/topic/32005262
[19+] So Seoul เกาหลี...ดีอ๊อกกก! (4) : #prayforoppa -
http://ppantip.com/topic/32010547
----------------------------------------------------------------------------------------
((ขอคั่นรีวิวยกยอด NB2 ไปกระทู้ถัดไป))
หลังจากที่เป็นลมสลบกันกลับมาที่โฮสเทล อีเจ๊ก็บอกว่าวันศุกร์(วันนี้) ฝนจะตก เราก็เลยนอนยาวตั้งแต่ตีห้าตื่นอีกทีก็เกือบเที่ยง (ฉันบอกแล้วว่าทริปนี้คือทริปชิล ฉะนั้นใครบ่นจะถูกอีกฝ่ายทุบหน้าอย่างไร้ข้อกังขา) ทุกคนยังอยู่อาการมึนๆเมาๆกันอยู่ ขอเมาท์หน่อย! อีเจ๊ที่เหมือนจะใสซื่อบริสุทธิ์สุดท้ายก็ได้ไลน์โอป้าเป็นหนุ่มแว่นโอตาคุ ตื่นมาก็แชทๆๆกันใหญ่ สักพักพอไม่ถูกใจก็ดันไปเทเขาอีก โอ๊ย เอากับนางสิ
กว่าจะอาบน้ำแต่งตัวโบ๊ะบีบีกันเสร็จก็ปาไปเกือบบ่ายสอง ไม่มีอะไรตกถึงท้องสักอย่าง โมโหหิวชนิดที่ว่าสามารถกลืนโอปป้าตรงหน้าได้ทั้งตัว แต่พอลงมาปรากฏว่ายังไม่ค่อยมีโอปป้าให้เลือกสรรเยอะเท่าไหร่นัก (ดูมันใช้คำ เรียงเบอร์เลยสิอีเห็ด) ก็เลือกๆ(ร้าน)ไปสักพัก นึกภาพเดินจากพารากอนไปเซนทรัลเวิล แต่สุดท้ายดันกลับมากินร้านแถวสยามเซนสิ -_-
สืบเนื่องมาจากเห็นภาพเมนูหน้าร้านน่ากินดี ก็ไม่ค่อยอินเท่าไหร่ เห็นเมนูไข่หน่อยไม่ได้ อีเจ๊แทบคลานขึ้น
ร้านนี้นางบอกนางคือกิมจิจิเกที่เลิศที่สุดในแผ่นดิน ซึ่งถ้าใครชอบ...บอกเลยฮ่ะ โดนแน่ๆ คือมันดีเลิศประเสริฐศรีมณีเด้ง ยิ่งได้ข้าวร้อนๆ การเอาเมนูไข่มากินด้วยแบบนี้ถือว่าได้รับการแก้เลี่ยนชั้นดี หากพระอินทร์ได้กินมีสะดุ้งตื่นแน่นอน เพราะมันดีมาก นี่พูดแล้วก็ยังอยาก เนื้อของไข่ม้วนอ่อนนุ่มหวานละมุน ราดด้วยซอสนานาจิตตัง (ตั้งเอง) พูดแล้วจะหาว่าอวย
ไข่โอป้า...เอ๊ย! ไข่ม้วนเกาหลีเป็นไงล่ะเป็นไงล่ะ หึๆๆ สามนิ้วที่ไหนกัน กินกันสองคนไม่หวั่นไม่ไหว อีเจ๊ถึงกับยอมแพ้ นี่แทบจะกรอกใส่ปาก ด้วยความที่กินเพลินไปหน่อยเราจึงจำชื่อร้านอะไรไม่ได้เลย แต่! แต่! แต่! ด้วยความที่เราสวยมาก เรามี...ภาพให้คุณผู้ชมค่ะ!
อันนี้เป็นบรรยากาศของร้าน หาหน้าร้านไม่เจอ ไว้ถ้าเจอแล้วจะมาบอกหรือมีผู้ใหญ่ใจดีท่านไหนทราบก็อย่าเงียบนะคะ บอกๆ กันหน่อย คือลืมค่ะ เมา รู้อย่างเดียวคือร้านอยู่แถวฮงแด ใกล้ๆ กับ H&M ฝั่งเดียวกันเดินไปฝั่งขวา (หากหันหน้าเข้าหา H&M) แถวหน้าร้านนี้สังเกตง่ายมากเพราะข้างหน้ามักจะมีการแสดงตลกยันมายากล โอปป้าไม่หล่อมากแต่โอปป้าที่มายืนดูหล่อกว่า ฉะนั้นไม่ต้องดูโชว์ค่ะ ดูโอปป้าที่มายืนดูแทน
เสร็จจากภารกิจเขมือบไข่ เราก็ไม่มีแผนจะทำอะไรต่อ อีเจ๊รักหมามากค่ะ นางบอกนางอยากไปคาเฟ่หมา แต่นี่อยากไปคาเฟ่แมวมากกว่า แต่หากันไม่เจอ สรุปเย็นวันนั้นกลายเป็นภารกิจแมวๆ หมาๆ มาก แต่โชคดีที่นางมีข้อมูล เราเลยใช้บัตร T-Money นั่งรถไฟฟ้าไปสถานี Hapjeong เลยจากฮงแดไปสถานีเดียวเท่านั้น มุ่งหน้าสู่คาเฟ่หมาชื่อว่า Bau House
พอเข้าไปถึงข้างในก็ร้องออกมาเลยค่ะ "หมาเกาหลี ดีอ๊อกกกกกก" คือลึกๆ แอบเป็นคนกลัวหมานิดๆ ไม่ได้รักแต่ก็ไม่ได้ถึงกับเกลียด ตอนมันพุ่งตัวเข้ามาหานี่แบบแทบสวดมนต์ใส่ว่า "มาเป็นเพื่อนอีเจ๊นะๆๆ" แต่ก็ฟังภาษาไม่ออกอีก คือกลัวมาก คาเฟ่หมามันน่ากลัวชนิดที่ว่าจะไหวมั้ยเนี่ยกรู กระทั่งเหมือนฉากนิยายในนาทีที่นางเอกกำลังจะหมุนตัว โอปป้าก็โผล่พร้อมกับแรงลมตดอัดหน้า โอปป้าชูสองนิ้วให้ คือร่ะ?? จะถ่ายรูป?? นี่กำลังจะชูกล้องแต่อีเจ๊เอามือมาดันลงไปก่อนแล้วก็ชูสองนิ้วให้กลับ โอป้าหัวเราะขิกๆ ก่อนจะผายมือให้เราเข้าไป อ๋อ สองนิ้วหมายถึงถามว่ามาสองคนก็ไม่บอก นึกว่าจะให้ถ่ายรูป ชิ แต่ไม่ต้องขอหรอก ยังไงเดี๋ยวยูก็โดนไอแน่ๆ อีโอปป้า ขิกๆๆๆ
แต่ก่อนที่จะไปถึงช่วง...ช็อตเด็ดโอป้า ขอมีสาระนิดหนึ่ง 555 คือที่นี่มีหมาหลากสายพันธ์ุมาก แถมขนาดก็ใหญ่โตมโหฬาร พื้นที่ก็กว้างขวาง ตอนแรกเราก็คิดว่าคาเฟ่หมามันจะดีเหรอวะ มันไม่วุ่นวายเหรอ ถ้าคาเฟ่แมวยังพอเข้าใจนะ แต่คาเฟ่หมานี่...คิดภาพไม่ออกเลย ทว่าที่น่าทึ่งคือหมาที่นี่มีมารยาทกว่าเพื่อนเราจนน่าตกใจ คือเราสั่งเครื่องดื่มมา ตามสัญชาตญาณมันต้องแย่งหรือกระโจนใส่สิ (นึกถึงภาพเพื่อนคุณปรี่เข้าแย่งมาดูดโดยไม่ขอสิคะ) แต่นี่ไม่เลยค่ะ ตั้งไปเถอะเครื่องดื่ม ต่อให้คนไม่อยู่น้องหมาก็ไม่ยุ่งนะจ๊ะ โอปป้าฝึกได้ดีมาก ช่างเป็นอะไรที่น่าประทับใจ อยากซึมซับนานนาน อยากเก็บไว้ ไม่ให้มันเปลี่ยนไป (ฉันควรจะหยุด!)
สั่งชาเขียวมา คนหนึ่งปั่นอีกคนไม่ปั่นตามจริตความชอบของแต่ละนาง รสชาติอยู่ในระดับดีถึงดีเยี่ยม ไม่รู้ปั่นขนหมาใส่ลงไปด้วยรึเปล่า ก็เลยไปเด็ดขนหมาแถวนั้นมาชิม (แพล่บ) จะบอกว่าสิ่งที่ไม่ค่อยชอบอีกอย่างคือที่นี่กลิ่นเหมือนคลินิก กลิ่นแอลกอฮอลล์หึ่ง แต่ก็ให้เห็นถึงความสะอาดมากๆ โอปป้าปัดกวาดเช็ดถูทุกสองวินาที
เอาซี่...สงสัยอยู่กับหมานานไปหน่อย อะไรจะอินขนาดดดด
หันไปดูโอปป้าคลานๆ เช็ดๆ ถูๆ ตูดโอปป้าอย่างงอน มองเพลินไปหน่อย ครู่หนึ่งหันมาที่โต๊ะอีกที ปรากฏว่าอ้าว!! อีเจ๊กลายร่าง!!!! เราตกใจมาก ตะโกนเรียก "อีเจ๊ๆๆ" เกือบจะร้องไห้แล้วที่จะไมไ่ด้กลับบ้านด้วยกัน สักพักไม่ใช่ นางหายไปซื้ออาหารหมามาจ้า ฉันเชื่อแล้วว่านางรักหมามากจริงๆ นางหมดค่าอาหารมากกว่าค่าตั๋วเครื่องบินนั่งมาอีก อะไรคือการลงทุน /me อ้าปากรับอาหาร
เหนือสิ่งอื่นใด งานคู่จิ้นต้องมาแม้ในคาเฟ่หมาค่ะ!! คู่นี้เป็นคู่ที่น่าจับตามองมาก คือแบบไม่รู้นางเป็นอะไรกัน แต่นางรักหมาและดูรักกัน(เอง)มาก
สรุปคือช่วงเย็นที่แลดูว่างมากๆ เราใช้เวลาในนั้นนานเกือบสองชั่วโมง อีเจ๊แฮปปี้ถึงขั้นไม่อยากกลับ นี่ต้องลากออกมา นางร้องไห้โวยวายด้วยนะ จะทิ้งก็ทิ้งไว้ไม่ได้อีก นี่ไม่รู้อยากอยู่เพราะหมาหรือโอปป้ากันแน่ ก็แหม แค่เห็นผู้ชายรักหมาก็ทำให้ความน่ารักเพิ่มขึ้น 20% แล้ว มันมีบางช่วงที่อีหมาสองตัวคิดจะข้ามสายพันธ์และมีอารมณ์คิดจะเอากันตรงนั้นเลยค่ะ ลำบากโอปป้าที่ต้องคอยวิ่งมาจับแยกไม่ให้มันเล่นกิจกรรมขี่หลังหรรษา จังหวะที่หันมาหัวเราะแล้วทำท่าเกาหัวเก้อเขินเท่านั้นล่ะ โอ้โห่ ดีอ๊อกกกก เขมชาติก็เขมชาติเถอะ /me ขอถ่ายรูปกับโอปป้าพร้อมท่าชูสามนิ้ว
สรุปไปคาเฟ่หมาดูโอป้าเถอะค่ะ ไม่ต้องดูหมาหรอก
อ่ะ แถม
ปล. ขอยกยอดรีวิว NB2 ไปคืนนี้ฮ่ะ เจอกัน ขอบอกว่ามีคลิปด้วย ใครพลาดคือพลาด บอกเลอ
[19+] So Seoul เกาหลี...ดีอ๊อกกก! (2) : โอปป้าแอนด์เดอะด็อก
[19+] So Seoul เกาหลี...ดีอ๊อกกก! (3) : ผับเกาหลีในคืนวันศุกร์ - http://ppantip.com/topic/32005262
[19+] So Seoul เกาหลี...ดีอ๊อกกก! (4) : #prayforoppa - http://ppantip.com/topic/32010547
----------------------------------------------------------------------------------------
((ขอคั่นรีวิวยกยอด NB2 ไปกระทู้ถัดไป))
หลังจากที่เป็นลมสลบกันกลับมาที่โฮสเทล อีเจ๊ก็บอกว่าวันศุกร์(วันนี้) ฝนจะตก เราก็เลยนอนยาวตั้งแต่ตีห้าตื่นอีกทีก็เกือบเที่ยง (ฉันบอกแล้วว่าทริปนี้คือทริปชิล ฉะนั้นใครบ่นจะถูกอีกฝ่ายทุบหน้าอย่างไร้ข้อกังขา) ทุกคนยังอยู่อาการมึนๆเมาๆกันอยู่ ขอเมาท์หน่อย! อีเจ๊ที่เหมือนจะใสซื่อบริสุทธิ์สุดท้ายก็ได้ไลน์โอป้าเป็นหนุ่มแว่นโอตาคุ ตื่นมาก็แชทๆๆกันใหญ่ สักพักพอไม่ถูกใจก็ดันไปเทเขาอีก โอ๊ย เอากับนางสิ
กว่าจะอาบน้ำแต่งตัวโบ๊ะบีบีกันเสร็จก็ปาไปเกือบบ่ายสอง ไม่มีอะไรตกถึงท้องสักอย่าง โมโหหิวชนิดที่ว่าสามารถกลืนโอปป้าตรงหน้าได้ทั้งตัว แต่พอลงมาปรากฏว่ายังไม่ค่อยมีโอปป้าให้เลือกสรรเยอะเท่าไหร่นัก (ดูมันใช้คำ เรียงเบอร์เลยสิอีเห็ด) ก็เลือกๆ(ร้าน)ไปสักพัก นึกภาพเดินจากพารากอนไปเซนทรัลเวิล แต่สุดท้ายดันกลับมากินร้านแถวสยามเซนสิ -_-
สืบเนื่องมาจากเห็นภาพเมนูหน้าร้านน่ากินดี ก็ไม่ค่อยอินเท่าไหร่ เห็นเมนูไข่หน่อยไม่ได้ อีเจ๊แทบคลานขึ้น
ร้านนี้นางบอกนางคือกิมจิจิเกที่เลิศที่สุดในแผ่นดิน ซึ่งถ้าใครชอบ...บอกเลยฮ่ะ โดนแน่ๆ คือมันดีเลิศประเสริฐศรีมณีเด้ง ยิ่งได้ข้าวร้อนๆ การเอาเมนูไข่มากินด้วยแบบนี้ถือว่าได้รับการแก้เลี่ยนชั้นดี หากพระอินทร์ได้กินมีสะดุ้งตื่นแน่นอน เพราะมันดีมาก นี่พูดแล้วก็ยังอยาก เนื้อของไข่ม้วนอ่อนนุ่มหวานละมุน ราดด้วยซอสนานาจิตตัง (ตั้งเอง) พูดแล้วจะหาว่าอวย
ไข่โอป้า...เอ๊ย! ไข่ม้วนเกาหลีเป็นไงล่ะเป็นไงล่ะ หึๆๆ สามนิ้วที่ไหนกัน กินกันสองคนไม่หวั่นไม่ไหว อีเจ๊ถึงกับยอมแพ้ นี่แทบจะกรอกใส่ปาก ด้วยความที่กินเพลินไปหน่อยเราจึงจำชื่อร้านอะไรไม่ได้เลย แต่! แต่! แต่! ด้วยความที่เราสวยมาก เรามี...ภาพให้คุณผู้ชมค่ะ!
อันนี้เป็นบรรยากาศของร้าน หาหน้าร้านไม่เจอ ไว้ถ้าเจอแล้วจะมาบอกหรือมีผู้ใหญ่ใจดีท่านไหนทราบก็อย่าเงียบนะคะ บอกๆ กันหน่อย คือลืมค่ะ เมา รู้อย่างเดียวคือร้านอยู่แถวฮงแด ใกล้ๆ กับ H&M ฝั่งเดียวกันเดินไปฝั่งขวา (หากหันหน้าเข้าหา H&M) แถวหน้าร้านนี้สังเกตง่ายมากเพราะข้างหน้ามักจะมีการแสดงตลกยันมายากล โอปป้าไม่หล่อมากแต่โอปป้าที่มายืนดูหล่อกว่า ฉะนั้นไม่ต้องดูโชว์ค่ะ ดูโอปป้าที่มายืนดูแทน
เสร็จจากภารกิจเขมือบไข่ เราก็ไม่มีแผนจะทำอะไรต่อ อีเจ๊รักหมามากค่ะ นางบอกนางอยากไปคาเฟ่หมา แต่นี่อยากไปคาเฟ่แมวมากกว่า แต่หากันไม่เจอ สรุปเย็นวันนั้นกลายเป็นภารกิจแมวๆ หมาๆ มาก แต่โชคดีที่นางมีข้อมูล เราเลยใช้บัตร T-Money นั่งรถไฟฟ้าไปสถานี Hapjeong เลยจากฮงแดไปสถานีเดียวเท่านั้น มุ่งหน้าสู่คาเฟ่หมาชื่อว่า Bau House
พอเข้าไปถึงข้างในก็ร้องออกมาเลยค่ะ "หมาเกาหลี ดีอ๊อกกกกกก" คือลึกๆ แอบเป็นคนกลัวหมานิดๆ ไม่ได้รักแต่ก็ไม่ได้ถึงกับเกลียด ตอนมันพุ่งตัวเข้ามาหานี่แบบแทบสวดมนต์ใส่ว่า "มาเป็นเพื่อนอีเจ๊นะๆๆ" แต่ก็ฟังภาษาไม่ออกอีก คือกลัวมาก คาเฟ่หมามันน่ากลัวชนิดที่ว่าจะไหวมั้ยเนี่ยกรู กระทั่งเหมือนฉากนิยายในนาทีที่นางเอกกำลังจะหมุนตัว โอปป้าก็โผล่พร้อมกับแรงลมตดอัดหน้า โอปป้าชูสองนิ้วให้ คือร่ะ?? จะถ่ายรูป?? นี่กำลังจะชูกล้องแต่อีเจ๊เอามือมาดันลงไปก่อนแล้วก็ชูสองนิ้วให้กลับ โอป้าหัวเราะขิกๆ ก่อนจะผายมือให้เราเข้าไป อ๋อ สองนิ้วหมายถึงถามว่ามาสองคนก็ไม่บอก นึกว่าจะให้ถ่ายรูป ชิ แต่ไม่ต้องขอหรอก ยังไงเดี๋ยวยูก็โดนไอแน่ๆ อีโอปป้า ขิกๆๆๆ
แต่ก่อนที่จะไปถึงช่วง...ช็อตเด็ดโอป้า ขอมีสาระนิดหนึ่ง 555 คือที่นี่มีหมาหลากสายพันธ์ุมาก แถมขนาดก็ใหญ่โตมโหฬาร พื้นที่ก็กว้างขวาง ตอนแรกเราก็คิดว่าคาเฟ่หมามันจะดีเหรอวะ มันไม่วุ่นวายเหรอ ถ้าคาเฟ่แมวยังพอเข้าใจนะ แต่คาเฟ่หมานี่...คิดภาพไม่ออกเลย ทว่าที่น่าทึ่งคือหมาที่นี่มีมารยาทกว่าเพื่อนเราจนน่าตกใจ คือเราสั่งเครื่องดื่มมา ตามสัญชาตญาณมันต้องแย่งหรือกระโจนใส่สิ (นึกถึงภาพเพื่อนคุณปรี่เข้าแย่งมาดูดโดยไม่ขอสิคะ) แต่นี่ไม่เลยค่ะ ตั้งไปเถอะเครื่องดื่ม ต่อให้คนไม่อยู่น้องหมาก็ไม่ยุ่งนะจ๊ะ โอปป้าฝึกได้ดีมาก ช่างเป็นอะไรที่น่าประทับใจ อยากซึมซับนานนาน อยากเก็บไว้ ไม่ให้มันเปลี่ยนไป (ฉันควรจะหยุด!)
สั่งชาเขียวมา คนหนึ่งปั่นอีกคนไม่ปั่นตามจริตความชอบของแต่ละนาง รสชาติอยู่ในระดับดีถึงดีเยี่ยม ไม่รู้ปั่นขนหมาใส่ลงไปด้วยรึเปล่า ก็เลยไปเด็ดขนหมาแถวนั้นมาชิม (แพล่บ) จะบอกว่าสิ่งที่ไม่ค่อยชอบอีกอย่างคือที่นี่กลิ่นเหมือนคลินิก กลิ่นแอลกอฮอลล์หึ่ง แต่ก็ให้เห็นถึงความสะอาดมากๆ โอปป้าปัดกวาดเช็ดถูทุกสองวินาที
เอาซี่...สงสัยอยู่กับหมานานไปหน่อย อะไรจะอินขนาดดดด
หันไปดูโอปป้าคลานๆ เช็ดๆ ถูๆ ตูดโอปป้าอย่างงอน มองเพลินไปหน่อย ครู่หนึ่งหันมาที่โต๊ะอีกที ปรากฏว่าอ้าว!! อีเจ๊กลายร่าง!!!! เราตกใจมาก ตะโกนเรียก "อีเจ๊ๆๆ" เกือบจะร้องไห้แล้วที่จะไมไ่ด้กลับบ้านด้วยกัน สักพักไม่ใช่ นางหายไปซื้ออาหารหมามาจ้า ฉันเชื่อแล้วว่านางรักหมามากจริงๆ นางหมดค่าอาหารมากกว่าค่าตั๋วเครื่องบินนั่งมาอีก อะไรคือการลงทุน /me อ้าปากรับอาหาร
เหนือสิ่งอื่นใด งานคู่จิ้นต้องมาแม้ในคาเฟ่หมาค่ะ!! คู่นี้เป็นคู่ที่น่าจับตามองมาก คือแบบไม่รู้นางเป็นอะไรกัน แต่นางรักหมาและดูรักกัน(เอง)มาก
สรุปคือช่วงเย็นที่แลดูว่างมากๆ เราใช้เวลาในนั้นนานเกือบสองชั่วโมง อีเจ๊แฮปปี้ถึงขั้นไม่อยากกลับ นี่ต้องลากออกมา นางร้องไห้โวยวายด้วยนะ จะทิ้งก็ทิ้งไว้ไม่ได้อีก นี่ไม่รู้อยากอยู่เพราะหมาหรือโอปป้ากันแน่ ก็แหม แค่เห็นผู้ชายรักหมาก็ทำให้ความน่ารักเพิ่มขึ้น 20% แล้ว มันมีบางช่วงที่อีหมาสองตัวคิดจะข้ามสายพันธ์และมีอารมณ์คิดจะเอากันตรงนั้นเลยค่ะ ลำบากโอปป้าที่ต้องคอยวิ่งมาจับแยกไม่ให้มันเล่นกิจกรรมขี่หลังหรรษา จังหวะที่หันมาหัวเราะแล้วทำท่าเกาหัวเก้อเขินเท่านั้นล่ะ โอ้โห่ ดีอ๊อกกกก เขมชาติก็เขมชาติเถอะ /me ขอถ่ายรูปกับโอปป้าพร้อมท่าชูสามนิ้ว
สรุปไปคาเฟ่หมาดูโอป้าเถอะค่ะ ไม่ต้องดูหมาหรอก
อ่ะ แถม
ปล. ขอยกยอดรีวิว NB2 ไปคืนนี้ฮ่ะ เจอกัน ขอบอกว่ามีคลิปด้วย ใครพลาดคือพลาด บอกเลอ