ขอเกริ่นก่อนว่า 7ปีก่อนเราเคยเลี้ยง beagles 2 ตัว ถ้าคนที่เคยเลี้ยงจะรู้ดีว่า น้องเป็นหมาที่ alertness มาก ซนมาก และติดคนมาก และชอบแทะของมากๆ พลังเยอะ และเรากับน้อง2ตัวก็จากกัน ผ่านมา7ปี เรายังคงรักหมา ชอบหมาอยู่เสมอเป็นมาตั้งแต่เด็ก เราไม่สามารถทำใจที่จะเลี้ยงหมาได้อีกครั้งกลัวการสูญเสียการจากลา และชิวาว่านั้น ไม่เตยเป็นน้องหมาพันธุ์ที่อยู่ในสายตาเรามาก่อนเพราะเราคิดว่าน้องตัวจิษว ตัวเล็กบอบบางเกินไป คิดว่าอาจจะดูแลยาก 
แต่ในปีนี้ไม่รู้ว่าอะไรเข้าสิง อยู่ดีได้ก็มีชิวาว่าเป็นของตัวเองซะงั้นในตัวแรก 
เราปฎิบัติกับเค้าเหมือนลูกทุกอย่าง ดูแลและสอนเค้าเท่าที่ทำให้ สิ่งที่สำคัญ มากที่เราเห็นได้อย่างชัดเจน และเต็มหัวใจคือ 
เค้าเข้ามาทำให้ชีวิตมีรอยยิ้ม มีความสุข
 และที่สำคัญอีกอย่าง  เราเป็นคนนึงที่ชอบเล่นตุ๊กตามากแทบทุกสาย พอมีน้องหมามา เราแทบไม่ค่อยเก็บหรือสะสมอะไรเพิ่มอีกมากนัก จะเก็บที่ชอบจริงๆ แต่น้อยลงมากจากที่เมื่อก่อนเราสะสม ตุ๊กตาหมี Teddy เยอะมากเล่นเยอะ ตอนนี้นานๆซื้อที ก็ทำให้เราประหยัดค่าของเล่นได้เยอะมาก ส่วนตัวเรานะ
เพราะเล่นกับหมาทั้งวัน😅กอดฟัดดมทุก30นาที นอนกอดกันทุกคืน เค้าก็ชอบนอนซบเรา คลั่งรักมาก 
       และเราไม่ได้รับน้องมาทีเดียว2ตัวในตอนแรก เราได้น้องมาคนนึงก่อน เลี้ยงแล้วชอบเลยรับมาเลี้ยงเพิ่มอยากให้เค้าเป็นเพื่อนกัน เพราะน้องหมาเราชอบชวนเราเล่นทั้งวัน คิดว่าเค้าน่าจะอยากมีเพื่อนเป็นหมาเหมือนกันด้วย 
น้องหมาชอบออกไปวิ่งเล่นนอกบ้านมาก แค่เราถือเสื้อกั๊กมีสายจูงเค้า จะตื่นเต้น อยากออกไปวิ่ง เค้าชอบอะไรที่เป็นรูทีน คาดเดาได้ ชอบอะไรเดิมๆ 
สิ่งนี้เป็นสิ่งที่เรา คิดว่ามันก็ดีมากเลย เพราะเราไม่เคยไปเดิน ส่วนกลางของหมู่บ้าน แต่พอมีเค้า มันทำให้เราอยากออกไปเดิน เพราะเค้าอยากไป 
และได้ไปรับวิตามินแสงแดดช่วงสายๆ ไปเดินถอดรองเท้าที่สนามหญ้าปล่อยไฟฟ้าสถิตในตัว และได้ออกไปเจอผู้คนได้ผ่อนคลายบ้าง 
น้องหมาเราก็ได้เจอผู้คนเยอะแยะด้วย และเค้าไม่เห่าเลย นิสัยน่านัก ใครเดินผ่านไปมา เค้าจะมองอย่างเดียว
      เค้าทำให้เราแอคทีฟในการใช้ชีวิตมากขึ้น เรา Work from home ไม่ค่อยขยับตัว จนเป็นOffice Syndrome ปวดหลัง
แต่พอมีเค้า มันมีกิจกรรมอะไรทำเพิ่มมากขึ้น เค้าพาเราไปสู่โลกของเค้า การวิ่งไล่จับเค้าก็เหมือนกันออกกำลังหายเบาๆ
เก็บอึ/เก็บฉี่ กวาดขน  พอออกกำลังกายเล่นโยคะ แพลงก์ เค้าชอบมานอนใต้ท้องเราทำให้เราเกร็งตัวไม่ตกดี
       เค้าทำให้เราได้ออกสู่โลกภายนอกมากขึ้น เราพาเค้าไปงานสัตว์เลี้ยง /คาเฟ่หมา อะไรประมาณนี้
แต่เราออกตจว. บ่อย จะต้องพาเค้าไปรร.ที่หมาพัดได้ มีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นเล็กน้อย แต่มันก็ทำให้เรา อยากหาเงินเพิ่มมากขึ้นมาซับพอตเค้า ในทุกด้านของชีวิต เราทุ่มสุดตัวในชีวิตที่เหลือจะรักและดูแลสิ่งมีชีวิตที่เข้ามาเป็นสมาชิคในครอบครัว เค้ามอบความสุขให้เรา เราก็ดูแลเค้าอย่างดีเท่าที่ชีวิตนี้จะทำได้
และรู้สึกภูมิใจในตัวเองมากไม่คิดว่าตัวเองจะมีความรับผิดชอบและดูแลเค้าได้มากขนาดนี้ 
ข้อเสียเดียวที่เค้ามี คือถ้าเสียชีวิตค่ะ