เป็นกระทู้ระบายความในใจนะคะ  อึดอัดกับครอบครัวตัวเองมาก

เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นแม่ลูก 3 หย่าร้างมาหลายปี แล้วเลี้ยงลูกคนเดียว กลับมาอาศัยที่บ้านอยู่ แล้วเคยมีคู่หมั้นจะแต่งกัน แต่ก็เลิกกันเพราะญาติทั้งสองฝ่ายไม่ชอบกัน เราคนกลางเบื่อเลย ขอเลิกกันไป พอผ่านมา 2 ปี เรามีเพื่อนชายที่สนิท เราพามาบ้าน ที่บ้านก็รับรู้ แต่ไม่ชอบ พอเมื่อวาน ก็เกิดเรื่อง เราพาเพื่อนเข้าบ้าน เพื่อมาเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเราก็ออกไปข้างนอกกัน กลับมาที่บ้านไม่พอใจ ให้เราย้ายออก

เราเครียดมากสงสารลูกเราย้ายบ้าน 2 ปี ครั้งได้ แต่ลูกก็เข้าใจ แต่ติดตรงที่ว่าจะเปิดเทอมเราต้องใช้เงิน เงินเก็บเราก็ไม่มี ไหนจะค่าขนย้ายอีก เราเหนื่อยเหลือเกิน อยากหาความสงบสุขบ้าง ตอนนี้พยายามทำงานเก็บเงิน แต่เราก็ติดผ่อนรถอยู่เหลืออีกเกือบปี กว่าจะหมด ถ้าย้ายออกต้องแย่แน่ๆ ไปต้องไปให้รอด ไม่อยากกลับมาอีกแล้ว เหนื่อยใจกับปัญหาเดิมๆ เราคบเราคุยกะใครไม่ได้ ไม่พื่อนสนิทคอยปรึกษา ที่มีแค่พูดแต่ไม่อยากปรึกษามาก  มีแต่ลูกที่เข้าใจ คนอื่นมีแต่ทับถม เศร้าใจจริงๆค่ะ