คือว่าเพิ่งเคยมาโพสอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรกเลยค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า ปลายปีนี่เราจะไปเป็นเด็กแลกเปลี่ยนที่ประเทศนึง1ปี ประเทศนี้เข้าไม่ค่อยพูดภาษาอังกฤษกัน เราก็พูดภาษาเค้าไม่ได้อีก คือว่า ก็มีเพื่อนไป23คนค่ะ เราเพิ่งมาเจอเค้าครั้งตอนอยู่ที่ค่าย คือเค้าสนิทกันง่ายมาก แบบตอนนี้ก็เริ่มพูดกูกันแล้ว แต่เราก็สนิทกับเค้าไม่ได้จริงๆ เค้าอยู่ม5 กันแล้วเราเพิ่งขึ้นม4 มันแบบ.. ก็ไม่กล้าใช้คำแบบนั้นเท่าไหร่ คือไม่รู้จริงๆว่าเค้าเอาเวลาไปสนิทกันตอนไหน เรารู้สึกว่าไม่มีใครอยากสนิทกับเราหรอ เราไม่สวย เราไม่เฮฮาพอหรอ จนทนไม่ไหว ปรึกษากับเพื่อนที่สนิทมากกก คนนึง เค้าก็เหมือนจะเข้าใจเรา แต่เค้าก็ไม่น่าจะเข้าใจ(งงมั้ย) ปรึกษาเรื่องนี่กับแม่ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะไม่เคยพูดเรื่องแบบนี้กับแม่เลย เราไม่ค่อยปรึกษาแม่เท่าไหร่เพราะทะเลาะกับแม่บ่อยมากเราไม่ใช่ลูกคนโปรดแม่ เลยส่วนมากจะปรึกษาเพื่อนสนิทมากกว่า คือเรามีเพื่อนอยู่2คนที่สนิทจรืงๆแล้วสนิทมาก คนนึงพูดได้แบบทุกเรื่องจริงๆอีกคนก็แค่บางเรื่อง แต่คนแรกส่วนมากจะปรึกษาจะเม้ากับอีกคนมากกว่า คนที่2ก็เหมือนกันค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกไม่เหลือใครอ่ะ มันเหนื่อยใจจริงๆ ทำยังไงดีค่ะ เหมือนเราอยู่คนเดียวบนโลกเลย
รู้สึกไม่เหลือใคร เครียด เหนื่อยกับทุกๆอย่าง