ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
อยากได้ความคิดเห็น ในกรณีนี้มาก
คือไม่กี่วันก่อน ได้สนทนากับเพื่อนต่างเพศ(แต่มีหัวใจเป็นเพศเดียวกัน)มา
ดิฉันมีปัญหาในการใช้ชีวิต และรู้สึกอึดอัดมาก ถึงปรึกษากับนางค่ะ
นางถามดิฉันว่า "หล่อนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถามตัวเองก่อน"
me : ฉันก็ต้องเป็นหญิงสิแก ฉันมี milk มีทุกอย่างที่ผู้หญิงมีนะ
เพื่อน : ถ้าคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงแล้ว แกต้องการคนดูแล ต้องมีคนดูแล ไม่ใช่ทำอย่างที่เป็นอยู่ ไม่ใช่ทำอย่างที่ทุกวันนี้ทำ อยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว ทำตัวเป็นผู้หญิงเก่ง ไม่ต้องการใคร งี้ใครจะอยากดูแลแก ดูฉันสิ ฉันคิดเสมอว่าฉันเป็นผู้หญิง ฉันอ่อนแอ ฉันต้องการคนดูแล เวลาฉันคุยกับใคร ฉันก็อยากให้คนอื่นมาดูแล แล้วแกอาจจะไม่รู้ตัว บางทีแกความมั่นใจของแก ก็ทำให้แกดูแข็ง ไม่ต้องการใคร แกถึงตัวคนเดียวแบบนี้ไง
บอกก่อนเลยนะคะ ไม่ได้โกรธเพื่อนเลย เข้าใจเพื่อน เพราะสนิทกัน พูดกันตรงๆ ตลอดเลย แต่ที่คิดมากเพราะหันกลับมามองตัวเอง
ว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ เป็นคนแข็งๆ ในบางที มั่นใจตัวเองด้วย(ในบางเรื่อง)
คือวันนั้นจนถึงวันนี้ คิดมาทุกวันเลยค่ะ ว่าฉันต้องอ่อนแอหรอ ฉันต้องทำตัวน่าสงสาร ขอความช่วยเหลือจากคนอื่นหรอ??
คือ จขกท ที่บ้านไม่รวยค่ะ เลยส่งเสียตัวเองเรียนตั้งแต่ ปี 2 และอยู่คนเดียวมาตลอด ไม่มีบ้านหรือที่พักอาศัยแน่นอน
จนปัจจุบันเรียนจบแล้ว กำลังผ่อนคอนโด เลยมีที่พักแน่นอนเมื่อไม่นานมานี้
เลยเป็นบุคคลที่ค่อนข้างต้องอดทนและรู้สึกว่าชีวิตนี้ฉันต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไม่มีใครจะช่วยเราได้ นอกจากตัวเราเอง
คิดหนัก จนเมื่อสักครู่ ได้สนทนากับเพื่อนอีกคน ที่มีแฟนอยู่แล้ว
คือ นางทะเลาะกับแฟน นางน้อยใจแฟนค่ะ ที่แฟนไม่ค่อยใส่ใจ ทั้งที่เจอกันทุกวัน ไม่เคยดูแล มีแต่เพื่อนดิฉันที่ต้องคอยดูแล
ซื้อกับข้าว ซื้อของ แม้แต่เติมเงินโทรศัพท์ ฯลฯ
แฟนนางจึงให้คำตอบว่า "ก่อนจะว่าคนอื่น ดูตัวเองหรือยัง? ว่าทุกวันนี้ตัวเองเก่งแค่ไหน เค้าก็ไม่รู้นี่ ว่าเค้าต้องดูแลตัวเองอีก เค้าคิดว่าตัวเอง ดูแลตัวเองได้แล้ว มีเค้าข้างๆ ไว้รักก็พอแล้ว"
บอกตรงๆ จาก 2 กรณี ด้านบน เลยอยากถามความคิดเห็นค่ะ ว่าจริงๆ แล้ว
ถ้าเป็นผู้หญิง ควรทำตัวให้เข้มแข็งน้อยลงบ้าง ใช่ไหมคะ? ไม่ได้ประชดนะคะ อันนี้คิดมากจริงๆ - -
ขอความคิดเห็นทั้ง หญิงและชาย เลยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ ^^
ขึ้นชื่อว่าผู้หญิง ต้องอ่อนแอจริงหรือ??
อยากได้ความคิดเห็น ในกรณีนี้มาก
คือไม่กี่วันก่อน ได้สนทนากับเพื่อนต่างเพศ(แต่มีหัวใจเป็นเพศเดียวกัน)มา
ดิฉันมีปัญหาในการใช้ชีวิต และรู้สึกอึดอัดมาก ถึงปรึกษากับนางค่ะ
นางถามดิฉันว่า "หล่อนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถามตัวเองก่อน"
me : ฉันก็ต้องเป็นหญิงสิแก ฉันมี milk มีทุกอย่างที่ผู้หญิงมีนะ
เพื่อน : ถ้าคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงแล้ว แกต้องการคนดูแล ต้องมีคนดูแล ไม่ใช่ทำอย่างที่เป็นอยู่ ไม่ใช่ทำอย่างที่ทุกวันนี้ทำ อยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว ทำตัวเป็นผู้หญิงเก่ง ไม่ต้องการใคร งี้ใครจะอยากดูแลแก ดูฉันสิ ฉันคิดเสมอว่าฉันเป็นผู้หญิง ฉันอ่อนแอ ฉันต้องการคนดูแล เวลาฉันคุยกับใคร ฉันก็อยากให้คนอื่นมาดูแล แล้วแกอาจจะไม่รู้ตัว บางทีแกความมั่นใจของแก ก็ทำให้แกดูแข็ง ไม่ต้องการใคร แกถึงตัวคนเดียวแบบนี้ไง
บอกก่อนเลยนะคะ ไม่ได้โกรธเพื่อนเลย เข้าใจเพื่อน เพราะสนิทกัน พูดกันตรงๆ ตลอดเลย แต่ที่คิดมากเพราะหันกลับมามองตัวเอง
ว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ เป็นคนแข็งๆ ในบางที มั่นใจตัวเองด้วย(ในบางเรื่อง)
คือวันนั้นจนถึงวันนี้ คิดมาทุกวันเลยค่ะ ว่าฉันต้องอ่อนแอหรอ ฉันต้องทำตัวน่าสงสาร ขอความช่วยเหลือจากคนอื่นหรอ??
คือ จขกท ที่บ้านไม่รวยค่ะ เลยส่งเสียตัวเองเรียนตั้งแต่ ปี 2 และอยู่คนเดียวมาตลอด ไม่มีบ้านหรือที่พักอาศัยแน่นอน
จนปัจจุบันเรียนจบแล้ว กำลังผ่อนคอนโด เลยมีที่พักแน่นอนเมื่อไม่นานมานี้
เลยเป็นบุคคลที่ค่อนข้างต้องอดทนและรู้สึกว่าชีวิตนี้ฉันต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไม่มีใครจะช่วยเราได้ นอกจากตัวเราเอง
คิดหนัก จนเมื่อสักครู่ ได้สนทนากับเพื่อนอีกคน ที่มีแฟนอยู่แล้ว
คือ นางทะเลาะกับแฟน นางน้อยใจแฟนค่ะ ที่แฟนไม่ค่อยใส่ใจ ทั้งที่เจอกันทุกวัน ไม่เคยดูแล มีแต่เพื่อนดิฉันที่ต้องคอยดูแล
ซื้อกับข้าว ซื้อของ แม้แต่เติมเงินโทรศัพท์ ฯลฯ
แฟนนางจึงให้คำตอบว่า "ก่อนจะว่าคนอื่น ดูตัวเองหรือยัง? ว่าทุกวันนี้ตัวเองเก่งแค่ไหน เค้าก็ไม่รู้นี่ ว่าเค้าต้องดูแลตัวเองอีก เค้าคิดว่าตัวเอง ดูแลตัวเองได้แล้ว มีเค้าข้างๆ ไว้รักก็พอแล้ว"
บอกตรงๆ จาก 2 กรณี ด้านบน เลยอยากถามความคิดเห็นค่ะ ว่าจริงๆ แล้ว
ถ้าเป็นผู้หญิง ควรทำตัวให้เข้มแข็งน้อยลงบ้าง ใช่ไหมคะ? ไม่ได้ประชดนะคะ อันนี้คิดมากจริงๆ - -
ขอความคิดเห็นทั้ง หญิงและชาย เลยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าเลยค่ะ ^^