เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวานค่ะ (วันที่ 26/04/2557)
เรากับเพื่อนอีกสองคน (สรุปรวมเป็น 3 คนถ้วน) ไปที่สำเพ็งกันค่ะ จุดประสงค์คือไปซื้ออุปกรณ์หลายๆอย่างมาจัดงานวันเกิดให้คุณเพื่อน
พอเราจัดการซื้อของอะไรกันเรียบร้อยแล้ว ก็เดินออกมาเรียกรถกลับบ้านค่ะ
ตอนนั้นเพื่อนพาเดินทะลุมาออกทางฝั่งเยาวราช เราก็ยืนโบกพี่แท็กอยู่นานพอสมควร แดดก็แรงเดินก็นานขาก็ปวดของก็เยอะเนอะ
เรียกแท็กซี่ไปสามคัน ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพอบอกว่าไปถนนจันทร์เนี่ยไม่ยอมไปกันซักคันเลย
ตัวช่วยสุดท้ายของเราจะเป็นอะไรไปได้ โอเค เอาวะ "รถเมล์" มา...เออ...กรูไปก็ได้

พอรถเมล์มาปุ๊บ เพื่อนก็บอกเลยค่ะว่าเออ ขึ้นเหอะๆๆๆ ไปลงแถวนั้นแล้วต่อแท็กซี่เข้าบ้านก็ได้
โอเค เอาแบบนั้นก็ได้น่ะ เดี๋ยวเราต้องไปจัดสถานที่อีกเดี๋ยวจะไม่ทัน

รถเมล์ที่ขึ้น สาย 1 ค่ะ มินิบัส สีส้ม

พอเราขึ้นไปเสร็จปุ๊บ จินตนาการว่า คนบนรถก็ยืนกันประมาณ 5-6 คนแล้ว
เราขออธิบายภาพแบบนี้เนอะ
ทางด้านหน้ารถมันก็จะเป็นประมาณนี้เลย
คนขับนั่งขวาสุดริมหน้าต่าง มีเบาะหนังกั้นตรงกลาง (เรียกว่าเอาผ้าหนังปูจะเวิร์คกว่า) แล้วริมหน้าต่างด้านซ้ายจะเป็นที่นั่งยาวๆ(นิดหน่อย)

เพื่อนเราขึ้นไปคนแรก นางเลี้ยวซ้ายไปนั่งที่นั่งริมหน้าต่างตรงนั้นเลย ซึ่งตอนแรกที่ขึ้นไป มันจะมีตระกร้าพลาสติก(จำได้ว่าสีน้ำเงิน)ทรงสี่เหลื่ยมผืนผ้ากว้างไม่เกิน 1 ฟุต วางไว้ริมสุด เพื่อนเราก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ นางหยิบออกไปวางไว้ตรงไอ้ที่เบาะหนังตรงกลางที่คั่นเรากับคนขับนั่นแหละ แล้วก็นั่ง
แล้วเราก็ขยับเข้าไปนั่งไอ้ตรงเบาะยาวๆกับเพื่อนอีกคน พอเพื่อนอีกคนเดินขึ้นมา นางยังไม่ทันทำอะไร พี่กระเป๋ารถเมล์แกก็องค์ลงแล้วค่ะ

"พอแล้วนั่งอัดกันเข้าไปได้ไงสามคน จริงๆให้นั่งคนเดียว" เสียงนางเหวี่ยงมากค่ะ คือตอนนั้นทำอะไรไม่ถูก แล้วนางก็บ่นอุบอิบเบาๆแต่เราได้ยินประมาณว่า "ยุ่งเชรี่ยไรกับตะกร้ากรู...."
โอเค คือเรากับเพื่อนก็นั่งหน้าโง่กันแล้วเลยเหอะ เออ เพื่อนคนที่สามเลยนั่งที่เบาะตรงกลาง แต่นั่งแบบริมสุดกู่ กลัวนั่งไม่ถูกใจเดี๋ยวนางเหวี่ยงอีก พอรถออกก็ทำได้แค่มองหน้ากันงง เออแบบ อารมร์คือฉันผิดอะไร โอเค ไม่ให้นั่งสามคนก็นั่งสองคนไงผิดหรอ? นี่ที่ผู้โดยสารนั่งปะคะ คือแบบตอนนั้นทั้งร้อน ทั้งเมื่อยขา ทำได้แค่มองตากัน แค่นั้นก็รู้แล้วแหละว่าคิดอะไร โถ่

หลังจากนั้นไม่นานก็มีป้าคนหนึ่งจะลงรถค่ะ แต่พี่คนขับนี่แหกขวาตลอดทาง และเหมือนจะขับผิดเส้นทางด้วยนิดหน่อย
เราก็เข้าใจว่าเค้าอาจจะหนีรถติด แต่แบบพี่ รถมันก็ไม่ได้ติดมากมายไง รีบไปไหน!!
พี่คนขับแหกขวามาตลอด จะมาเข้าซ้ายจอดให้คุณป้าก็คงไม่ทัน นางก็ขับเลยป้ายไปเลยค่ะ พุ่งตัวแรงๆแซงชาวบ้านไปไม่แคร์อะไร
ป้าแกก็ไปยืนเกาะอยู่แถวประตูบอกจะลงๆ นางกระเป๋าก็ขู่อีก "ลงไม่ได้ นอกป้าย!!!" (ในใจก็คิดแบบ เออ...แล้วแกขับเลยป้ายทำไมแต่แรกล่ะแหม่)
พอซักพักรถติดไฟค่ะ รถสาย 1 คันเดิมที่เรานั่งยังคงสติลอยู่เลนขวา ป้าคนเดิมบอกจะลงอีกครั้ง
มนุษย์ป้าเถียงกับกระเป๋ารถเมล์คนนั้นนิดหน่อยสุดท้ายนางก็ปล่อยให้ป้าลง (ตอนแรกไม่ให้ลงแถมยืนขวางประตูไว้ด้วย)
ได้ยินเสียงป้าบอก ขอบใจ มาแว่วๆ กระเป๋านางก็สวนอีกค่ะ "ขอบใจอะไร ถ้ากูเสียสี่ร้อยเนี่ยมาช่วยกูจ่ายมะ!" คือถ้าจอดนอกป้ายจ่ายค่าปรับสี่ร้อย นี่ก็ยังงงว่าแล้วออกขวาทำไมแต่แรก รีบไปไหน?

เรานั่งรถจากเยาวราช ไปลงป้ายโรงเรียนวัดสุทธิค่ะ
พอใกล้ถึงเรากับเพื่อนก็เตรียมตัวลงแล้ว เพื่อนที่อยู่นอกสุกลุกก่อนค่ะไปกดออด เราที่อยู่ตรงกลางลุกตาม พอเพื่อนที่อยู่ด้านในสุดจะลุกเท่านั้นแหละ

"ตระกร้ากู เอาวางที่เดิมด้วย"

เอ้อ...จ้ะ ตระกร้าคุณที่มีแต่บุหรี่กับสนับมือเนี่ย โอเค คือเพื่อนเราก็เก็บให้อยู่แล้ว นางหยิบมาวางที่เดิมตั้งแต่ก่อนจะลุกละปะ ไม่วายโดนด่าเข้าอีก เพลีย...
(แล้วพกสนับมือทำไมอันนี้ไม่เข้าใจ คือนี่ขับรถสาธารณะนะคะไม่ใช่จะไปรบ)

คือตอนไปยืนรอรถจอดนี่กระเป๋านางก็เอาแต่มองตาขวาง เราก็งงละ เริ่มทำตัวไม่ถูก เกิดมาไม่เคยเจออะไรแบบนี้
เพื่อนเราก็หันไปมองนาง เท่านั้นแหละ...องค์ลง
เหมือนท้องฟ้าวิปริตในทันใด...อังกอร์.... //เวอร์ไปดิ

"ยังมามองค้อนอีก เดี๋ยวกูเอากระบอกฟาดหน้าให้!!!" พร้อมด้วยยกกระบอก(?)ของหล่อนที่เก็บเงินฉันไปนั่นแหละค่ะขึ้นเขย่าข่มขวัญ เสียงเหรียญนี่ดังมาก ฟาดมานี่ถึงตายนะคะ

คือแบบ...ทำไมต้องทำขนาดนี้ ใจเย็นดิ
โอเคว่าไม่พอใจถ้าเราจะย้ายของๆเขาโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต บอกเราดีๆก็ได้นะคะไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย
คือนี่อึ้งตั้งแต่นางพูดกูใส่ลูกค้าคนอื่นแล้วแหละ
คือหลังจากลงจากรถคันนั้นมาอารมร์ทุกคนคือโมโหแต่ทำอะไรไม่ได้ เราเป็นนักศึกษาและมั่นใจว่าเป็นปัญญาชนคนหนึ่ง
เลยไม่อยากไปต่อปากต่อคำ เดี๋ยวจะได้มีมวยกันก็ซวยอีก //จริงๆคือยืนโง่อยู่ด้วยความอึ้ง พี่ก็ขับรถเร็วเหลือเกินนี่ให้พวกหนูลงก่อนแล้วพี่จะไปซิ่งจะไปปาดใครก็แล้วแต่ความชอบส่วนตัวพี่เถอะค่ะ ตามสะดวกเลย แหม่

สุดท้ายเลยทำได้แค่โทรแจ้งไปที่ 1348 แต่ไม่รู้จะมีอะไรดีขึ้นมั้ย
ทางนั้นรับเรื่องเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังคาใจอยู่
คือรถร่วมส่วนใหญ่เป็นแบบนี้เกือบทุกคันเลย เรื่องคำหยาบหรือแหกขวาหรือแซงหน้าปาดหน้าเนี่ย
เราไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้ คือเค้าเป็นรถร่วม แจ้งไป ขสมก. แล้วมีอะไรดีขึ้นบ้าง? หรือแค่แจ้งไปงั้นๆแล้วก้ปล่อยผ่านไป?
เรากลัวว่าถ้าเกิดว่ากระเป๋านางนั้นร้อนจนบ้าแบบนี้บ่อยๆอาจจะได้มีกรณีใชกำลังกันจริงๆ
ถ้าเราปล่อยผ่านไป แต่ถ้าวันนั้นเราไม่ปล่อยแล้วมีเรื่องกับนางนี่คงยาว
จนถึงตอนนี้ก็ยังงงอยู่ โถ่.......

เราอยากจะบอกว่า ผู้ประกอบการควรเลือกคนทำงานหน่อยนะคะ
ไม่แน่ใจว่ามีการอบรมพนักงานก่อนทำงานมั้ย เพราะนี่ผู้โดยสารหลายคนเสี่ยงชีวิตไปกับคุณนะคะ
แบบว่า ช่วยคิดถึงความเสี่ยงนิดหนึ่ง ทั้งความเสี่ยงจากพฤติกรรมการขับรถ และความเสี่ยงจากพฤติกรรมกระเป๋ารถเมล์ด้วยนะคะ

แล้วก็สุดท้ายแล้วจริงๆ หลายคนบอกให้ไปโพสในเฟสบุคคุณชัชชาติ คือจะมีอะไรดีขึ้นมั้ยคะ?

รถเมล์ที่ขึ้น สาย 1 มินิบัสสีส้ม เลขข้างรถ 1-79 เลขทะเบียน 14-6868
ขึ้นวันที่ 26/04/2557 ตอนช่วง 15.45 - 16.00 น. จากเยาวราช ไปลง โรงเรียนวัดสุทธิธาราม ค่ะ
(นี่จำจนตาย)

//ถ้าโพสภาษาหยาบคายหรือไม่สุภาพ ต้องขอโทษด้วยนะคะ นี่ไอดีพี่สาวค่ะ ^^