สวัสดีคะ ตอนนี้ จขกท เรียนปีสุดท้ายในมหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง ปกติ จขกท เป็นคนไม่คิดมากหรือจิตตกกับการเรียนเท่าไหร่
เกรดเฉลี่ยอยู่ในเกณฑ์ดี เป็นเด็กตั้งใจเรียนในสายตาอาจารย์เสมอและเป็นเด็กกิจกรรมทำงานให้ส่วนรวมโดยตลอด
ชีวิตเหมือนจะแฮปปี้นะคะ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เลย

มหาลัยเราไม่มีปิดเทอม 6 เดือน สอบเสร็จสิ้นเดือนเมษา กิจกรรมต่อทันทีเลยคะ เปิดเทอมปลายเดือนมีนาคม ช่วงนั้นตาก็ผ่าตัดเลยต้องไปเฝ้าที่โรงพยาบาล  ไม่ได้พักเหมือนคนอื่น
พอเปิดเทอม สภาพจิตใจไม่พร้อมกับการเรียนสุดๆเลย อะไรก็ดูไม่พร้อม ไม่มีจิตใจที่อยากเรียน พอเรียนไปได้อาทิตย์กว่า ๆ ป้าก็มาเสียชีวิตกระทันหัน
สภาพจิตใจก็เลยแย่กว่าปกติ พอเรากลับมาเรียน โดนความกดดันจากอาจารย์ ความกดดันที่ต้องทำงานในส่วนกลาง  เวลาว่างนี้แทบไม่มีเลยคะ

ไปมหาลัยก่อนแปดโมงทุกวัน กลับเกือบสี่ทุ่มทุกวัน แค่อาทิตย์เดียว น้ำหนักลดไปสองกิโล

จุดพีคสุด ๆ น่าจะเป็นเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เราโดนอาจารย์วีนใส่ ทั้งๆที่เพิ่งเดินเข้าไปหา สาเหตุเพิ่งทราบทีหลัง มีคนไปทำให้อาจารย์อารมณ์เสีย แล้วเราเข้าไปพอดี
วันต่อมา เราไปติดต่องานกับรุ่นพี่คนหนึ่ง แล้วรุ่นพี่ให้หัวข้องานมาผิด เราสอบถามแล้วว่า ใช่จริงหรอ ? รุ่นพี่ก็ยืนยันว่า ถูกต้อง
พอเราไปส่งอาจารย์ เราโดนด่ากลับมาซะงั้น งงเลย แล้วรุ่นพี่ไปพูดกับอาจารย์ยังไงไม่ทราบ โดนหนักกว่าเดิมอีก
วันนั้นเราต้องช่วยงานอาจารย์ตั้งแต่เจ็ดโมงจนถึงบ่ายสาม บอกเลยว่าเหนื่อยยยยย

อาจารย์ท่านหนึ่งให้ช่วยงานในวันนั้นด้วย พร้อมส่งวันนั้นด้วย โหวววว นี้เราเป็นคนหรือยอดมนุษย์เนี้ย ??
วันนั้นเลยเป็นวันที่แย่มากในสภาพของจิตใจ ปกติเราไม่ใช่คนอ่อนแอนะคะ หญิงแกร่งในสายตาเพื่อนๆเลย
แต่ตอนนี้ทั้งท้อ ทั้งรู้สึกแย่  ร้องไห้ออกมาเลยนะ มันทนไม่ไหวแล้ว

อยากคุยกับแม่ ก็ไม่กล้า กลัวโดนเป็นห่วง แม่เป็นคนคิดมาก ได้แต่ยิ้มแล้วบอกว่า สบายมาก
ตอนนี้อยากได้กำลังใจและคำปรึกษามากๆเลย เราอยากหลุดพ้นจากตรงนี้ แต่เราเป็นคนที่เสียความรู้สึกแล้ว กลับคืนมายาก
ไม่พร้อมที่จะเรียน  และไม่อยากทำงานในส่วนนั้นๆแล้วคะ มีใครเคยเจอสภาพแบบนี้ไหมคะ แล้วหลุดจากความรู้สึกแบบนี้ ได้ยังไงคะ


ขอบคุณล่วงหน้านะคะ : )