หญิงสาวคนหนึ่งกำลังทำงานที่ร้านถ่ายเอกสาร เธอเห็นหนังสือเล่มหนึ่งบนโต๊ะ มันห่อปกพลาสติกสีเงิน ระบุเป็นตัวหนังสือภาษาญี่ปุ่นคะตะคะนะสีขาว
"ฉันอยากจะรู้เหลือเกินว่ามันเป็นหนังสืออะไร" เธอถามเจ้าของร้านถ่ายเอกสาร
"มันเป็นหนังสือภาษาญี่ปุ่นคะตะคะนะ" เจ้าของร้านถ่ายเอกสารตอบหญิงสาว
เมื่อหญิงสาวกลับไปที่ห้องพักของตนเองหลังงานเสร็จสิ้น เธอกลับไปที่ห้องพักของเธอที่อยู่หลังร้าน ภายในห้องมีแสงแดดส่องไปทั่วห้อง หญิงสาวนั่งเขียนจดหมายโต๊ะทำงานซึ่งทำจากหินแกรนิต เธอเขียนจดหมายถึงเจ้าของร้านถ่ายเอกสารและวางมันไว้บนโต๊ะทำงานในห้องพัก
"ไม่อยากเห็นหน้าพี่อีกแล้ว" เธอทิ้งท้ายข้อความในจดหมาย
เธอเก็บเสื้อผ้าของตัวเองใส่กระเป๋า แล้วเดินออกไปจากร้านถ่ายเอกสารพร้อมกับกระเป๋าสัมภาระอีกสองใบ จนกระทั่งหญิงสาวเดินลงบันได ด้วยความที่บันไดนั้นชันและอันตรายมาก ทำให้เธอเดินลงบันไดมาอย่างทุลักทุเล เมื่อถึงชั้นล่างแล้วเธอจึงรีบวิ่งออกไปข้ามถนนทันที
"วันนี้พี่ผู้หญิงคนนั้นไม่มาทำงานที่ร้านพี่เหรอ" เด็กสาวคนหนึ่งถามเจ้าของร้านถ่ายเอกสาร
"ไม่มาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว โทรไปก็ไม่ติดเลย" เจ้าของร้านถ่ายเอกสารตอบเธออย่างเย็นชา
หญิงสาวออกมาจนถึงบ้านพัก เธอกลัวว่าเจ้าของร้านถ่ายเอกสารจะตามหาเธอพบ
เจ้าของร้านถ่ายเอกสารเป็นหญิงสาวผู้มีเส้นผมสีดำเหยียดตรงสั้น เมื่อร้านเอกสารใกล้เวลาปิด เธอจึงเปิดประตูห้องของหญิงสาวที่เคยทำงานที่ร้านก่อนจะออกไปโดยที่เธอไม่รู้เรื่องเลย
"เค้าเขียนอะไรไว้เนี่ย" เจ้าของร้านถ่ายเอกสารอ่านข้อความในจดหมายทั้งหมด
ฉันเกลียดหญิงสาวคนหนึ่งโดยที่ไม่มีเหตุผล
"ฉันอยากจะรู้เหลือเกินว่ามันเป็นหนังสืออะไร" เธอถามเจ้าของร้านถ่ายเอกสาร
"มันเป็นหนังสือภาษาญี่ปุ่นคะตะคะนะ" เจ้าของร้านถ่ายเอกสารตอบหญิงสาว
เมื่อหญิงสาวกลับไปที่ห้องพักของตนเองหลังงานเสร็จสิ้น เธอกลับไปที่ห้องพักของเธอที่อยู่หลังร้าน ภายในห้องมีแสงแดดส่องไปทั่วห้อง หญิงสาวนั่งเขียนจดหมายโต๊ะทำงานซึ่งทำจากหินแกรนิต เธอเขียนจดหมายถึงเจ้าของร้านถ่ายเอกสารและวางมันไว้บนโต๊ะทำงานในห้องพัก
"ไม่อยากเห็นหน้าพี่อีกแล้ว" เธอทิ้งท้ายข้อความในจดหมาย
เธอเก็บเสื้อผ้าของตัวเองใส่กระเป๋า แล้วเดินออกไปจากร้านถ่ายเอกสารพร้อมกับกระเป๋าสัมภาระอีกสองใบ จนกระทั่งหญิงสาวเดินลงบันได ด้วยความที่บันไดนั้นชันและอันตรายมาก ทำให้เธอเดินลงบันไดมาอย่างทุลักทุเล เมื่อถึงชั้นล่างแล้วเธอจึงรีบวิ่งออกไปข้ามถนนทันที
"วันนี้พี่ผู้หญิงคนนั้นไม่มาทำงานที่ร้านพี่เหรอ" เด็กสาวคนหนึ่งถามเจ้าของร้านถ่ายเอกสาร
"ไม่มาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว โทรไปก็ไม่ติดเลย" เจ้าของร้านถ่ายเอกสารตอบเธออย่างเย็นชา
หญิงสาวออกมาจนถึงบ้านพัก เธอกลัวว่าเจ้าของร้านถ่ายเอกสารจะตามหาเธอพบ
เจ้าของร้านถ่ายเอกสารเป็นหญิงสาวผู้มีเส้นผมสีดำเหยียดตรงสั้น เมื่อร้านเอกสารใกล้เวลาปิด เธอจึงเปิดประตูห้องของหญิงสาวที่เคยทำงานที่ร้านก่อนจะออกไปโดยที่เธอไม่รู้เรื่องเลย
"เค้าเขียนอะไรไว้เนี่ย" เจ้าของร้านถ่ายเอกสารอ่านข้อความในจดหมายทั้งหมด