ปกติผมไปซื้อนมแพะผง DG2 ให้ลูก ผมจะมีร้านที่ซื้อประจำที่เดียวคือ "บ้านน้องหลินนมผง" ปากซอยรัตนาธิเบศร์ 36 ทุกครั้งที่ซื้อจะโทรบอกล่วงหน้า และไปรับเองหลังเลิกงานประมาณ 1 ทุ่ม ผมซื้อครั้งละ 5 กระป๋อง เป็นประจำทุกเดือน มาถึงปัจจุบันนี้น่าจะซื้อเกือบๆ 10 ครั้ง หรือประมาณเกือบ 50 กระป๋อง (รวมเป็นเงินเกือบ 33,000 บาท) ร้านเป็นลักษณะบ้านอยู่อาศัย ปลูกติดรวมกับหลังอื่นๆอีก 1-2 หลัง โดยมีประตูเหล็กรวมกั้นไว้ ร้านมีคุณลุง คุณป้า คอยรับโทรศัพท์และส่งสินค้าให้ ผมเจอร้านนี้จากอินเตอร์เนต ซึ่งผมเองคาดว่าเจ้าของกิจการคงเป็นลูกหลานที่ใช้เวลาว่างจากงานประจำ หรือไม่ก็อยู่ต่างจังหวัด นำเข้านมมาสต็อค และคอยอัพเดตเว็บไซต์ ให้ คุณลุง คุณป้า เฝ้าบ้าน และคอยส่งสินค้าให้ลูกค้า

มาวันนี้ผมก็โทรสั่งและไปรับตามปกติ ก่อนจ่ายเงินก็ตรวจสอบกระป๋องนม (หมุนดู 1 รอบ + ดูปีหมดอายุด้านใต้) ปรากฎว่าเจอกระป๋องบุบและปูด 1 กระป๋อง ผมจึงขอเปลี่ยนกระป๋องใหม่ แต่คุณป้าที่ถือนมมาให้พูดกับผมว่า "ต่อไปไม่ต้องมาซื้อแล้วนะ คุณเป็นคนเดียวที่เรื่องมาก ขอให้ครั้งนี้มาซื้อเป็นครั้งสุดท้าย" ประโยคนี้ทำเอาผมอึ้งไปเลย นี่ผมเป็นลูกค้าคุณนะ ซื้อกับคุณประจำ ผมพูดจาสุภาพมาตลอด มีครับลงท้ายทุกคำ และกับคุณป้าคนนี้ ผมก็พูดคุยด้วยอย่างยิ้มแย้มสุภาพ ซื้อบ่อยๆ จนเผลอคิดไปเองว่าเค้าก็คงจำเราได้ เข้าข้างตัวเองว่าน่าจะนับเราเป็นลูกค้าประจำทำนองนั้น ซึ่งกับคำว่า "เป็นคนเดียวที่เรื่องมาก" ยืนยันว่าเค้าจำผมได้จริงๆ

สรุปคำพูดเฉพาะวันนี้อีกทีแบบละเอียดนะครับ

ผม: (ยืนรอหน้าบ้าน-โทรศัพท์เรียก) สวัสดีครับ ผมที่โทรมาสั่งซื้อนม DG 5 กระป๋อง มารับสินค้าแล้วครับ
คุณป้า: ค่ะ ประตูเหล็กปิดแล้วเหรอ เดี๋ยวเอาไปให้ (วางสาย)

คุณป้า: (ถือนม 5 กระป๋องเดินมาให้)
ผม: (รับของข้ามประตูเหล็ก + ตรวจสอบกระป๋องนม + เจอรอยบุบ ประมาณกระป๋องที่ 3)

ผม: เอ่อ... กระป๋องนี้มีรอยบุบอยู่อ่ะครับ รบกวนขอเปลี่ยนกระป๋องใหม่ได้ไหมครับ (ยื่นกระป๋องจะให้ดูรอย)
คุณป้า: (แทบไม่ได้มองรอยบุบนั้น) ไม่หรอก ไม่บุบหรอกนะ
ผม: อืมม... (คิดในใจ ทำไมพูดแบบนี้อ่ะ ยังแทบไม่ได้ดูของเลย)
(ดูรอยอยู่สักพัก เอาไงดี ตัดสินใจวางกระป๋องนั้นลง ดูกระป๋องที่เหลือก่อน ปรากฎว่าไม่มีรอย มีแค่กระป๋องเดียวที่บุบ)
(กลับมาดูกระป๋องบุบอีกรอบ มันบุบจริงๆนี่หว่า ตัดสินใจขอเปลี่ยน)

ผม: ผมขอเปลี่ยนกระป๋องนี้แล้วกันนะครับ คือมันมีรอยบุบจริงๆ
คุณป้า: (ตอบด้วยเสียงเรียบๆ) คุณมาซื้อครั้งนี้ขอให้เป็นครั้งสุดท้ายนะ ต่อไปไม่ต้องมาแล้ว มีคุณคนเดียวที่เรื่องมาก
ผม: (ยืนอึ้งและงง เฮ้ย ทำไมพูดจากับลูกค้าแบบนี้ - แต่ยังไม่ได้พูดอะไร - ยืนเซ็ง)
คุณป้า: (เดินเอากระป๋องเจ้าปัญหากลับไป)

คุณป้า: (เดินถือกระป๋องใหม่มา)
ผม: (ใจเย็นลง - ยังไม่อยากมีเรื่อง - จ่ายเงิน - ดูของ - รับของ พูดแบบนอบน้อม) เอ่อ.. ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่อาจจะดูละเอียดไปนิดนึง
คุณป้า: (ก็ยังพูดยืนยันคำเดิม) ต่อไปไม่ต้องมาซื้อแล้วนะ ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย (แล้วค่อยเดินหันหลังกลับไป)
ผม: (ยังอึ้ง - ตัดสินใจตบะแตก - ทิ้งความสุภาพทั้งหมด - ด่า - ตะโกนไล่หลัง)
เฮ้ย! คุณพูดจายังงี้กับลูกค้าได้ไงวะ ค้าขายพูดจาแบบนี้คงเจริญๆนะ ไอ้... แก่ขนาดนี้แล้วยัง.... (มีคำหยาบ)
คุณป้า: (ไม่หันกลับมามอง เดินเข้าบ้านไป)

ผมยอมรับเลยว่ามันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมด่าผู้สูงอายุ (น่าจะเกิน 60) ตรงๆ เพราะรับไม่ได้จริงๆกับคำพูดที่ได้รับมา ไหนๆก็ไม่ต้องการผมเป็นลูกค้า และผมก็คงไม่บ้ากลับมาซื้ออีกแน่ ก็ขอด่าส่งท้ายหน่อยแล้วกัน ตะโกนด่าจนคนงานไซต์งานข้างๆหันมามอง เฮ้ย มันด่าอะไรกัน เมื่อกี้ก็คุยกันดีๆ หลังคุณป้าเดินเข้าบ้านไป ผมก็ถือกระป๋องนมกลับมาที่รถแบบเซ็งมาก เสียใจที่มันต้องจบแบบนี้ และเสียดายตรงที่ต้องหาร้านขายนมใหม่ ยอมรับว่าราคาที่นี่ถูกกว่าในห้างเยอะ และสะดวกไม่ไกลจากที่ทำงาน แต่แม่ค้าพูดมาขนาดนี้มันเหลืออดจริงๆ ผมไม่มีสิทธิ์เลือกกระป๋องที่ไม่บุบให้ลูกหรือไง ในเว็บไซต์ยังระบุชัดเจนว่าให้ดูสินค้าก่อนได้ พอใจแล้วค่อยซื้อกลับไป ที่สำคัญ ผมเป็นลูกค้าที่ซื้อประจำ ไม่ใช่มาแค่ 1-2 ครั้ง

พอเกิดเหตุการณ์วันนี้ ผมก็เลยนึกย้อนไปเมื่อ 3 วันก่อน นมที่บ้านใกล้จะหมด ผมโทรมาสั่งนมตามปกติ คุณป้าคนนี้รับสาย (และน่าจะจำเสียงผมได้) เค้าบอกผมว่านม DG2 หมด ผมก็ยังงงๆอยู่ ปกติจะสต็อคไว้เยอะมาก ทำไมอยู่ๆถึงหมดได้หว่า หรือติดช่วงสงกรานต์ของไม่มาส่ง โอเค ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวครั้งหน้าผมค่อยสั่งอีกครั้ง แล้วก็จบการสนทนาแบบสุภาพปกติ วันนี้นมเหลือน้อยแล้ว จึงลองโทรไปอีกครั้ง คุณลุงรับสาย พูดทันทีเลยว่า มีจ้า มีของจ้า ผมก็ดีใจ ไม่คิดอะไรเลยตอนนั้น แต่มาคิดอีกทีตอนนี้ หรือจริงๆมันมีของอยู่ แต่คุณป้าไม่ต้องการขายให้ผม เลยบอกว่าของหมดหรือเปล่า ผมมั่นใจเลยว่าคุณป้าคนนี้ไม่ใช่เจ้าของกิจการผู้นำเข้านมมาสต็อคขายอย่างแน่นอน เพราะเจ้าของคงจะไม่พูดจาแบบนี้กับลูกค้าแน่ แล้วคนที่เป็นเจ้าของจะรู้ไหมนะว่าลูกค้า คนเอาเงินมาให้คุณต้องมาเจอกับคำพูดแบบนี้ และมันอาจนำมาถึงชื่อเสียงในแง่ลบของร้านที่จะแพร่กระจายออกไป

ผมพยายามดูข้อเสียตัวเองนะ ย้อนไปคิด ว่าทำไมเขาถึงต้องทำกับเราขนาดนี้ เราทำอะไรให้เขาไม่พอใจขนาดต้องพูดจาตัดลูกค้าแบบนี้หรือ

1. ผมยอมรับว่ามาซื้อเลยเวลาปิดร้านทุกครั้ง เพราะเลิกงานเกินร้านปิด แต่ผมโทรตกลงกันก่อนจะซื้อตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว เค้าโอเค แค่มาถึงให้โทรเรียก เค้าอยู่บ้านตลอด

2. ผมเคยสั่งซื้อนม 1-2 ครั้งแรก ไม่มีปัญหา มาประมาณครั้งที่ 3 เจอกระป๋องบุบ 1 ครั้ง แค่ใบเดียว ตอนรับของ ผมเช็คไม่ละเอียดเอง ผมโทรแจ้ง เค้ายินดีรับเปลี่ยน (ปกติร้านเค้ารับซื้อกลับอยู่แล้ว ถ้ายังไม่ได้เปิดกระป๋อง)

3. หลังจากนั้น ผมซื้อทุกครั้ง ตอนโทรมักจะกำชับแบบสุภาพแกมอ้อนๆว่า "รบกวนดูกระป๋องให้ผมหน่อยนะคร้าบ" (ไม่ได้พูดทุกครั้งที่สั่ง) เค้าก็บอกว่า ได้ๆ ยินดีดูให้ ผมเลยไม่ได้คิดอะไร ก็ผมเคยเจอกระป๋องบุบมา และผมไม่อยากเห็นเค้าเสียเวลาเดินไปเปลี่ยน หากเจอกระป๋องบุบจริงๆขึ้นมา ซึ่งจริงๆมันก็ใช้เวลาไม่กี่วินาทีที่จะดูว่ามันบุบหรือไม่ (ผมโทรสั่งไม่เกินบ่ายโมง และมารับ 1 ทุ่ม มีเวลาดูไม่ต่ำกว่า 6 ชั่วโมง)

คิดว่าอาจจะเป็นที่ข้อ 3 ที่ทำให้เขาเกิดรำคาญ และไม่อยากขายให้ผมอีกต่อไป แต่มันจำเป็นต้องพูดประโยคนี้ออกมาหรือ ถ้าไม่อยากขายก็บอกไปเลยว่า ทางร้านไม่ได้รับนม DG2 มาขายอีกแล้วนะ หรือเอเย่นต์ไม่มาส่งอีกแล้ว แค่นี้ผมก็จะไม่โทรมาอีก ไม่ต้องมาขุ่นเคืองใจกัน และไม่ต้องเอามาแฉกันแบบนี้ ผมผิดหวังมากๆกับสิ่งที่ได้รับวันนี้ อย่างที่บอกคือ ตลอดชีวิตผมไม่เคยด่าใส่ผู้สูงอายุ นี่เป็นครั้งแรกจริงๆครับที่ทนไม่ไหว

http://www.bannonglin.com/

อันนี้เว็บไซต์ร้านครับ เค้าระบุชัดเจนว่า "ให้ดูสินค้าก่อน  หากพอใจสินค้าค่อยซื้อกลับไป" ใครที่ซื้อร้านนี้ประจำ ถ้าพอใจก็ซื้อต่อไปครับ ไม่ได้บอกว่าอย่าไปซื้อ แต่ระวังคุณป้ามหาภัยคนนี้หน่อยแล้วกัน ใครที่เกี่ยวข้องหรือรู้จักร้านนี้ ช่วยไปบอกหรือไปแจ้งเจ้าของตัวจริงของร้านทีครับ เพราะทิ้งเบอร์ติดต่อไว้ก็คือเบอร์บ้านที่ใช้สั่งนม โทรไปก็เจอไม่เจอคุณลุง ก็คุณป้ามหาภัยคนเดิมรับสาย ส่วนถ้าเจ้าของตัวจริงมาเห็นก็ช่วยเตือนสติคุณป้ามหาภัยหน่อย ว่ากำลังทำลายกิจการของคุณอยู่ แต่ถ้ารู้เรื่องแล้วไม่ทำอะไร หรือรู้กัน ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว ก็ขอให้เจริญๆแล้วกันนะ ร้านแบบนี้ (ประชด)