คนตรง ไม่จำเป็นต้องพูดแรง ไม่จำเป็นต้องพูดคำหยาบ แต่พูดในสิ่งที่มันเป็นจริง
และคำพูดกับการกระทำ เป็นไปในทิศทางเดียวกัน และจะยึดถือคำพูดเป็นเครื่องผูกมัดการกระทำ คือพูดอะไรออกไปต้องรับผิดชอบกับสิ่งๆนั่น จึงจะเป็นคนตรง หรือเรียกอีกอย่างว่าคนพูดจริงทำจริง
ส่วนคนที่พูด จากใจที่คิดทันทีนะเวลาตอนนั้น มันเหมือนกับคนตรงก็จริง แต่ผมว่ามันไม่ใช่ มันเหมือนเขาเป็นคนปากไว คิดอะไรก็พูดออกไป บางทียังไม่ได้กลั่นกรอง ว่าสิ่งพูดผิดหรือถูก และทำได้ไหม หลายคนที่ผมเห็นเป็นคนแบบนี้ จะทำไม่ได้ดังปากพูด หรือทำได้เหมือนที่วิจารณ์คนอื่น
นั่นเพราะอะไร เพราะเขาคิดอะไรทันที คิดออกไปก็พูดออกไป โดยไม่ได้กลั่นกรอง บางทีบางสถานการณ์เหมือนกัน แต่ต่างวันเวลา แต่กลับพูดคนละอย่าง เพราะช่วงเวลาในตอนนั้นเขาคิดต่างกัน คนพูดที่ออกมาจากใจคิด เลยแตกต่างกัน
ยกตัวอย่างน้องผู้หญิงในออฟฟิตคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนที่แรง และมักบอกคนอื่นว่าตัวเองเป็นคนตรงๆ
วันหนึ่ง น้องคนหนึ่งซื้อทุเรียนมากิน ทุเรียนเป็นแบบแกะแล้วใส่กล่องโฟม น้องคนที่ซื้อมาก็เอาไปแช่ตู้เย็นของออฟฟิตและก็ระวังเรื่องกลิ่นอยู่เหมือนกันโดยเอาถุงหุ้มไว้อีก 2 ชั้น เพื่อรอกินตอนเที่ยง
แต่น้องคนตรงไปเปิดตู้เย็น เหม็นกลิ่นทุเรียน ก็ทำสีหน้าเหมือนจะอ๊วก และเหน็บว่า ทำอะไรไม่เกรงใจคนอื่น ไม่รู้หรือไงว่ากลิ่นทุเรียนมันเหม็นเต็มตู้เย็นไปหมด ซึ่งจริงๆก็ไม่ได้เหม็นอะไรขนาดนั้นเพราะผมไปเปิดก่อนแล้ว มันมีแค่กลิ่นหน่วงๆ ซึ่งในออฟฟิตก้ไม่มีใครว่าอะไร ก็มียัยคนตรงเนี๊ยะมีปัญหาอยู่คนเดียว
น้องคนที่ซื้อทุเรียนก็หน้าเสีย บอกขอโทษ และไปเอาออก ยัยคนตรงก็บอกว่า น้องอย่าว่าพี่นะ พี่เหม็นจริงๆ พี่ได้กลิ่นทุเรียนไม่ได้ มันจะอ๊วก
คำว่าพี่ได้กลิ่นทุเรียนไม่ได้ มันจะอ๊วก ทุกคนก็เข้าใจว่า ยัยคนตรงนี้ คงไม่กินทุเรียน แน่ๆ แต่ปรากฏว่า
น้องผู้ชายคนหนึ่ง(ซึ่งไอ้คนนี้ผมยอมรับว่ามันเป็นคนตรง แต่มันชอบบอกตัวเองเป็นคนปากหมาน) สวนยัยคนตรงมาว่า
อ่าวพี่ก็กินทุเรียนไม่ใช่เหรอ คราวก่อนยังเคยเอามาแช่เลย แล้วทำไมตอนนี้เหม็นหล่ะ
ซึ่งยัยคนตรงก็ไม่ตอบ ชักสีหน้าไม่สบอารมณ์ แล้วไปซุบซิบกับเพื่อนที่สนิทแทน
เหตุการณ์นี้จะเห็นได้ว่า ยัยคนตรง ที่ชอบบอกคนอื่นว่า เป็นคนตรง แต่การกระทำกับคำพูดไม่เคยตรง ทั้งทีตัวเองกินทุเรียน เคยเอามาแช่ในตู้เย็นเดียวกัน แต่เมื่อคนอื่นทำกลับรู้สึกว่าเหม็น พอเจอคนที่พูดตรงๆ มีเหตุผลและกลั่นกรองแล้ว สวนเข้าให้ กลับไม่กล้าต่อปากต่อคำ เพราะรู้ว่าเถียงไม่ชนะ
น้องผู้ชาย เป็นคนตรงจริงๆ มันพูดในสิ่งที่มันเห็น และคิดก่อนพูด เพราะมีการเปรียบเทียบเหตุการณ์พยานหลักฐาน มันพูดกี่ทีมันก็ถูก
สวนยัยคนตรง ที่บอกใครต่อใคร ว่าตัวเองเป็นคนตรง กลับไม่ใช่ แต่เป็นคนปากไวคือคิดอะไรก็พูดออกไป และพูดโดยไม่คิด หรือคิดแล้ว คิดว่าตนเองทำได้อยู่ฝ่ายเดียวหรือไงก็ไม่ทราบ
ผมว่าคนหลายคนเข้าใจผิด ระหว่างการเป็นคนตรง กับการเป็นคนพูดไม่คิด
และคำพูดกับการกระทำ เป็นไปในทิศทางเดียวกัน และจะยึดถือคำพูดเป็นเครื่องผูกมัดการกระทำ คือพูดอะไรออกไปต้องรับผิดชอบกับสิ่งๆนั่น จึงจะเป็นคนตรง หรือเรียกอีกอย่างว่าคนพูดจริงทำจริง
ส่วนคนที่พูด จากใจที่คิดทันทีนะเวลาตอนนั้น มันเหมือนกับคนตรงก็จริง แต่ผมว่ามันไม่ใช่ มันเหมือนเขาเป็นคนปากไว คิดอะไรก็พูดออกไป บางทียังไม่ได้กลั่นกรอง ว่าสิ่งพูดผิดหรือถูก และทำได้ไหม หลายคนที่ผมเห็นเป็นคนแบบนี้ จะทำไม่ได้ดังปากพูด หรือทำได้เหมือนที่วิจารณ์คนอื่น
นั่นเพราะอะไร เพราะเขาคิดอะไรทันที คิดออกไปก็พูดออกไป โดยไม่ได้กลั่นกรอง บางทีบางสถานการณ์เหมือนกัน แต่ต่างวันเวลา แต่กลับพูดคนละอย่าง เพราะช่วงเวลาในตอนนั้นเขาคิดต่างกัน คนพูดที่ออกมาจากใจคิด เลยแตกต่างกัน
ยกตัวอย่างน้องผู้หญิงในออฟฟิตคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนที่แรง และมักบอกคนอื่นว่าตัวเองเป็นคนตรงๆ
วันหนึ่ง น้องคนหนึ่งซื้อทุเรียนมากิน ทุเรียนเป็นแบบแกะแล้วใส่กล่องโฟม น้องคนที่ซื้อมาก็เอาไปแช่ตู้เย็นของออฟฟิตและก็ระวังเรื่องกลิ่นอยู่เหมือนกันโดยเอาถุงหุ้มไว้อีก 2 ชั้น เพื่อรอกินตอนเที่ยง
แต่น้องคนตรงไปเปิดตู้เย็น เหม็นกลิ่นทุเรียน ก็ทำสีหน้าเหมือนจะอ๊วก และเหน็บว่า ทำอะไรไม่เกรงใจคนอื่น ไม่รู้หรือไงว่ากลิ่นทุเรียนมันเหม็นเต็มตู้เย็นไปหมด ซึ่งจริงๆก็ไม่ได้เหม็นอะไรขนาดนั้นเพราะผมไปเปิดก่อนแล้ว มันมีแค่กลิ่นหน่วงๆ ซึ่งในออฟฟิตก้ไม่มีใครว่าอะไร ก็มียัยคนตรงเนี๊ยะมีปัญหาอยู่คนเดียว
น้องคนที่ซื้อทุเรียนก็หน้าเสีย บอกขอโทษ และไปเอาออก ยัยคนตรงก็บอกว่า น้องอย่าว่าพี่นะ พี่เหม็นจริงๆ พี่ได้กลิ่นทุเรียนไม่ได้ มันจะอ๊วก
คำว่าพี่ได้กลิ่นทุเรียนไม่ได้ มันจะอ๊วก ทุกคนก็เข้าใจว่า ยัยคนตรงนี้ คงไม่กินทุเรียน แน่ๆ แต่ปรากฏว่า
น้องผู้ชายคนหนึ่ง(ซึ่งไอ้คนนี้ผมยอมรับว่ามันเป็นคนตรง แต่มันชอบบอกตัวเองเป็นคนปากหมาน) สวนยัยคนตรงมาว่า
อ่าวพี่ก็กินทุเรียนไม่ใช่เหรอ คราวก่อนยังเคยเอามาแช่เลย แล้วทำไมตอนนี้เหม็นหล่ะ
ซึ่งยัยคนตรงก็ไม่ตอบ ชักสีหน้าไม่สบอารมณ์ แล้วไปซุบซิบกับเพื่อนที่สนิทแทน
เหตุการณ์นี้จะเห็นได้ว่า ยัยคนตรง ที่ชอบบอกคนอื่นว่า เป็นคนตรง แต่การกระทำกับคำพูดไม่เคยตรง ทั้งทีตัวเองกินทุเรียน เคยเอามาแช่ในตู้เย็นเดียวกัน แต่เมื่อคนอื่นทำกลับรู้สึกว่าเหม็น พอเจอคนที่พูดตรงๆ มีเหตุผลและกลั่นกรองแล้ว สวนเข้าให้ กลับไม่กล้าต่อปากต่อคำ เพราะรู้ว่าเถียงไม่ชนะ
น้องผู้ชาย เป็นคนตรงจริงๆ มันพูดในสิ่งที่มันเห็น และคิดก่อนพูด เพราะมีการเปรียบเทียบเหตุการณ์พยานหลักฐาน มันพูดกี่ทีมันก็ถูก
สวนยัยคนตรง ที่บอกใครต่อใคร ว่าตัวเองเป็นคนตรง กลับไม่ใช่ แต่เป็นคนปากไวคือคิดอะไรก็พูดออกไป และพูดโดยไม่คิด หรือคิดแล้ว คิดว่าตนเองทำได้อยู่ฝ่ายเดียวหรือไงก็ไม่ทราบ