ปิดประตูหัวใจใส่กลอนเศร้า ยามดายเดียวเปลี่ยวเหงาเฝ้าหม่นหมอง แหงนหน้ามองฟากฟ้าน้ำตานอง ขาดเขาครองเคลียเคล้าปวดร้าวใจ ปิดประตูลงกลอนยากถอนถอด อยากอ้อนออดพลอดคำให้หวามไหว แต่ก็สุดพร่ำเผยเอื้อนเอ่ยไป หา

. . สายลมหนาวพัดเอื่อยเฉื่อย..เรื่อยเรื่อยไหว หนาวจับใจให้ไหวหวั่นสั่นสะท้าน กายเย็นเฉียบเงียบสิ้น..เสียงขับขาน คืนหนาวนานไร้ผู้คนก็จนใจ จำใจ..เดินเรียบป่าช้าน่าขนลุก เจ็บใจ..จุกเพื่อนรักมาผลักไส นั

 ตุ๊กตาหน้ารถของฉัน           ตุ๊กตา หน้ารถ แสนสดสวย           พาไปด้วย ช่วยเดินทาง ช่างสุขสม  &nbs

⋆｡˚ ☁︎ ˚｡⋆｡˚☽˚｡⋆  ⋅˚₊‧ ୨୧ ‧₊˚ ⋅ หวนลม ห่มล้อม ห้อมหลอมหวน หมุนรวน ม้วนเรื่อ เมื่อรอบหมุน จุนแสง แจ้งสร่าง จ่างส่องจุน นานอุ่น&

ลูกรัก... พ่อเหนื่อยหนักอยากพักผ่อนตอนใกล้ฝั่ง ทุกวันนี้ที่เป็นอยู่ดูจริงจัง เหนื่อยจากงานมาล้านครั้งพ่อยังทน เมื่อมีเจ้าเฝ้าถนอมพร้อมทนสู้ พร้อมเป็นครูผู้ให้ใฝ่ฝึกฝน หวังให้เจ้าก้าวข้ามความยากจน บนทา