ในฉากที่มอบแหวนเป็นสัญญาใจ  มีบทกลอนบทหนึ่งฝากคำรักไว้
'แม้รักร่วมสวมใส่  ไว้ติดกาย  เมื่อใดวายสวาส์วอด จึงถอดเอย'  
บทกลอนหวานซึ้งบทนี้ มีที่มา ด้วยนะ

"กำไลมาศชาตินพคุณแท้
ไม่ปรวนแปรเป็นอื่นยั่งยืนสี

เหมือนใจตรงคงคำร่ำพาที
จะร้ายดีขอให้เห็นเช่นเสี่ยงทาย

ตาปูทองสองดอกตอกสลัก
ตรึงความรักรัดไว้อย่าให้หาย

แม้รักร่วมสวมใส่ไว้ติดกาย
เมื่อใดวายสวาสดิ์วอดจึงถอดเอย"

บทกลอนพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่ถูกสลักไว้บนกำไลมาศ กำไลทองที่ประทานให้กับ เจ้าจอมหม่อมราชวงศ์สดับ ลดาวัลย์ เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2449   เป็นวันที่หม่อมราชวงศ์สดับได้เข้าปฏิบัติหน้าที่เป็นเจ้าจอมในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

หนึ่งในบางส่วนของบทกลอนพระราชนิพนธ์ ถูกถ่ายทอดมาในบทประพันธ์ ของทมยันตี  ค่ะ