คือ..

ไม่ได้ดูละครทีวีมาเกือบสามสิบปี ตั้งแต่มาอยู่เวียดนามนี่ก็สิบกว่าปี ก่อนหน้านั้นก็ใช้ชีวิตในโต๊ะสนุ๊กกับคาราโอเกะ
จนอายุเลยแยกรามอินทรา แจ้งวัฒนะ (มุกควายมั่กๆ โคตรแป๊ก) มานั่งทำงานคาโต๊ะอีกรอบ ผนวกกับวิวัฒนาการของเทคโนโลยีร้อยแปดพันเก้า ทำให้ดูรายการทีวีไทยในต่างประเทศได้เหมือนกับอยู่เมืองไทย ผนวกกับน้องๆติดกันงอม แถมชวนดู

เอาว๊ะ .. ดูสักหน่อยกะด้ายยย

"อย่าลืมฉัน" ละครสุดดังท่านกลางหมู่หลงพี่ หลงน้า หลงอา ที่ต้องเตือนกันก่อนเพล (แป๊ก รอบสอง)

ดู ดู ไป เออ.. มันก็ติดละครดีนะ รายงง รายงาน ไม่ต้องทำกัน ..

มาเห็นในละครประโยคเพราะพริ้ง.. "แม้รักร่วมสวมใส่ไว้ติดกาย .. เมื่อใดวายสวาสดิ์วอดจึงถอดเอย" คิดว่าคงสื่อถึงแหวนรูปดอก Forget me not.

ที่เคยได้อ่านได้พบประสบมา จริงๆแล้วที่มาเป็นบาทสุดท้ายของกลอนสุดไพเพราะเพราะพริ้ง ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดทรงพระราชทานเคียงกับกำไลทองวงหนึ่งแด่หนึ่งในพระสนมสุดรัก "เจ้าจอมหม่อมราชวงศ์ สดับ ลดาวัลย์"

"กำไลมาศชาตินพคุณแท้
ไม่ปรวนแปรเป็นอื่นย่อมยืนสี
เหมือนใจจงตรงคำร่ำพาที
จะร้ายดีขอให้เห็นเป็นเสี่ยงทาย

ตาปูทองสองดอกตอกสลัก
ตรึงความรักรัดไว้อย่าให้หาย
แม้รักร่วมสวมไว้ให้ติดกาย
เมื่อใดวายสวาทดิ์วอดจงถอดเอย"



เหตุการณ์เป็นอย่างไร ลึกซึ้งขนาดไหน.. ขอเชิญคลิ๊กลิงค์ติดตามอ่านดูนะครับ

http://topicstock.ppantip.com/library/topicstock/2012/05/K12131630/K12131630.html

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=687712

แหล่งข้อมูลที่มาอ้างอิงตามลิงค์นะครับ

สาเหตุที่โพสต์เพราะกลอนที่พระราชทานนั้นเพราะเหลือเกิน เลยอยากจะแบ่งปันเรื่องราวข้างหลังประโยคสั้นๆ ที่มีความหมายเกี่ยวข้องกับหลายชีวิตมาก

"แก้ไขหนึ่ง" ตามที่ คคห 1 ให้ความกระจ่างมาครับ ขอบพระคุณครับ