ดาวระยิบพริบพร้อยคราวคล้อยเคลื่อน
โอบล้อมเดือนเยือนดั่งมิตรคิดห่วงหา
กลางเวหนห้วงหาวพร่างพราวตา
แผ่วลมพาห่มห้อมเฝ้ากล่อมนาง

แม้เราห่างต่างไกลในถิ่นฐาน
แต่ดวงมานอุ่นมอบไม่เมินหมาง
สานสายใยแนบชิดสนิทวาง
มิปล่อยให้เคว้งคว้างกลางหมู่ดาว

ร้อยรำพึงคะนึงความนิยามฝัน
กลางแสงจันทร์เคล้าคลอล้อลมหนาว
เมื่อราตรีคลี่ม่านตระการพราว
ณ ห้วงหาวสกาวเด่นเช่นใจเธอ

ที่มีมอบปลอบขวัญวันหวั่นไหว
เธอมอบความสดใสให้เสมอ
ขอกุศลผลบุญหนุนเลิศเลอ
ตอบแทนเธอให้ประสบพบโชคชัย

“สุนันท์ยา”

สุตามลิ้งค์ที่คุณนุ่นให้มาเป็นบล็อคของคุณอุ้มสี
เห็นแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับความหวังดี ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้อย่างไม่ขาดสาย

เงินไม่กี่ร้อยบาท อาจจะมีค่าเพียงเล็กน้อนสำหรับคนบางคนที่มีความพร้อมอยู่แล้ว แต่คนที่ลำบาก มันมีค่ามากเลยค่ะ

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aumteerama&month=04-2014&group=39&date=10&gblog=4