พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒
อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต

( บางส่วน )

[๒๖๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เธอทั้งหลายจงละอกุศล อกุศลอันบุคคลอาจละได้  ถ้าบุคคลไม่อาจละอกุศลได้ เราไม่พึงกล่าวอย่างนี้ว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงละอกุศล ดังนี้


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ก็เพราะอกุศลอันบุคคลอาจละได้ ฉะนั้น เราจึงกล่าวอย่างนี้ว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงละอกุศล


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ถ้าอกุศลนี้อันบุคคลละได้แล้ว จะพึงเป็นไปเพื่อไม่เป็นประโยชน์เพื่อทุกข์ไซร้ เราไม่พึงกล่าวอย่างนี้ว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงละอกุศล


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ก็เพราะอกุศลอันบุคคลละได้แล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เพื่อความสุข ฉะนั้น เราจึงกล่าวอย่างนี้ว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงละอกุศล
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงยังกุศลให้เกิด

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
กุศลอันบุคคลอาจให้เกิดได้ ถ้าบุคคลไม่อาจให้เกิดได้ เราไม่พึงกล่าวอย่างนี้ว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงยังกุศลให้เกิด


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เพราะกุศลอันบุคคลอาจให้เกิดได้ ฉะนั้น เราจึงกล่าวอย่างนี้ว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงยังกุศลให้เกิด


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ถ้ากุศลนี้อันบุคคลให้เกิดแล้ว จะพึงเป็นไปเพื่อไม่เป็นประโยชน์ เพื่อทุกข์ไซร้ เราไม่พึงกล่าวอย่างนี้ว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงยังกุศลให้เกิด


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ก็เพราะกุศลอันบุคคลให้เกิดแล้วย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข ฉะนั้น เราจึงกล่าวอย่างนี้ว่า
ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงยังกุศลให้เกิด ฯ



    เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐  บรรทัดที่ ๑๓๗๔ - ๑๕๖๓.  หน้าที่  ๖๐ - ๖๗.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=20&A=1374&Z=1563&pagebreak=0

      ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=257