ต่อจากตอนที่ 1 :
http://ppantip.com/topic/31816822
วันแรกที่มาถึงพาราณสี รู้สึกได้ถึงเชื้อโรคที่รอบล้อมร่างกายตัวเอง
ซ้ายก็ขี้คน ขวาก็ขี้หมา ข้างบนอาจจะมีขี้หนุมานก็ได้เพราะลิงเยอะมาก
วัวก็นอนระเกะระกะเหมือนเป็นเจ้าของถนน เดินแต่ละอย่างก้าวต้องระวังตลอดเวลา
และในที่สุด...ผมก็เหยียบขี้วัวเข้าจนได้ แขกหัวเราะ แต่ผมจะร้องไห้ T^T
เมืองนี้เป็นเมืองที่ตรอกซอกซอยเยอะมากๆ ถ้าใครมาพาราณสีแนะนำให้นอนแถวๆท่าน้ำคงคา
ลองเลือกดูครับมีหลายท่าเลย อย่าไปนอนในเมืองเลยครับเดี๋ยวจะถือว่ามาไม่ถึงนะ 555
หลังจากนอนหลับพักผ่อนในห้องที่มีรูปวาดของสาวอินเดียแขวนอยู่
นางเหมือนจะจ้องหน้าผมตลอดเวลา สารภาพตามตรงโคตรกลัวนางจะทะลุกรอบรูปออกมา
ได้แต่นอนหลับตา นับแกะไปเรื่อยๆให้ถึงเช้า...
ตื่นนอนตั้งแต่ ตี5ครึ่ง เพื่อจะไปล่องเรือในแม่น้ำคงคาตอนเช้า
ไม่รู้สึกตื่นเต้นเลยซักนิด มันคงจะเหมือนเรือข้ามฝากท่าพระจันทร์นั่นแหละ
แต่ที่ไหนได้ ... มันเป็นภาพที่จะทำให้จำไปไม่รู้ลืมเลยที่เดียว
[CR] นมัสเตอินเดีย....ประเทศอะไรน่ารักจังเลย! #2
วันแรกที่มาถึงพาราณสี รู้สึกได้ถึงเชื้อโรคที่รอบล้อมร่างกายตัวเอง
ซ้ายก็ขี้คน ขวาก็ขี้หมา ข้างบนอาจจะมีขี้หนุมานก็ได้เพราะลิงเยอะมาก
วัวก็นอนระเกะระกะเหมือนเป็นเจ้าของถนน เดินแต่ละอย่างก้าวต้องระวังตลอดเวลา
และในที่สุด...ผมก็เหยียบขี้วัวเข้าจนได้ แขกหัวเราะ แต่ผมจะร้องไห้ T^T
เมืองนี้เป็นเมืองที่ตรอกซอกซอยเยอะมากๆ ถ้าใครมาพาราณสีแนะนำให้นอนแถวๆท่าน้ำคงคา
ลองเลือกดูครับมีหลายท่าเลย อย่าไปนอนในเมืองเลยครับเดี๋ยวจะถือว่ามาไม่ถึงนะ 555
หลังจากนอนหลับพักผ่อนในห้องที่มีรูปวาดของสาวอินเดียแขวนอยู่
นางเหมือนจะจ้องหน้าผมตลอดเวลา สารภาพตามตรงโคตรกลัวนางจะทะลุกรอบรูปออกมา
ได้แต่นอนหลับตา นับแกะไปเรื่อยๆให้ถึงเช้า...
ตื่นนอนตั้งแต่ ตี5ครึ่ง เพื่อจะไปล่องเรือในแม่น้ำคงคาตอนเช้า
ไม่รู้สึกตื่นเต้นเลยซักนิด มันคงจะเหมือนเรือข้ามฝากท่าพระจันทร์นั่นแหละ
แต่ที่ไหนได้ ... มันเป็นภาพที่จะทำให้จำไปไม่รู้ลืมเลยที่เดียว