เพิ่งไปดูมาสดๆร้อนๆ  ดูจบแล้วอิ่มเอมใจดีค่ะ
ที่สำคัญดูเหมือนพี่บี้จะได้แฟนคลับเพิ่ม

เข้าเรื่องดีกว่า คือมีอยู่ฉากนึงที่ประทับใจเรามาก
นั่นคือฉากที่ครูแอนไปตามเด็กมาเรียน(ชื่อช่อนหรือชลสักอย่าง) แล้วเด็กไม่อยากเรียน
จากนั้นครูแอนกลับมาถามเด็กๆว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เด็กตอบว่าพวกเค้าอยากหาปลาหรอก เพราะจะอาชีพอะไรก็มีคุณค่าไม่ได้ด้อยไปกว่าอาชีพอื่นๆ
แต่มันอยู่ที่ว่าสิ่งที่ครูพยายามสอนเด็กมาโดยตลอดนั้น เด็กก็แค่เรียนไปวันๆไม่คิดจะใส่ใจหรือนำไปต่อยอดในชีวิตจริงๆ

เมื่อก่อนครั้งนึงเราเคยเรียนวิชาบัญชีตอนอยู่มัธยมเป็นวิชาเลือก มีเด็กเรียนอยู่แค่5-6คน
แต่เราเรียนไม่รู้เรื่อง พอไม่รู้เรื่องก็ยิ่งไม่เรียน อาจารย์คนนั้นใจดีมากพยายามสอนแต่เราก็ไม่สนใจอยู่ดี
มีอยู่วันนึงเครียดจนร้องไห้แล้วเดินออกจากห้องไปเลย อาจารย์ได้แต่มองตามแต่ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร
พอเข้ามาอีกที อาจารย์ท่านก็พยายามสอนให้เราเข้าใจอีก  ตอนนั้นเราสัมผัสได้ว่าเค้าคิดว่าตัวเองที่สอนเราไม่ดี

พอได้ดูหนังเรื่องนี้จบเหตุการณ์วันนั้นย้อนเข้ามาในหัวเลย
ดูแล้วมันตื้อในอกยังไงไม่รู้ เข้าใจหัวอกของคุณครูที่เคยสอนเรามาตั้งแต่เด็กๆ
ตอนที่นักเรียนขิ้เกียจหรือไม่อยากเรียนลึกๆครูคงหัวใจสลาย
ตรงจุดนี้เราไม่เคยคิดมาก่อนเลย จนกระทั้งได้มาดูหนังเรื่องนี้

ขอบคุณมากค่ะที่สร้างหนังเรื่องนี้ขึ้น
ทำให้เราได้เปิดตามองเห็นสิ่งดีงามและรู้ซึ้งถึงคำว่า "พระคุณครู"