วันนี้คือวันที่ผมมีความสุขมากจริงๆ

ผมมีโอกาสได้เดินทางบ่อยและใช้บริการการบินไทยตลอด ทำให้เจอแอร์การบินไทยหลายคน แต่ล่าสุดแอร์คนนี้ทำให้ผมใจละลาย ทั้งการบริการและหน้าตาที่สวย แถมมีนิสัยขี้เล่นอีกด้วย ผมคิดว่าเธอคือแอร์ที่สวยที่สุดคนนึงของการบินไทยเลยครับ

วันนี้ (19 มีนาคม 2557) ผมเดินทางกลับจากดูไบ มาที่กรุงเทพ 18 มีนา ถึง 19 มีนา เวลา 6โมงเช้า โดยการบินไทย ซึ่งผมมีภารกิจที่ดูไบ ค่อนข้างเหนื่อยล้าพอสมควร คิดแค่ว่า พอถึงเครื่องก็จะหลับตานอนทันที และก่อนขึ้น ผมได้ไปถามพนักงานกราวน์ทางสายการบิน ปรากฎว่า มีที่ว่างกว่า 200 ที่ คิดในใจสบายละ พอถึงเวลา ก็ขึ้นเครื่องตามปกติและคิดในใจ สงสัยวันนี้ได้ตีตั๋วนอนยาว 4 เบาะแน่ๆ

หลังขึ้นไปก็โชว์บัตรโดยสารให้พนักงานต้อนรับดู จากนั้นก็เดินไปยังที่นั่ง แถว 50B ปรากฎว่า มีคนนั่งข้างๆ แล้วที่ก็เหลือเยอะมากๆ ผมจึงไปหาที่นั่งที่อื่น จนผมได้แถวที่นั่ง 39C ติดสี่เบาะ (สบายละ) ผมก็จัดแจงเก็บกระเป๋าและเตรียมรัดเข็มขัด จังหวะนั้นเอง มีเสียงฝีเท้าและจังหวะการสืบเท้าเดินแบบทะมัดทะแมง และรวดเร็ว ฟิ้วส์.... ทำให้ผมเหงยหน้าไปมอง ปรากฎว่าสิ่งที่เห็นคือ สาวสวย น่ารัก ยิ้มและเดินไปอย่างมั่นใจ ผมถึงกับนั่งตลึงอยู่ 30 วินาที จากนั้นก็มีพนักงานท่านอื่นมาสอบถามอาหาร และเครื่องดื่ม (ไพออริตี้) จากนั้นผมก็นั่งสงบสติ และเตรียมตัว เตรียมใจก่อนเครื่องขึ้น จังหวะนั้นเอง มีเสียงฝีเท้าแบบเดิมเดินมา และมาหยุดที่ผม พร้อมกับพูดว่า "รับผ้าห่มไหมคะ"โอ้แม่เจ้า เสียงก็น่ารัก (เล็กๆแบบ ปอยตรีชฎา) ผมต้องรีบหันไปมองตั้งแต่คำว่า "รับ...." แน่นอน เป็นนางฟ้าคนเดิม ผมถึงกับละลาย และก็พูดขอบคุณพร้อมกับรับผ้าห่มมา ในเสี้ยววินาทีขณะนั้นใจปั่นป่วน และอยากจะทักเค้าจนจะทนไม่ไหว ในที่สุดก็ทักแบบแซวๆไปหนึ่งประโยคว่า "วันนี้เหนื่อยแย่เลยนะครับ" พอพูดจบสิ่งที่ผมกลัวคือการเมินเฉย และการวางตัวจากแอร์ ซึ่งปกติเป็นกันเกือบทุกคน ยิ้มแบบบังคับยิ้มบ้าง หน้าตึงบ้าง แต่เค้าคนนี้มีปฏิกิริยาที่ยอดเยี่ยม เมื่อผมพูดจบ เค้าถึงกับยิ้มตัวโยน แกมเขิน แถมมีใบหน้ายิ้มแย้ม น่ารักสุดๆ และตอบกลับมาว่า "ไม่มีคนเลยค่ะ" แบบเชิงชี้แจงละติดตลก (เพราะผมแซวในรูปแบบประโยคที่ไม่จริงไป) จากนั้นผมก็ยิ้มและหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง จนในที่สุด เครื่องก็ขึ้นไปได้เป็นปกติ

หลังจากเครื่องขึ้น ผมก็เฝ้าแต่รอ หวังให้เธอคนนั้นเดินผ่านผมบ่อยๆ จากนั้นก็เป็นจังหวะการเดินแจกอาหาร ทุกอย่างลงตัว ปกติสุข แต่จังหวะการเดินถามเครื่องดื่มครั้งที่สอง เทอก็เดินมาพร้อมกับลักษณะภาษากายแบบเดิม นางฟ้าจริงๆ เธอก็ถามผม ด้วยน้ำเสียงที่เล็กและน่ารักว่า "รับเครื่องดื่มเพิ่มไหมคะ"ผมก็ละลายอีกรอบ และตอบไป "น้ำเปล่าครับ ขอบคุณครับ" จังหวะเสิร์พนี้เอง ผมพยายามมองชื่อเธออยู่ตั้งนาน จะดูว่าชื่ออะไร เพื่อที่จะได้ทักทายเค้า และขอบคุณที่ดูแลเป็นอย่างดี แต่ด้วยขณะการบริการ มันทำให้ผมมองชื่อของเธอไม่ได้นัดตาทันท่วงที เห็นเพียง "Arthi...ya" อะไรทำนองนี้ ผมตั้งใจมองอยู่หลายครั้ง ท้ายที่สุดก็ไม่ชัดสักรอบ จนหมดเวลาเสิร์ฟอาหาร ผมถึงกับเซง เมื่อทุกอย่างในค่ำคืนนี้ จบลงด้วยการที่ผมไม่รู้จักชื่อของเธอ ผมก็พยายามข่มตาหลับต่อไปเพื่อที่จะได้เจอเทอในเวลาเช้า

หลังจากผ่านไป ก่อนเครื่องลง 1 ชม. มีการแจกอาหารว่าง ผมก็แอบเห็นเธอไกลๆ แบบเร็วๆบ้าง เพราะเธอคงยุ่งอยู่ จนในที่สุด พอเครื่องลง ผมพยายามมองหาเธออย่างกังวลใจ เพื่อจะทักทาย บอกลาและขอบคุณ แต่ในที่สุดก็ไม่ได้เจอเธอ เห้อออ

แต่อย่างน้อยผมก็มีความสุขที่ได้รับรอยยิ้ม บริการอันน่ารัก มีความสวยสง่ามงามมากๆ ขอบคุณครับขอบคุณจริงๆ ผมยังจำภาพเธอติดตาได้เลย วันนี้เธอใส่ชุดไทยสีเขียวแบบเมลอน น้ำทะเล สไบสีแดงเลือดหมู ใบหน้าสวย กิริยาดี เสียงน่ารัก

ขอบคุณความบังเอิญที่ทำให้ผมได้พบคนแบบคุณครับ ยินดีที่ไม่รู้จักครับ