ป๋มไม่มีความรู้เรื่องรถไฟ  ในความคิดของคนข้างถนนเช่นป๋ม  คิดว่ารัฐควรใช้นโยบายเศรษฐกิจนำ
คือทำให้เศรษฐกิจในประเทศดีก่อน ผู้คนกินอิ่ม อยู่ดีกินดี  จากนั้นค่อยไปว่าเรื่องการคอรัปชั่นการโกง

ตราบใดที่ผู้คนท้องยังหิว จะไปพูดไปสอนเรื่องการโกงจริยะธรรมคงไม่ได้ผล    ตามสภาพความเป็นจริงของชีวิต คนเมื่อกินอิ่มย่อมเป็นสุข
จากนั้นค่อยคิดเรื่องอื่น ค่อยๆสอนเน้นจริยะธรรม  การโกงไป

ในความเห็นของคนข้างถนนเช่นป๋ม เห็นว่า ตอนนี้ ผู้ที่ชูเรื่องการโกงกิน เรื่องจริยะธรรม  คือพวกที่อยู่ดีกินอิ่มสุขสบายแล้วเป็นส่วนมาก
ส่วนพวกที่ยังดิ้นรนท้องหิว พวกเขาต้องการให้เศรษฐกิจดี ปากท้องของเขาอิ่ม จึงไม่สนใจว่าใครจะโกงหรือไม่โกง ขอเพียงทำให้เขาพ้น
จากความหิว  

    สรุปหากท้องทุกคนอิ่ม การสอนเรื่องจริยะธรรม การโกง คงไม่ยากลำบากเช่นทุกวันนี้  เพราะทุกวันนี้มีคนสองกลุ่มที่มีความเห็นต่างกัน